Hellos gelecek zamanda okuyunca aşırı derece rezil olayım diye fic yazmaya karar verdim çünkü eğleniyorum 😉
Vee fic cringe (bilerek böyle yaptım) bir şey olabilir / olacak o yüzden istemeyen olursa şimdiden söyleyeyim dedim
•
-Jimin & Jeon-
Jeon
Kapiyi acsana
kiracam simdi haa
Yer civcivi
LAB
GİT HEMEN.
Jeon
GITMIYORUM LAN
Yer civcivi
ABİM
ABUM GELDİ
YURTDIŞINDAN
EVDE
ŞUAN
GİT.
Jeon
BSSTAN XOYLESENE
Yer civcivi
Koş kaç
Uyuyordur o
Jeon
Uyandirdjm galiba.
Yer civcivi
KAÇSANA
-Şapşal tavşan çevrimdışı-
Yer civcivi
Sakın.
Sakın kapıyı açtı deme.
(Gif olaraktan sayın)
°
Jeongguk
"Off rezil oldum gene."
Yıllar sonra, gene Jimin'nin abisi tarafından yaşadığım rezilliği anlatmak için Jimin'ni bize çağırmıştım.
Yatağımda yüzüstü kafamı yastığa gömmüş bir şekilde uzanıyordum. Jimin ise yanımda oturup rezil olmadığıma, normal bir şey olduğuna ve herkesin başına gelebilecek bir durum olduğunu söyleyerek beni rahatlatmaya çalışıyordu, ki sadece çabalıyordu.
"Bak gerçekten rezil olmadın. Panikten kaçarken düşmen en fazla ne kadar rezil bir olay olabilir ki?"
"Çok! Off."
Kapı açılınca önümde çıplak bir şekilde, seneler önce salaklığım yüzünden rezil olduğum adam durduğu için kaçmaya çalışırken bahçe kapısının demirine takılıp düşmem nasıl normal olabilirdi ki?!
"Basbayağı rezil oldum boşuna uğraşma."
"Ya, bir de olumlu tarafından baksan? Seni kaldırmış en azından."
"Tamam kaldırmış olabilir ama gülmüştü de e bu ne demek? 'Rezilsin' demek!"
"Kafandan uydurmaya başladın gene. Eminim aklının ucundan bile hiç geçmemiştir öyle bir şey."
Yani birazcık abartmış olabilirim aslında. Ama olmayacak bir şeyde değil, ola da bilirdi.
Kafamı yastıktan kaldırıp Jimin tarafa yan dönüp konuşmaya başladım.
"Üf neyse. Sen neredeydin o saatte ya?"
"Iıı.. Yoongi ödevi anlamadığı için çağırmıştı da evine gittim."
"Ödev yoktu ki, olsaydı Hoseok hyung illa bana anlatırdı şimdiden"
Anlamsızca bakarken aklıma gelen düşünceyle imalı bakışlar atmaya başlamıştım.
"Ya o üst sınıfta belki hoca ödev verdi."
"Ee tabii üst sınıf olarak, alt sınıf olan sana soruyor ödevini."
"Ben zekiyim diyedir."
"Yani yani. Aynı sınıfta olduğu zeki mi zeki olan Hoseok hyungumuz varken sana sorması normal."
"Tamam ya sus"
~
"Jeon!"
Ne zamandandır tavana bakıp dalıp gittiğimin farkında olmadan Jimin'ne baktım.
"Ne oldu?"
"İki saattir sana sesleniyorum. Dalıp gitmişsin ne düşünüyorsun öyle?"
Düşündüklerim şey..
"Hiçç, fark etmemişim bile daldığımı."
İnanmadığı her hâliyle belli oluyordu. Sorguya çekeceğini anladığım için yataktan kalkıp koşarak odadan çıktım.
Kapıyı kapatıp aşağıya doğru koşmaya başlarken Jimin'nin peşimden geldiğini görünce hızlanıp aşağıya indiğim gibi koltuğun yanına gidip durdum.
Bay Kim, kardeşim Soobin'e ders çalıştırıyordu. Onların odağını bozmamak için sessizce mutfağa geçtim.
Jimin'de bir kaç saniye sonra mutfağa girip bana yaklaştı.
"Neden kaçıyorsun ya."
Omuz silkip soluklandım.
"Sorguya çekersin diye."
"O sorgu her türlü çekilecek zaten."
Kolumdan tutarak sandalyeye oturttup karşıma oturdu.
"Eee kimi neyi ve ne düşündün söyle."
"Of abini ya çıplaktı ya."
Jimin gülerek bana bakıyordu.
"Gülme."
"Bize gelirsen çok göreceksin."
"Hayatta gelmem bir daha. Ya sen geleceksin ya da dışarıda buluşacağız."
"Olmaz öyle şey. Geleceksin."
"Gene kendimi rezil ederim ben yaa."
"Etmezsin. Neyse parka gidelim unut şunları."
"Gidelim bari."
•
Kısacık oldu ama olsun diğer bölümleri uzun yapmaya çalışırım
