•
"Ya üf her yerim çamur oldu!"
Jimin gülmemesi için arkadaşına bakmamaya çalışıyordu. Biliyordu ki, eğer baksa gülmesini tutamaz gülerdi. Çünkü önündeki arkadaşının kiyafetinden tut her yerine çamur bulaşmıştı.
"Tamam sakin ol abimi çağırdım gelir birazdan."
"NE!? Ne demek abini çağırdın!"
Bağırmasından dolayı korkup arkadaşına bakmıştı hemen.
"Bağırma ya. Hem bu saatte nasıl eve yürüyelim ve abim hayatta izin vermez yürüyerek gelmemize nerede olduğumuzu sordu bende söyledim."
"Nasıl bakacağım ben bu tipimle abinin yüzüne. Onca rezil olduğum yetmemiş gibi her gün daha da rezilleşiyorum."
Kollarını bağladıktan sonra banka yaklaşıp oturmuştu.
"Bir şey demez merak etme."
"Demesi sorun değil beni hep öyle tanıyacak."
"Tanıyor zaten seni, sakar biri olduğunu biliyor o yüzden gayet normal karşılıyor senin bu olaylarını."
"Of yaa."
Dudağını büzmüş üstündeki az da olsa kuruyan çamurlardan kurtulmaya çalışıyordu ama daha da kirletiyordu.
"Abim de bir gelemedi."
Jimin telefonunu çıkarıp tekrar abisini aramıştı.
-Kaplancık ile telefon konuşması.-
-Alo?
+Abi nerede kaldın donduk burda.
-Geliyorum bekleyin biraz.
+Tamam hızlı ol.
-Kaplancık ile olan telefon konuşması sona erdi.-
"Geliyormuş."
Diyerek arkadaşının yanına oturup beklemeye başlamıştı.
"Yardım et."
"Neye?"
"Çamurları çıkaralarım."
Arkadaşına dönüp yardım etmek için elleriyle kiyafetine uzanmıştı.
°
"Geldi."
Jimin abisinin arabasını görüp ayağa kalkıp Jeongguk'uda kaldırmıştı.
"Diğerinden daha iyi de mi şimdi üstüm?"
"Evet evet hadi."
Yürüyerek arabaya yaklaşıp binmiştiler.
Taehyung arka tarafına dönüp Jeon'a bakmıştı. Jeon üstümdeki gözleri farkedip bakışlarını kaçırıp durmuştu.
Tae sırıtıp geri önüne bakıp arabayı hızlı sürmeye başladı.
"Bize mi?"
"Evet bize."
"Ama-"
Jimin sözünü kesip konuşmaya başlamıştı bile.
"Ailen yok evde korkarsın."
"Soobin evde tek kalacak bu sefer."
"Soobin arkadaşında değil mi? Hem evde tek olsa bile korkmaz sanki o senin abin."
"Babama benzemişse ben ne yapayım ya."
"Tamam tamamm."
°
"Banyoya giriyorum ben."
"Tamam ben kiyafetlerini hazırlayıp koyarım yatağaa."
Onaylayan bir kaç kelime mırıldanıp banyoya girmişti.
Jimin abisinin odasında gidip dolabın önüne gelmişti, Jeon'a ait bir köşesi vardı. Abisi gidince Jeon'mun bazı eşyaları buraya taşımıştılar eve gitmekle uğraşmasınlar diye.
Dolaptan bir tane kısa şort ve tişört çıkarıp yatağın üzerine koymuştu. Jeon büyük ihtimalle Tae'nin bu odada kaldığını unutmuştur ve Jimin unuta bileceğini bildiği hâlde bilerek söylememişti.
Su kapama sesi duyup hızlıca odadan çıkıp kendi odasına koşmuştu.
-
Jeongguk
Suyu kapatıp duşa kabinden çıkmış bornozumu giymiştim. Önüme tae çıkmasın diye dua ediyordum daha fazla utanmak istemiyordum çünkü.
Biraz bekledikten sonra kapıyı açıp kafamı çıkararak etrafa baktım. Kimse yoktu ve ses gelmiyordu diye tamamen çıkıp ışığı kapattım.
Odaya çokta yavaş olmayan adımlarla gelip kimseye görünmeden geldiğim için sevinmiştim. Odaya hızlıca girip kapıyı kapatacaktım ki yatakta uzanıp bana bakan Tae'yi görünce duraksadım. Of Jimin..
Geri odadan çıkmak için hareket ediyordum ki konuşmaya başlamıştı.
"Çıkma, kıyafetlerin burada."
Arkamı dönüp hızla yürüyüp yataktan kıyafetlerimi almak için uzanırken bileğimi saran ele baktım.
"Benden kaçıp durma Jeon. Kaçınca yaşadıklarımızı unutmuyorum."
Sessizce durup yatağı izlemeye devam ettim.
"Utanma, unutmamış olsam bile geride kaldı o gün."
"İster istemez utanıyorum ama."
"Hmm. O zaman daha fazla utanmadan git istersen?"
"Hmhmm."
Bileğimi bırakıp arkaya yaslandığında kıyafetlerimi alıp odadan çıkmıştım. Jimin odasına doğru hızlı hızlı giderek varıp içeriye girmiştim.
"Jimin ya!"
Jimin gülerek bana baktığında koşarak üstüne atladım.
"Bilerek söylemedin değil mi?"
"Tabii bilerek söylemedim bı şansım varken elimin tersiyle itemezdim ki. Neyse ne yaptınızz?"
"Bir şey yapmadık ben odaya daldım direkt görünce çıkacaktım ki kıyafetlerimi söyledi onları alırkende bileğimi tutup kaçma benden dedi işte."
"Hiçbir şey yapmamışsınız ya."
"Dalga geçme!"
Üstünden kalkıp kıyafetlerimi giymeye başladım. Giydikten sonra yatağa girdim.
