♪♪♪1.bölüm♪♪♪

534 28 17
                                    

İlk bölüm... Bismillahirrahmanirrahim LDHSLSJLSHSLSHSLJSLS

Oy verirseniz sevinirim
Keyilfli okumalar<333

Yağmur yağıyordu
Camın kenarında armut koltuğuma oturmuş sevgili gitarım ile hafif notlarla yağmura eşlik ediyordum

Gözlerim kapalı başımı arkaya yaslamıştım
Kafamın içindeki dertleri sevgili gitarım ve yağmurun sesi ile uçup gitmelerine izin veriyordum

İnsanlar meditasyon veya yoga gibi şeylerle sesiz bir ortamda rahatlıyorlardı
Ben ise yağmurun ve sevgili gitarım ile onlardan bile daha çok rahatladığıma eminim

Neredeyse her gün yapmaya çalıştığım bir şeydi
Ama nadir anlarda yapabiliyordum
Yaşadığım ortamdaki bazı şahıslar buna izin vermediği için

Şuan okuldaydılar ben ise bugün okula gitmemiştim
İçimdeki sıkıntılar yetmiyormuş
gibi birde okula gidip şuan düşünmek bile istemediğim sıkıntıların arasına giremezdim

Gözlerim hala kapalı başım arkaya eğikti
Yağmur ve sevgili gitarımın sesi ile rahatlarken aniden çakan şimşek ile yerimden sıçradım
Yağmur şiddetini arttırmış ve damlalar camına daha sert vurmaya başlamıştı artık rahatlatıcı değildi

Sevgili gitarını yerine bırakıp odamdan çıktım salona göz attım
Ve yine aynı manzara evde 3 kişi birlikte yaşamamıza rağmen ahırda 10 inek yaşıyormuşcasına dağınıktı

Umursamadım Charlie nin odası 2. Dünya savaşı gibiyken salonun böyle olması gayet doğaldı
Marin ise Charlie ye ayak uydurduğu için onunda umrunda değildi

Zil sesini işittiğim gibi kapıya döndüm kapıya yaklaşıp delikten içeri baktım
Bu veletlerin bu saatte burada ne işi vardı
Oflayarak kapıyı açtım
Önümde sırılsıklam duran iki veletle bakışıcakken

Charlie:SELAAAMM AYY ÇOK ÖZLEDİN BENİ Dİ Mİ YA ŞAPŞİİK

Diye aniden içeri daldı
Her gün olan şey olduğu için artık tepki vermiyordum
Tepki vermesem bir süre sonra bırakır diye düşünüyordum ama tepki versemde vermesemde bıkmıyordu

Marin kapının önünde Charlie girişini izledikten sonra insan gibi içeri girdi

Marin:Benimde bir giriş stili bulmam lazım sap gibi kalıyorum

-Sap gibi kalmanı tercih ederim
Ama 2. Charlie için bir sabrım yok...
Ayrıca niye bu kadar erken geldiniz

Marin:Etüt dersi boştu

Dedi ve odasına doğru ilerledi bende mutfağa doğru adımladım
Charlie nin eve girdiği gibi mutfağa dalması klasik bir şeydi ama benim atıştırmalıklar mı alması hiçte klasik bir davranış değil

-Onlar benim koy yerine!

Charlie:Artık benim zırla

-Char bırak onları ve git üstünü değiştir ıpıslak ediyorsun her yeri

Charlie bi kaç saniyelik boş bakışlar attı ve aniden hızla odasına doğru koltu arkasından koşsam da yetişemedim

-Pislik sanki hiç yiyecek bir şeyşn yok!Boğazında kalsın!

Dedim odanın kapısına vurarak

Charlie:Saol!

