HOCAM ŞAKA!/minsung

part13

"jisung beni düşünmüyorsun bare Felixsi düşün o seni çok seviyor seni bu halde görmesini istemiyorsun değilmi?"

Evet anlamında mırıldadım oda gülümsedi ve elini çekti

"Ben gidicem al serumun bitince çıkarsın"

İzin kağıdını uzattı aldım..

.....

Sonunda bitmişti serum bende okuldan çıktım kulaklığımı taktım en sevdim şarkıyı açtım (kenimdej örnek değil..) yürümeye başladım bir zaman sonra benim en sevdim yer gelmişti..

Korkularını ufak ufak atıyorsun

Umutlarınla tek başına kalınca

Herkesi yavaş yavaş tanıyorsun

Pastadaki mum sayısı çoğalnınca

Sözler hep aynı yüzler değişiyor

Yarını düşün ben o yoldan çıktım

İnsan neden hep aynı şeyi deniyor

Konuşma sus bu oyundan baktım...

En sonunda eşlik ederken istedim yere varmıştım okulun biraz ilerisinde bir park vardı ve orda kocaman bir ağaç onun altına oturdum ve düşündüm sanırım minho hoca haklıydı Felix beni çok seviyordu Kaçkare bu yüzden kendimi öldürmekten vaz geçtim sanırım Felix için dayanıcaktım o benim abim kardeşim annem babam dostumdu kısaca evim seungmin bazen çok bilmiş olsada beni koruyordu jeongin ise bebek ekmeğimdi ben abisi olarak ona kötü örnek olamazdım gülümseyip yere uzandım gök yüzünü izlemeye başladım cidden çok güzeldi gök yüzünü mavi ve beyaz bulutlar vardı ve çok güzel gözüküyordu (evet benim gök yüzü hastalığım jisungtada var-) kafamı yana çevirmemle gördüm kişiyle şok oldum

"Lan! Tövbe yarabbim!"