Sabah Javon'un kolları arasında gözlerimi açmıştım. Onun kolları, bana huzur veriyordu. Tamamlıyordu eksikleri. Öyle çok seviyordum ki onu, dünyalar verseler değişemezdim.
Hiç istemesem de, kollarında hafifçe uzaklaştım ve yataktan kalktım. Aşağıdan abimlerin sesleri geliyordu, çok aldırış etmeden, duşa girdim.
Duştan sonra kıyafetlerimi giydim, saçlarımı taradım ve kuruttum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(çanta ve ceket yok.)
Bu sırada Javon uyanmış, üstünü değiştirmiş, beni bekliyordu.
Ondan saçlarımı örmesi isteyecektim.
Luna: Javon, saçlarımı örer misin?
Javon: Wowwwww, zevkle
Ona yaklaşmak için adım atıyordum ki, arkama geçti. Saçlarımı öpmeye başlamıştı. Sırtıma değen kemikli ve iri elleri, beni heyecanlandırmaya yetiyordu.
Nasıl oluyordu bu?
Saçlarımı ördükten sonra, beni kendine çevirdi ve dudağımdan öptü. Her haraketi beni ona bağlıyordu.
Ne tuhaf birisiydi..?
Ondan ayrıldım ve yüzüne baktım.
Luna: Javon aşağıya inmemiz lazım. Yeter bu kadar.
Javon: Peki hanımefendi
Ona gülümsedim ve aşağıya inmeye başladık...
***
Kahvaltı masasına oturmuş sohbet ediyorduk. Javon bir yandan yanımda, masanın altından bacağımı okşuyordu.
Ona aldırış etmeden kahvaltımı ediyordum. Jayla bana gülümsedi ve konuşmaya başladı.
Jayla: Luna.. Siz ne zaman gidiyorsunuz?
Luna: Bilmiyorum, 1 ay kadar kaldı.
Jayla: Anladım..
Jayla ile konuşurken,tüm masa bizi dinliyordu. Jessica hanım söze atılınca onu dinledim.
Jessica: Burda kalsanız olmaz mı?
Dj: Güzel eşim haklı, nakillerinizi buraya alırız, ikizler ile birlikte okula gidersiniz.
Açıkçası Javon ile birlikte vakit geçirmek kavrami benim için deliceydi.
Onu seviyordum ve ondan kopmak istemiyordum.
İkisine de kafamı salladım. Bu saatten sonra söz bende değil, abimde idi.Yani Luka' da. Onun da Jayla'dam hoşlandığınım farkındayım, bunu ona her zaman bulaşmasından, bakışlarından, bazenleri de kibalığından anlayabiliyorum. Ben bunları düşünürken Luka istemediğim cevabı vermişti.
Luka: Olmaz..
Jessica: Neden?
Luka: Biz oraya alıştık, şimdi burda size yük olmamız ne kadar doğru ki??
Jessica: Bende bir şey sandım. Çocuklar abiniz burda zaten, o olmasa bile biz buradayız.
Luka: Peki ya Luna?.. O nasıl alışacak ki buraya?
Luna: Ben alıştım bile abi. Ayrıca sevdiğim yanımdayken daha mutlu olduğuma emin olabilirsin..
Luka: Peki o zaman..
Bu işide böyle halletmiştik. Bugün lunaparka gitmeyi düşünüyorduk. Kahvaltımızı ettik ve yola çıktık....
***
378 Kelime❤️
Selamm
Yorucu bir okul günüydü bu yüzden uykum varr
Özel bölümü kısa bitirmek zorunda kaldım bundan dolayı:(
