Romantic Lover | Taegguk

15; Ezik Omega

Jeon Jeongguk

BİR HAFTADIR TAEHYUNG VE ONUN APTAL İLİŞKİSİNİN TAM ORTASINDA KALIYORDUM.

Ve bu durum beni gerçekten çileden çıkarma seviyesine ulaşmıştı. Zirveydi yani, başka hiçbir şeye böyle sinirlenemezdim!

Taehyung'un bana karşı bir ilgisi olmadığına emin olmuştum artık. Beni gerçekten sevse o betayla takılmayı tercih etmezdi zaten!

Ben hala duygularımdan emin değildim. Üzülmüştüm, gerçekten kırılmıştım fakat ikisine baktığımda kalbim o kadar da burkulmuyordu.

Yuna ve Jimin ile samimi olmuştum, bana bir sürü dedikodu öğretmişlerdi. Taehyung ile ilgili de tonla bilgi almıştım.

Sanırım onlar da Felix gibi bizi yakıştırıyordu.

Bahçede ikisinin öylesine sohbet etmesine şahit oluyordum şimdi de. Öğle arasına girmiştik ve ben yan kamelyada oturan betanın sırtını, karşısında oturan Taehyung'un da yüzünü görüyordum.

Arada gözleri benimkilere değiyordu ama görmezden gelmeye çalışıyordu beyefendi!

Betanın elini umutsuzca tutuyor, yüzüne boş bir ifade ile bakıyordu.

Ne olurdu inat etmeseydi yani, haksız mıyım? Hıh.

Sevmiyordum o kızı, ne olurdu arkadaşını dinlese?

Önümde kantinden aldığım birkaç ıvır zıvır vardı. Arada da onlardan yemeye çalışıyordum işte.

Taehyung ile göz göze geldim bir anda. Hayret ki bu sefer kaçmamış, göz temasımızı kesmemişti.

Buruk bir tebessüm yüzüme yerleşirlen gözüm birkaç saniye betaya gitti ve tekrar onun gözlerine uğradı.

Pişman gibi bakıyordu, üzgün, pişman, çaresiz...

Adının Jenna olduğunu yeni hatırladığım kız Taehyung'un baktığı yere hızla döndüğünde beni görmesi bir oldu.

Pek şaşırmış durmuyordu, daha çok... Kızgın? Evet.

"Sen zaten dinleme beni, bu ezik omegayla bakış. Sürtük!"

Utanarak başımı aşağıya eğdim, haklıydı, sevgilisi olan bir alfaydı Taehyung, onunla bu duruma düşmem iğrençti.

"Jenna! Laflarına dikkat et!"

"Savun, savun! Anca onu savun zaten!"

Olaylara daha fazla şahit olmak istemediğim için oturduğum yerden kalkıp okula doğru adımlamıştım.

Gözlerim dolmuştu, ezik omega, sürtük...
Bu lafları hak etmiş miydim, kesinlikle hayır. Babamdan duyduğum laflardı bunlar, üzülmüştüm yine de...

Taehyung'un arkamdan geldiğini fark ettiğimde köşede kız arkadaşıyla duran abimi fark ettim.

Adımlarım hızla ona yöneldi bu sefer. Taehyung ise hala arkamdaydı.

Abimin yanına varır varmaz ona sarıldım, ilk başta beni itecek gibi olsa da ağladığımı fark ettiğinde durdu.

"Ne oldu? Jeongguk, NE OLDU?!"

Umrunda mıydım? Ne zamandan beri?

Bir şey söylemedim, zaten Taehyung bir çırpıda beni kendine çekmişti.

"Sal, Eunwoo."

"Benim kardeşim lan, sana ne oluyor?"

"Anca mı aklına geldi kardeşin olduğu piç! Bırak Jeongguk'u."

Eunwoo'nun bir şey yapmasına gerek kalmadan Taehyung'un yanına gittim. Abim de pek önemsememişti. Önemsemesi komik olerdu zaten.

°°°

-CARMEN