Herkesin bir hayali olabilir, benim hayalim ezelden beri var o hayali gerçekleştirmek için kanımın son damlasına kadar bu vatan için savaşmaya yemin ettim.
Ben evet Umay kara 20 Nisan 1994 , Ordu Fatsa doğumlu,2009 kuleli Askeri lisesinin ilk kadın öğrencisi. 2009'da askeri hayata ilk adımlarımı attım, askeri hayatımın 2 sene sonrası fısıltı oldum ama kolay olmadı.
Ekim 2008
İlk defa babamdan belki ailemden gizli bir şey yapacaktım SBS senemdi. Asker olmak istiyordum ama ailem bunu istemiyordu evimiz kuleli askeri lisesine bakıyordu bende oraya gitmek istiyordum ve evet oraya gizlice başvuru yaptım "Annee," dedim anneme tanıştırayım Narin kara annem benim her şeyimdi annemi çok seviyordum her şeyi ona anlatıyordum. Her şeyi birlikte yapıyorduk "Efendim Umay " dedi yumuşak ses tonuyla "Anne yarın sınav için giyeceğim okul kıyafetimi yıkadın mi?" dedim anneme "Yıkadım benim güzel kızım sen kafaya takma onu derslerine odaklan, stres yapmak yok tamam mı annecim" dedi annem, annem stres ve sinirim konusunda bana en yardımcı olan insanlardan biriydi işte annemin bu yönünü seviyordum "tamam anne stres yok, babam ne zaman gelecek" dedim babam yani Savaş kara nazik, tatlı bir adamdı ama damarına basılınca dünyanın en sinirli insanına dönüyordu ama ben bunu işine bağlıyorum babam dolmuş şöförü, annem doktordu. "gelir birazdan niye sordun, bir şey mi oldu?" dedi annem annem son zamanlarda benim de daraldığımı biliyordu hatta onlar dışarı çıkınca beni de zorluyorlardı ama ben kuleliye gitmek istiyorsam hayvanlar gibi çalışmam lazımdı "Yok ya gelirken kahve alabilir mi diyecektim kahvem bitti de" dedim anneme çok fazla kahve tüketiyordum "kızım bak bu kadar fazla içme kahve, bir kere sözümü dinle "dedi annem "anne içmek zorundayım, hadi ne olursun söyle" dedim "Tamam söylerim bok yiyenin sebisi inadun tuttu baban gibi" dedi annem Laz damarı atarak.
15 dakika sonra
Kapının açılma sesini duymuştum babam gelmiş olmalıydı "Babaa" diye bağırdım babam "ben geldim kızım kahveni de getirdim" koşarak mutfağa Babamın yanına geçtim "heh teşekkür ederim baba" dedim" Umay sen bir salona geç te bir şey konuşalım biraz" dedi babam, Babamın benle konuşması nadirdir genelde ben heyecanlı bir şekilde "Tamam babacım" dedim salona geçtim tam haberleri açacakken babam geldi "yok kapat televizyonu" dedi "Kızım iyi güzel sen çalışıyorsun ders ama lise nereye gitmeyi planlıyorsun?" babama söyleyecektim en fazla ne olabilirdi ki? İlk önce saate baktım saat dokuza geliyordu annem çoktan uyumuştu "aslında Kuleli askeri lisesi diye düşünüyorum aslında başvur-" daha sözüm bitmeden yüzümde bir baskı hissettim, bana vurmuştu evet bana tokat atmıştı "Benim sana kaç bin defa anlatmam lazım senden asker masker olmaz olamazsın!" Bağırıyordu, annem bu curcunaya uyandı salona geldi ama çok geçti ,ben ona bu sefer karşılık verecektim "asker olacağım duydun mu baba en iyi ilk kadın asker hem de haberlere çıkacağım ve sen geldiğinde yüzüne dahi bakmayacağım!" dedim annem araya girdi "ne oluyor savaş?" dedi annem, babam "bu kızın var ya aklılsız, beyinsiz ve gerizekalı kızın asker olacakmış bak bak bak bak. Bana bak eğer ki asker olacaksan bu evde yerin yok siktir git!" dedi babam ben ona "Tamam zevkle giderim ama unutma ölürsem de mezarıma gelme sakın! " dedim odama gidip ne var ne yok aldım valize koydum kıyıda köşede harçlıklarım vardı onu da aldım kapıya doğru gittim ve açtım "kendi pisliğinde boğul baba" dedim kapıyı hızla kapattım eski model bir telefonum vardı ama tek bir arkadaşım yoktu.
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkürler ve ilk bölümümüz hayırlı olsun. Bol bol yorum yazın eleştirilere baya açığım
Burda timin isim,soy isim ve rütbeleri var
Üsteğmen Umay Kara
Yüzbaşı Mert Yalçınkaya
Asteğmen Eren Alparslan
Astsubay çavuş Bartu kevezli
Astsubay kıdemli üstçavuş Halil yıldırım
Astsubay kıdemli başçavuş Volkan Yılmaz
kıdemli üstçavuş Ateş Çapkın
Astsubay kıdemli başçavuş Erdem Adıvar