Diye seslendi kapının arkasından sinirlerim daha da bozulmuştu
Odama ilerleyip kapımı kapattım
Saat 3 tü neredeyse her akşam kuzenlerim Nana Ve Hana ile haftada 1-2 kez aynı bara küçük bir şov yapıyorduk
Onlar solist ben ise gitaristleriydim

Ama barın sahibi ile "küçük" bir tartışma sonucu oraya bir daha gitmeme kararı verdik
Yokohama da oldukça ünlü olan barlardan birinin sahibi ile işbirliği yaptık ve bu gece barda sahne alacak kişiler bizdik

Saat 8 de sahne alıcaktık
Ve barın sahibi oldukça kalabalık olabileceğini söyledi
Sorun yoktu anksiyete konusunda sıkıntımız yoktu

8 e daha çok vardı bu yüzden yağmur yağsada dışarı çıkmaya karar verdim
Sahnede giyeceğim kıyafetleri kol cantama koydum ve giyinmeye başladım

Kargo pantolunmun üstüne sweatimi giydim şişme siyah montumu şemsiyemi ve sevgili gitarımı çantasına koydum koluma asıp alıp odam dan çıktım

Char ile Marin hala odalarında oldukları için rahatça evden çıktım
Şemsiyemi açıp yağmur suları altında yürümeye başladım

Aslında motorumda vardı ama motor ile bu eşyaları taşımak zor olucaktı
Bu havada hem şemsiye tutarak hemde gitar ile çanta taşımakta aşırı zordu bi süre bu zorlu yürüyüşe dayandıktan sonra gördüğüm ilk otobüs durağına gittim ve şemsiyemi kapattım

Yağmurdan dolayı durakta çok kişi vardı.Gitsrımı durağın camına yasladım
Planım kuzenlerimin evine gidip orada hazırlanıp bara geçmekti
Yağmur şiddetini devam ettiriyordu

Artık rüzgardan dolayı duğarın iç kısmında damlalar geliyordu geri adım atarken ayakkabım sevgili gitarıma hafifçe çarpttı

Hafifçe çarpsada sevgili gitarım
dengesini kaybetti.
Yakalamak için elimi uzattım ama kalabalık yüzünde insanların ellerimde taşıdıkları şeyler bana engel olumuştu

Sevgili gitarım ıslak zemin ile buluşucak diye düşünürken
saolsun bir el yardıma yetişmişti

Gitarımı kurtaran kişiye başımı ona doğru kaldırırken teşekkür ettim
Ama gözleri nin güzelliği karşısında nutkum tutulmuştu

O mor gözleri...
Sadece mor gözleri değil...
Yağmurdan ıslanmış olan
Beyaz kısa saçları...
Beyaz uzun kirpikleri...
Esmer teni...
Küpeleri...

Fazla çekiciydi
Aklımdan neler geçirdiğimi fark ettiğimde karşımdaki mor gözlüye gülümsedim o da bir mimik yapar diye düşündüm ama yapmadı sesini bile duyamamıştım

Sevgili gitarımın çantasının tekli kolundan tutup omzuma astım kollarımda fazla ağırlık yapmıştı

Hala arkamdaydı ve konuşma sesleri geliyordu birisiyle mi konuşuyordu?
Sesinin tonunu anlayamamıştım
Arkamda bir adımlama hissettim mor gözlü çocuktu...
Yanımdan geçti sadece geçmiyordu bana bakıyordu

Göz göze gelmiştik o mor gözleri ile
Ama çok uzun sürmedi yağmur damlaların umursamadan yolun karşısına geçti demek ki otobüs beklemiyordu

Yolun karşısındaki motor park alanına ilerledi ve bir tanesine binip gözden kayboldu...

Onun gözleri mor benimkiler yeşil
Onun saçları beyaz benimki kırmızı
Onun teni esmerdi benimki beyaz
Boylarımız ise yakındı
Yaş farkımızın olduğunuda düşünmüyordum

Sonunda gelmişti
Boş koltuklardan birine hızlıca geçtim
O an ki rahatlama hissi ile başımı cama yasladım
Nedense aklımdan çıkmıyordu
Ve çıkacak gibi de değildi...

İlk bölümün sonuuuu

Başlangıç nasıldı?

Karakterlerin görünümlerini diğer Bonten Kakucho fanficindeki tanıtım bölümü ve 4. Bölümünden bakabilirsiniz

Öpüldünüz(⁠ ⁠˘⁠ ⁠³⁠˘⁠)⁠♥

𝓰𝓾𝓲𝓽𝓪𝓻𝓲𝓼𝓽 | Yandere İzana Kurokawa x ReaderHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin