Sahte Suikastçi

"𝐙𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐁𝐚𝐬̧𝐥𝐚𝐝𝛊"

Bir saatlik bir zaman bile kaybetmeye cesaret edilen bir kimse,yaşamın önemini kavrayamamıştır.
Zaman geçmiyordu,Zaman dediğimiz hızla akıp giden bir oyuncak değil mi? Neden bu vakit geçmek bilmiyordu.

Hızlı adımlarla geçtiğim ara sokaklardan doğruca ilerliyordum.Bir andan takip ediliyor muyum diye kontrol ederken,bir andan da telefon'a gelen konumu bakıyordum.
"Ne uzun bir yolmuş arkadaş" diye söylenirken önümden hızlıca bir gölge geçmişti acaba takip mi ediliyordum ? Gölge geçen yere hızlıca gittim her tarafa baktığımda kimse yoktu.Acaba ben mi yanlış görüyorum çok mu kafayı takmıştım?.
"Kim var orda,Kimse var mı?" Diyerekten bağırdım.Gerçekten kafam çok karışmıştı acaba takip mi ediliyordum yoksa biri benimle oyun mu oynuyor?.
Bir ara sokağa girdim ve konumun gösterdiği eski bir binaya girdim.Binanın içine girdiğimde binada rutubet kokusu vardı bu çok rahatsız edici bir kokuydu.Merdivenlerden yukarı çıktığımda artık gelmem gereken daire'ye gelmiştim.Kapıyı sert bir şekilde vurdum,Kapıyı açan kişi Burak'tı.Burak benim meslektaşımdı,Küçükken aynı gün terk edildiğimizde birbirimizi görmek bizim için bir mucizeydi.
"Hoşgeldin Kardeşim" dedi ve birbirimize sımsıkı sarıldık.
"Hoşbuldum" dedim ve içeri geçtim.Salona geçtim,salondaki eski bir koltuk vardı ona Burak'ta tam karşıma oturdu.
"Beni buraya gene hangi görev için çağırdın?" Diyerek bakışlarım Burak'a döndü
"Hep böyle mi devam edeceksin Alara?"
"Seni dinliyorum"ciddiyetimi bozmadan ona bakmaya devam ettim.
"Alara sana soru soruyorum" derken lafını kestim.
"Evet bu sefer ki cinayet kurbanı kim?" dedim.Burak'ın yorgun bakışları benden kaynaklı olduğu belliydi iç çekerek devam etti.
"Alara lütfen soruma cevap ver" Yorgun ve üzgün gözlerle bana baktı.
"Peki,Evet hep böyle devam edicem" diyerek iç çektim.
"Alara her şeyi biliyorum farkındayım ama dayan biraz güzelim"
"Farkında olman bir şeyi değiştirmeyecek Burak.Neyse konuya geçelim." Başını sallayarak konuşmasına devam etti.