Merabalar
Keyifli okumalar
************************
Elimdeki telefonu masamın üstüne sert bir şekilde bırakıp sertçe yüzümü sıvazladım. Bir kaç gündür motorcudan haber alamıyordum,daha doğrusu bana yazmıyordu. Bu her ne kadar sinirimi bozsa bile sesimi çıkarmadım,nede olsa eninde sonunda geliyordu.
Neden aniden benimle uğraşmaya başladı bilmiyordum,bu yoğun tempolu hayatımda şimdi başıma birde o çıkmıştı. Daha yüzünü bile görmediğim motorcu. Daha adını da bilmiyordum.
Bir elimi çeneme yaklaştırıp işaret ve baş parmağımla dudaklarımı sıkıştırdım,ne zaman derin düşüncelere dalsam bunu yapardım. Gözlerimi kısıp bana verdiği ipuçlarını değerlendirmeye çalıştım, 26 yaşında ve bir motorcuydu,gereksiz bir bilgi ise el yapısı uzun ve kemikliydi. Bu işime yaramazdı.
Kapımın hafif tıklatılmasıyla duruşumu düzelttim,ellerimi masamın üstünde kenetleyip kapıma bakarken "Gel" demiştim. Fazla beklemeden içeriye çocukluk arkadaşım Ozan girerken hafifçe gülümsemiş ve resmi görünüşümden arınarak ayağa kalktım,bu motorcu olayı yüzünden ve mesleğimin de getirdiği sorumluluktan baya kafam doluydu,bu da aynı karakolda arkadaşımı unutmama sebep olmuştu.
"Vay,Emre kardeşim. Sen buralarda olur muydun ya?" Alayla konuşmasına gülerken sandalyemden kalktım "Abartma olum,alt tarafı bir kaç gün." Ozan buna göz devirdi "Bu birkaç gün içinde bana hiç arama gelmedi senden,demek ki unutmulmuşum." Tam bir şey demek için ağzımı açacakken telefonum çalmıştı.
Kimin aradığına bakmak için telefonuma baktığım zaman Amir Ziya arıyordu. "İşte böyle kardeşim,gôrüyorsun." Derken çoktan telefonu açıp kulağıma götürmüştüm.
************************
Bölüm sonu
Ne düşünüyorsunuz bakalım?
Adios.
