🐨⛅🌻🐰

ခပ္ေႏြးေႏြးေလးသာေနတဲ့ေနေရာင္ေအာက္မွာမ်က္လံုးေတြကိုမွိတ္ထားလိုက္ျပီးေနပူလံႈေနလိုက္သည္။ကိုယ့္ျခံထဲကေနၾကာေတြကေတာ့ပြင့္လန္းကုန္ျပီ...အဖူးေတြမရွိေတာ့ပဲအပြင့္မ်ားနွင့္လွပေနသည္။

ိတိတ္ဆိတ္ေနေသာမနက္ခင္းေလးသည္ေကာ္ဖီေလးတစ္ခြက္ေသာက္ျပီးေနပူစာလံႈေနတာနဲ႔တင္သူ႔အတြက္ေတာ့ျပည့္စံုေနျပီျဖစ္သည္။

ေလနုေအးေလးေတြတိုက္ခတ္လာေသာေၾကာင့္သဘာဝရဲ႕ေလေအးေတြဟာအျမဲသန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္ေနတာေၾကာင့္တဝႀကီးရႈရိႈက္ကာေအးျမမႈကိုခံစားေနမိသည္။

ဒီေန႔ဟာကိုယ့္ေမြးေန႔မို႕ေစာေစာထျပီးျခံထဲလာထိုင္ေနျခင္းပင္...ေမြးေန႔ဆိုေသာ္ျငားဘာပြဲမွေတာ့မလုပ္ပါ...ဆူညံတာေတြမႀကိဳက္တာမို႕တိတ္ဆိတ္စြာေမြးေန႔ပြဲေလးကိုတစ္ေယာက္ထဲပဲျဖတ္သန္းမိသည္။

လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြျဖစ္ႀကတဲ့မိဘေတြက soul မွာမို႔ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲပဲေနျဖစ္သည္။အသက္၃၀အရြယ္လူတစ္ေယာက္အတြက္တစ္ေယာက္တည္းေနရသည္မွာလြတ္လပ္ေပါ့ပါးေနသည္။

သူ႔မွာအကိုတစ္ေယာက္ရွိသည္။သူ႔အကိုကလည္းမိဘေတြနဲ႔သာေနသည္မို႔သူတစ္ေယာက္တည္းဒီမွာေနျဖစ္သြားတာလည္းပါတယ္။

ေနေရာင္ေတြရလာေလေလပိုေတာက္ပလာတဲ့ေနၾကာခင္းႀကီးကိုသူဘေဘာက်စြာစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

' ေဟ့ !! '

ျခံေရွ႕မွေအာ္ေခၚသံေၾကာင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့...

' ေဟ့ !! ေဟ့ !! ဒီမွာေခၚေနတာမၾကားဘူးလားဗ် '

သူျခံနားကိုထသြားလိုက္ျပီး...ထိုေကာင္ေလးကိုၾကည့္ကာ

' မင္းကဘယ္သူလဲ ? '

' လူသစ္ ... ဟိုဘက္ျခံကိုေျပာင္းလာတာ '

' ေၾသာ္ '

ထိုေတာ့မွသူမ်က္လံုးကစားလိုက္ေတာ့အထုတ္ေတြခ်ေနတဲ့လူတစ္စုကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။

' ကြ်န္ေတာ္တို႔ကစပ်စ္ျခံပိုင္ရွင္ေလ ! ခင္မ်ားေနၾကာေတြကလွတယ္ေနာ္ကြၽန္ေတာ့ကိုတစ္ပြင့္ေလာက္ '

ကိုယ္နဲ႔ေတာင္မသိပဲေနၾကာေတြလာေတာင္းေနေသာထိုကေလးသည္ခပ္တည္တည္ပင္။အားနာပါးနာေလးေတာင္မရွိ။

' ေပးမယ္မို႔လား ? ျခံတံခါးေလးဖြင့္ေပးဦး '

ထိုေကာင္ေလးေျပာလိုက္သည္နွင့္အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔ျခံတံခါးကိုဖြင့္ေပးလိုက္မိသည္။ဖြင့္ေပးလိုင္သည္နွင့္ခြင့္ေတာင္မေတာင္းဘဲသူဘာသာေျပးဝင္ျပီးေနၾကာေတြကိုခူးေနသည္မွမသိရင္ပိုင္ရွင္လိုပဲ။

' ေဟ့!! ပန္းေတြက်ိဳးကုန္မယ္ေလ '

' မက်ိဳးပါဘူး '

' မင္း !! ဖယ္ !ငါခူးေပးမယ္ '

သူေျပာလိုကိမွေနာက္နည္းနည္းဆုတ္သြားသည္မို႔သူလည္းကတ္ေၾကးသြားယူကာနွစ္ပြင့္ေလာက္ၫွပ္ေပးလိုက္သည္။

' နွစ္ပြင့္တည္းလား '

' ေတာ္ျပီေပါ့ ! မင္းကဘယ္နွစ္ပြင့္လိုခ်င္လို႔လဲ '

' အမ်ားႀကီး '

ေနေရာင္ေတြတစ္ေျဖးေျဖးျဖာက်ရာကေနပူလာျပီမို႔သူထိုင္ေနတဲဆီျပန္သြားျပီးေကာ္ဖီသာဆက္ေသာက္ေနလိုက္သည္။

' ဒါနဲ႔ခင္မ်ားနာမည္က '

' ဘာလုပ္ဖို႔ '

' အိမ္နီးခ်င္းေတြဆိုေတာ့ '

' မင္းနာမည္ကေကာ '

' ကင္နမ္ဂြ်န္း '

နာမည္ေတာင္ေသခ်ာမိတ္မဆက္အားပဲေနၾကာပန္းပြင့္ဖတ္ေတြကိုေျခြပစ္ေနသည္။

' မင္းဘာလို႔ '

' မလိုခ်င္ေတာ့လို႔ '

' ဒါဆိုဘာလို႔ေတာင္းေနေသးလဲ '

' ေစာေစာကလိုခ်င္တာေလခုျငီးေငြ႕သြားျပီမလိုခ်င္ေတာ့ဘူး '

အဲလိုမွန္းသိခူးမေပးလိုက္ပါဘူး။

' သြားျပီ '

ႏႈတ္ဆက္ကာျပံဳးျပီးထြက္သြားေတာ့ပါးခ်ိဳင့္ေတြကပါးေပၚမွာေနရာယူလ်က္။ကိုယ့္မ်က္လံုးလိုအနက္ေရာင္မဟုတ္တဲ့ညိဳေရာင္မ်က္ဝန္းေတြကေတာ့သိပ္ၾကည့္ေကာင္းေနေရာ...

                    •••မေျပာျပျဖစ္လိုက္ေပမဲ့
                ေျပာျပျဖစ္ဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာမယ္ဆို
                      ေျပာျပခ်င္မိတယ္

                    မင္းရဲ႕မ်က္ဝန္းညိဳေတြက
                 ေနေရာင္ေအာက္မွာေမွာ္ဆန္ဆန္
                     လွပလြန္းတယ္ဆိုတာ
            

                အဲဒီညိဳ႕ခ်က္ကသိပ္ျပင္းထန္လြန္းတယ္•••