Sabah abimin bağırış sesleri ile gözlerini açtım. En azından bugün kafamda telefonun sesini fulleyip oturmuyor. Neyse, ben Luna abim Luka ile birlikte Kore de yaşıyoruz, malum kendisi reşit, sürekli bana hava atıyor reşit diye neyse.
Kalkıp lavobaya gidip işlerimi hallettim, dişlerimi fırçaladım ve dün ayarladığım kıyafetlerimi giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Abimi cidden anlamıyorum, bir insan telefon ile konuşurken neden bu kadar bağırır? Neyse yatağımı da toplayıp abimin yanına gittim, gözleri parlıyordu resmen. Bir şey olduğu belli.
Luka- Luna abim bizi yanına çağırıyor, hatta uçak biletlerini bile ayarlamış, öğlen saat 2 gibi, hızlıca bavulunu hazırla.
Luna- Tamam, sakin ol öncelikle. Bavulumu hazırlayıp çıkıyor muyuz?
Luka- Evet, hızlı ol.
Luna- Kahvaltı?
Abimin bakışlarından "ciddi misin?" dediğini anlayabiliyordum. Bende daha çok sinir etmeden odama gittim.
***
Luka- Lena hızlı ol! Bak geç kalıcaz. Taksi de gelmek üzere.
Abimin bağırışları üzerine odamdan elimde ki bavul ile çıktım. Abimin "sonunda" bakışlarını görünce sırıttım. Kendisi çoktan bavulunu hazırlamış salonda geziniyordu. Abim kapıya doğru gidince arkasından gittim. Beyaz Spor ayakkabılarımı da giyiyip, aşağıya inmeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kabul ediyorum, uçakta pek rahat bir şey değil,fakat yanımda abim var. Üşüdüğüm zaman ceketini alırım. Saçlarımı olduğu gibi bıraktım zaten dalgalı oldukları için hoşuma gidiyorlar.
*** Çoktan uçağa binmiştik, uçak birazdan kalkıcaktı. Abimin omzuna başımı koydum ve uyumaya karar verdim.
