"Patron"

9|Kavga

Cansu'

Sabah olmuştu.Bu kırgınlıkla uyuya bilecegimi falan mı sandınız.Tabiki hayır!Hala yazmamıştı.Evde tek kalıyordum.O yüzden konuşurdum onunla.Şuansa iki yabancı gibiydik.Ayağa kalkıp duş aldım.Sıcak duş bana çok iyi geliyordu.Duşumu alıp odama gittim.Saçımı kurutup,giyinip ve makyaj yaptıktan sonra odamdan çıktım.Evden çıkıp şirkete gittim.Yürüme mesafesiyle 1 saatti ve başka otobüs gitmiyordu.Takside pahalanmıştı.Neyse de neyse.Yolda müzik dinleye dinleye geldim.

Kartımı okutup içeri geçtim.Emir Cerenle konuşuyordu.Dünki yaşadıklarımı düşünüp oradan uzaklaştım.Odama gidip işlerimi hallettim.

Kendimi kötü hissediyordum.Çünki çok büyük bi kırgınlık içindeydim.Sanki boğazımı biri sıkıyordu.Odamdan çıkıyordum ki Emir odama girdi.Yanıma geldi.Bense sakindim.

"Yanıma neden gelmiyorsun Cansu?"Acaba niye Emir!

"Cerenle sohbetinizi bölmek istemedim, iyiki gelmiş şirkete,sizinle gülen ve konuşan biri oldu.Mutlu oldum adınıza"sinirimden ne konuştuğumuda anlamıyordum.

"Bi dakka nE!Sen beni Cerenden mi kıskanıyorsun"

"Hayır tabiki, hatta size ömür boyu mutluluklar diliyorum Emir bey"dediğim zaman kaşlarını çattı.Sinirlenmişti.

"Cansu,salak salak konuşma bence!"

"Evet,salak salak konuşa bilirim ama mantıksız değil!BEN KÖRMÜYÜM EMİR!!HE BEN KÖRMÜYÜM"dediğim zaman bana bakıyordu.

"KÖRSÜN EVET!!!!HİÇBİŞEYİ GÖRMEYECEK KADAR KÖRSÜN!!!!SEN DELİRMİŞSİNDE DİYEMİYORUM!!AYRILMAYA BEHANE Mİ ARIYORSUN CANSU!ARAMANA GEREK YOK O ZAMAN!!"çok yüksekten konuşuyordu.Bense kulaklarımı kapatmıştım.Odama 10 kişi girdi.Birisi Alpti.

"EMİR KIZIN ÜZERİNE NEDEN BAĞIRIYORSUN,TÜM ŞİRKET SESİNİ DUYDU LAN"gözümden yaş akıyordu.Yanlarından ayrıldım.Arkamdan Gizem geliyordu.Lavaboya gidip kapıyı kapattım.Gizem bana bakıyordu.

"Cansucum noldu ki?Bu kadar mı sinirli yani?Hem sana bişi sorucam.Bu cerenle neden bu kadar yakınlar ki"

"Konumuz zaten bu Gizem"dediğimde hala ağlıyordum.Bana sarılmıştı.

"Şşşt,ağlamaa.Sakin ol gecicektir umarım.Belki proje içindir.Herşeye kötü tarafından bakma"bana teselli vermesi bi yandan iyiydi.Yoksa 3 saat zırlardım.

"Hadi ama ağlama,Alp zaten halletmiştir herşeyi"dediği zaman telefonuma mesaj geldi.Yazan Emirdi.Gizem telefonuma bakmama izin vermedi.Kendisi baktı.Mesajda "Çabuk buraya gel!!"yazıyordu.Korkmuştum.

"Gizem beni orda tek koyma nolursun Gizem"daha çok ağlıyordum çünkü daha da korkmuştum.

"Şşşşt,sakinn.Odanın yanlarında takılacağım merak etme"

10 dakika sonra odadan çıktım.Makyajımı biraz düzenlemiştim.Çünki herşey akmıştı.Odasına gittim.Kapıyı çalıp içeri geçtim.Arkası dönük şekilde pencereden bakıyordu.Bense ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Yüzüm göz hatlarım hepsi kızarıktı.

"E-efendim E-emir bey"dediğim zaman bana döndü.Yanıma gelip kapıyı kilitledi.Benden sakindi.Bense artık kalp atışlarımı duyuyordum.

"Senin yüzünden ben neden bağırmalıyım?Neden?Hemde senin için?Senin yüzünden herkes beni duydu farkındamısın Cansu?Farkındamısın bunun!"sesi kulağımda çınlıyordu.Bense duvara yaslanmıştım.Titriyordum.Rengimse beyazlanmıştı.

"Farkındayım E-Emir bey"sesimde titriyordu.Herşeyin suçlusu oydu ama ben kavga çıkmasın diye onun dediklerini dogruluyordum.Onun gibi değildim çünkü.