Hikayemiz

1.Konser

Hastaneden ayrıldıktan sonra eve gitmeden önce kafeye gidip tatlı krizimi bastırmak istedim.Adımlarımı, bu aralar sık bir şekilde namını duyduğum kafeye çevirip içeri girdiğimde gökyüzünü izlemek için terasa çevirdim.Terasta, yalnızca önünde tatlı ve kahve olduğunu düşündüğüm biri vardı.Masaya geçtiğimde gelen garson önüme menüyü bırakıp başımda bekledi .Menüde daha önce duymadığım birşey gördüm ve kafamı garsona çevirip siparişim verdim.
-Çikolatalı pizza ve limonata alacam ayrıca beyaz çikolata ve sütlü çikolatalı kurabiyelerinizden de paket yapar mısınız ?
-Peki,başka istediğiniz birşey var mı ? Kafamı olumsuz anlamda salladığımda garson içeri giderken bende telefonumu çıkarıp biraz gökyüzünü biraz da kendimi çekip telefonu masaya bıraktığımda karşı masamdaki adamın beni izlediğini fark ettim.Benim fark ettiğimi anlayınca siyah şapkasını biraz daha aşağıya indirip önündeki tabakla uğraştı .Siyah şapkası, siyah bomber ceket ve siyah tişörtüyle karanlık köşede oturduğu için hiçbir şekilde yüzünü göremedim.Adamı izlerken garson siparişlerimi getirdi.İstediğim tatlıyı görünce hemen çatalımı batırıp tadına baktımda damağa gelen çikolata lezzeti ile kendim geçtim.Ben tatlımı ve limonatamı içerken adamın beni izlemeye devam etiğini görünce rahatsız olup eşyalarımı topladım kalkarken adamın yüzüne bakmak istedim ama karanlık olduğundan ve taktığı şapkadan dolayı yüzünü yine göremedim.Aşağıya indiğimde hesabımı ödeyip paketlerimi aldıktan sonra mekandan çıktım.Mekandan çıkınca kulaklığımı takıp yürümeye başladım.5 dk sonra çantamın omzumdan düşmesi ile hayır hayır omzumdan çekilmesi ile irkilip kafamı çevirdiğimde bir adam koşmaya başladı.Tam koşacakken biri beni durdurup"siz bekleyin ben alırım "deyince yinede onunla beraber  koşmaya başladık.Yanımdaki kişi beni hemen geçip adamın peşinden hızlanarak koşmaya devam etti bende devam ettim ama uzun süredir spor yapmadığım için ciğerlerim ağrıyınca soluklanmak için durdum.Buda demek oluyorum tekrardan spora başlamam gerekiyor ama yoğun hastane temposundan vakit bulamıyorum bir türlü . Onu da ayarlayacak artık.Ben durduktan iki dakika sonra adam elinde çantam ile bana doğru gelince yüzüne vuran ışıkla adamı tanıdım.Çantamı bana uzattığında
-Siz Adin Karakuyu musunuz? deyince gülümseyerek onaylar şekilde kafasını salladı.
-Evet ,ayrıca kafede sizi rahatsız ettiysem kusura bakmayın.deyince bir şok dalgası bedenimi sardı ne yani kafede beni izleyen kişi o muydu?
-Yani biraz rahatsız oldum ama problem değil ayrıca bende çanta için teşekkür ederim.dedim ardından Adin'in etrafı izlediğini fark edince bende onunla beraber kafamı çevirdim birkaç kızın bizi izlediğini gördüm.Adin elini ensesini kaşıyıp,kafasını bana çevirerek.
-Şuan tanınabilirim ve magazine düşebiliriz eğer problem etmeyecekseniz kafeye gidip size kahve ısmarlayıp özür dileyebilirim ve orda biraz daha sohbet etmek isterim sizinle .Dediğinde şaşkınlıktan ağzım açıldı ama hemen kapattım . Sen bilmem kaç yıl Ada'mın hayranı ol fotoğraflarına için geçe geçe bak ama adam karşındayken böyle soğukkanlı dur .Vay be Ayperii sen neymişsin be!Tam evet diyecekken araya giren telefon sesi ile arayan kişiye saydırıp sırtımı Adin'e çevirip telefonu açtım.
-Abla ne zaman geleceksin eve seni bekliyorum uyumak için.
-Alper abi evde değil mi Oğuz'cum onunla uyusan olmaz mı?
-Olmaz abla o güzel uyutmuyor ki ben daha uyumadan beni bırakıyor ve yataktayken de çok konuşuyor o zaman da hiç uyuyamıyorum.
-Tamam bebeğim ben 15-20 dakikaya geliyorum ayrıca sana gelirken bir süprizim var.
-Gerçekten mi hadi o zaman ben kapatıyorum hızlı gel.deyip telefonu üstüme kapattı gülümseyerek arkamı döndüğümde Adin'in beni izlediğini gördüm ve hâlâ benden bir cevap bekliyordu.
-Afedersin ama eve gitmem gerekiyor kardeşim beni çağırdı benim onu uyutmamı istiyor.Yani adam ne yapsın bu kadar bilgiye,neden bu kadar açıklama yaptığımı bilmeden kendime söylenirken Adin konuşmaya başladı.
-Problem değil,numaranızı verirseniz başka bir zaman için sözleşelim.Bir şok daha vücudumu sardı.
-Oluur.deyip telefon numaramı ona verdikten sonra vedalaşıp ayrı yönlere yürümeye başladık.Eve gidene kadar Asya'ya olanları anlatım ama üzerimden hâlâ o şakınlığı atamadım Türkiye'de 3 yıldır çıkış yapan ADİN KARAKUYU ile sohbet ettim,telefon numaramı verdim ve bana kahve sözü var.Allahım,galiba bugün beni izlemeyi unuttun ve başıma bunlar geldi.Çünkü bu yaşadıklarımın bir açıklaması olamaz.