4~ Anne

13 3 1
                                    


Merhaba arkadaşlar ben aslında bu hikayeyi bırakma kararı almıştım sarmamıştı beni ama farkediyroum ki okunma sayısı günden güne artıyor bende bu sebepten dolayı kaldığım yerden devam etmek istiyorum inşallah beğenirsiniz bu aradz ben 4. Bölümü yayinladiktan sonra farkettim ki 3. Bölümü yazmayı unutmuşum siz bunu 3. Bölüm gibi düşünün <3

Annem "bi sakın ol önce herşeyi anlatacağım" dedi.

Ben şimdi anne falan diyorumda aklımda hala soru işaretleri var.

Acaba o gerçek annem mi yoksa ben kafamdan mi uyduruyorum diye çok düşündüm. Ama annemi her gördüğümde sanki kendi yetişkin halim karşımda duruyormuş gibi geliyor yani çok benziyoruz.

Aklımda soru işaretleriyle birlikte annemle konuşmaya devam ediyorum.

"Dün, babanla konuşmaya gittim"

"Neee" diye bağırdım heyecandan "n-n-nasıl yani babamın yerini biliyor musun o o o iyi mi nasılmis ona birşey yapmışlar mı o neredeee"

"Şşşşt sessiz ol duyacaklar"

"kim duyacak"

"onlar"

"onlar kim?!"

"onlarr"

"evet söyle"

"neyse boşver en onları ne diyeceğimi merak etmiyor musun"

"ediyorum"
"o zaman dinle"

"Peki pekii"

"Dün gece babanın yanına gittim, beni görünce ilk 5 dakika ağzını bile açamadı"

"bi dakika bi dakika yani babam seni görebiliyor mu"

"tatlım beni kaçırdıklarından sonra oradan bir şekilde kaçtım ve gücümün yarısını babana enjekte ettim"

"yalnız tek sorunumuz var o da baban sadece benim yanımdayken güçlerini kullanabiliyor yani ben onun yanında değilsem güçleri bir işe yaramaz ve sihir geçidi açılmaz"

"ben ölüleri görebildiğim için baban da görebildi beni"

Aklımda hala delice sorular vardı Peki annem nereden gelmişti ölüler nerede kalıyorlardı.

Dayanamayıp sordum. " Peki sen buraya nereden geldin nasıl geldin ölüler nereye gidiyor eğer bir ölü isen nasıl gerçek dünyaya gelebiliyorsun"

"Bak Emily, Ben sıradan bir ölü değilim benim ve benim gibiler ölünce enka sentenca diye bir yere giderler"

"orada insanlar huzur içinde yaşarlar ve yılda bir kez 1 aylığına gerçek dünyaya gitme fırsatını bulurlar ne yazık ki ben oraya aodim ve dönmem için sadece bir haftam var"

Onu önce seneden sonra tekrar görme fırsatına fırsatına kavuşmuşken onu bu kadar kolay kaybedemezdim.

Birşeyler yapmalıydım ama ne gibi şeyler.

Bunları düşünürken dalıp gitmişim annemin beni dürtmesiyle kendime geldim.

"Emily Emily Aman Tanrım Emily!!"

"ha efendim pardon dalıp gitmişim"

"neyse sana iyi geceler"

Nasıl olsa bana uyku yok bari "annem" uyusun. Diye geçirdim içimden.

"İyi geceler tatlım istersen seni babanın yanına bırakabilirim"

"çok iyi olur"

SON

Gelecek bölümde neler olacağını merak ediyorsanız yorumlarda belirtin sizi seviyorum...

Mucizevi Kız Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin