Aç ayı oynamaz atasözüne şimdiden hak vermeye başladım.Gerçekten açlık kötü bir şeydi hiç başıma gelmemişti. Ama ilk tecrübem oldu.Bu da güzel tabi .
O çocuk nerdeydi?? Neden bana geçmiş olsun demeden gitmişti??Neden ellerini hemen çekmişti?? Neden bir daha hiç bana bakmamisti?? Neyse karnımi doyurcam midem de bulanmaya başlamıştı.
Karnımi doyurdum.Daha sonra okula geçtim.Ben okula girdiğimde teneffüs zili çalmıştı. Hemen idareye gittim bir geç kağıdı aldım sonra Azra Hoca ya verdim kendisi ingilizcecimiz de çok severim mübareği (!).Daha sonra sınıfa geçtim herkes 'oooo birileri daha yeni geliyor nerdeydin kız?' diye sordu bende başımdan geçenleri teker teker anlattım. Ama o yakışıklı çocuktan kimseye bahsetmedim. Çünkü hiç tanımadığım birinden bahsetmek saçma olur. Bana çok iyi bir çocuk gibi gelebilir ama belki sapık belki tecavüzcü belki gay bilemem inşallah yine kafede karşılaşırız ya. Ve bu güzel düşüncelerimi kapıyı mal gibi açıp içeri mal gibi giren Azra hoca bozmuştu. Pis bakire...
