Two Universe

-46-

Bölüm içime hiç sinmedi ama iyi okumalar ❤️

Buraya girmeye çok zamanım olmuyor ama ara ara yazmaya çalışıyorum. Büyük ihtimalle fici unuttunuz üzgünüm 🥺

*******

Yıl 2023

Tatilden dönmüşlerdi ve Jungkook o zamandan beri şirketten eve dönmemişti. O yokken Yoongi işlerinin bir kısmına bakmış olsa da işleri yığılmıştı ve eve gitmesini engelliyordu. Ofiste uyukluyor. Arada bir eve duş almak için geliyordu.

Jungkook'u her gün görüntülü olarak arayan Taehyung ise bu durumdan sıkılmıştı. Belki de onları şirkette ziyaret etmeliydi.

Evden büyük bir hevesle hazırlanıp çıktı. Bir yandan da karnını okşuyor ve bebeğine fısıldıyordu. "Babayı görmeye gidiyoruz."

Arabasını daha önce geldiği için bildiği binaya sürmüş ve otoparkına giriş yapmıştı. İçeri girdiğinde ise beklemediği bir manzara onu karşılamıştı.

Jeon'ların büyük bir holdinge sahip olduğunu biliyordu ancak daha önce içeri girmediğine emindi. Burası gerçekten de büyük bir binaydı.

"Hoş geldiniz... Ne için buradasınız?"

"Jungkook'u ziyaret etmeye geldim."

Sekreter kadın şaşkınlıkla onu baştan aşağı süzmüştü. "Bay Jeon mu?"

"Evet..."

Taehyung elini karnına koymuş ve ağrıyan beliyle savaşarak resepsiyon masasına yaslanmıştı. Sekreter kadının kocasının sekreterini aramasını izliyordu.

"Kusura bakmayın. Sizi içeri alamam. Bay Jeon kimsenin bugün içeri girmemesi için özellikle bildirmiş."

Taehyung derin bir nefes alıp vermiş, beta sekreteri süzmüştü.

"Siz Jeon sürüsünden misiniz?"

"Burası Jeon sürüsünün şirketi. Tabii ki de Jeon sürüsündenim."

Genç kız hızla açıklama yaparken Taehyung parmaklarını şakaklarına bastırmıştı.

"Jeonların sürü lideri değişti." Taehyung sakince yeni sürü liderinin eşi olduğunu açıklamaya çalışırken  Genç kız tereddütle Taehyung'a bakıyor ve sürü liderinin o olmaması için içinden dualar ediyordu.

"...Yani ben Jungkook eşiyim."

"Bilmiyorum... üzgünüm... Aile toplantılarına büyüklerimiz katılır."

Taehyung kafasını sallamış ve onu sakinleştirmek istercesine gülümsemişti.

"Haklısın... Henüz kimse beni tanımıyor neredeyse... "

Taehyung sürü yemeğinde kendisi hakkında aşağılanmak dışında bir şey duymamıştı zaten.

"Özür dilerim efendim..." Sekreter Taehyung'un önünde eğilmiş ve özürlerini sunmuştu. Taehyung ise karnı burnunda olduğu için yalnızca kafasını eğmekle yetinmişti.

"Sorun değil. Şimdi çıkabilir miyim yukarı?"

"Tabii ki efendim... en üst kat"

"Teşekkürler"

Taehyung belini tutarak asansörlere ilerlemiş ve ayakta durmanın son bir haftada daha da zorladığını fark etmişti. Bebek onu çok zorluyordu. Tekmeleri vücudunun her yerinde hissediliyordu. Özellikle mesanesine ya da yürümesini sağlayan sinirlere ani tekmeler atılması bazen oturup ağlamasına neden oluyordu.