Lanet Gün

20 5 15
                                    

8.Her gece kabus ile uyuyup kabus ile uyanmaya,insanlardan nefret etmeye başladığım yaşım.'Şu devirde babana bile güvenme.'derler ya,o gün o cümleyi her zerreme kadar anlamıştım. Unutmayı denedim.Ama olmadı...Gözlerinden kan gelene kadar ağladığı sabahları kim unutabilirdi ki?

3 Haziran 2011 (yazardan)

8 yaşındaki küçük kızın ailesi gene tartışıyordu.Babası kızına karşı hep iyi olmuştu ama kızının annesinden,karısından nefret ediyordu.Onu kölesi olarak kullanmaya çalışması küçük kızın annesinin zoruna gidiyordu.Çünkü küçük kızının babasını gerçekten seviyordu.

Gökhan yani küçük kızın babası gene annesine emir veriyordu."Ya kıyafetlerimi getir,dedim sana!"diye hırladı resmen.Annesi hep göz yumdu bu olaylara.Boşansa hep 'Elalem ne der?'diye düşünürdü.Ama bu sefer kaldıramadı. Gökhan'ın yaptıkları Zeliha'ya ağır geldi ve ona karşı çıktı.Öfkeden deliye dönen adam karısını dövmeye başladı.Küçük kız kulaklarını kapatarak teyzesine kaçtı.

Teyzesinin evlerinin hemen yakınındaki evde oturuyordu.Küçük Aden korkarak teyzesinin kapısını çaldı.Teyzesi kapıyı açınca Aden konuşmaya başladı."Teyze babam."dedi hıçkırıkları arasında ve devam etti "O annemi dövüyor teyze.N'olur yardım et."dedi korkarak.Teyzesi bu tür olayların çok olduğunu bildiği için Aden'in elini tuttu ve konuşmaya başladı."Bak sen içeri gir.Bende annen ve babana bakayım.Ama ben gelene kadar dışarı çıkma ve kapıyı kimseye açma.Tamam mı teyzecim?"Aden teyzesine olumlu anlamda kafa salladıktan sonra teyzesi ne olur ne olmaz diye kapıyı dışarıdan da kilitledi ve ablasının evine doğru hızlı adımlarla ilerlemeye başladı.

Evle geldiğinde kapıyı açmak için çok çabaladı ama açamadı.Her saniye daha güçlü çalıyordu kapıyı.Hem çalıyor hem zile basıyordu.En sonunda kapı açıldı.Kapıyı açan ablası Zeliha'ydı.Ama bir sorun vardı.Ellerindeki kan mıydı?"Abla ellerin..."dedi sert bir şekilde yutkunarak."Onu öldürdün mü?"diye sordu kısık bir sesle.Ablası ona sarıldı.Sarıldı ama ellerindeki kana çok dikkat etti."Bunu Aden'e söyleyemezsin.Sorarsa annen gitti de.Babasını sorarsa öldü dersin.Kimseye bir şey anlatmazsın Birce.Onu al ve git bu lanet şehirden."dedikten sonra 2 tane valiz çıkardı."Al.Burda onun tüm oyuncakları eşyaları var.Onun bir dediğini iki etme olur mu?"

"Sen nereye gideceksin?"

"Bilmiyorum ama çok uzaklara gideceğim.Onun artık yeni annesi sensin Birce.Kızım sana emanet."dedikten sonra kapıyı kapattı.Birce zili çalmaya başladı bir yandan da"Abla!Abla aç şu kapıyı."diye yakarıyordu. Zeliha ise sırtını duvara vermiş yerde oturuyor bir yandan da sigarasını içiyordu.Kız kardeşinin böyle olmasını kaldıramadı ve elindeki silahı alarak boş bir yere sıktı.Amacı ona intihar ettiğini düşündürmekti.Birce silah sesinden sonra daha çok yakardı.Ağladı,bağırdı çağırdı ama çok geçti.Ablası onun için ölmüştü.Birce Aden'in yanına geri gitti ve ona bir şey demeden direk odasına çıktı ve eşyalarını toplamaya Aden'in sorularının hiç birine cevap vermedi.Bu gerçeği bir ömür boyu canından;yeğeninden nasıl saklayacağım düşünüyordu.

Her şeyini toparladıktan sonra bir taksi çağırdı ve hem onun hemde Aden'in valizlerini havaalanına götürdü.Ankara'dan İstanbul'a olan serüveni annesinin babasını öldürdüğü günde başlıyordu.Henüz ilkokula başlayamamış Aden için eğitim nasıl olacaktı?

Günümüz

Küçüklükten beri teyzesi Aden için en iyi okulları seçmiş ve onu en güzel şekilde yetiştirmişti.Her şey çok güzel gidiyordu hayatlarında.Aden ve teyzesi o lanet günden sonra beraber yaşamaya başlamışlardı.Taki o güne kadar...

Aden okuldan gelmişti.Teyzesinin çalıştığını sandığı için eve anahtarı ile girmişti.Aç olduğu için mutfağa yöneldiğinde buzdolabının içinde bir mektup buldu.Normalde kendisinin olmayan şeyleri karıştırmak pek huyu değildi ama üstünde adı yazıyordu.Adı yazdığı için usulca dolaptan mektubu aldı ve buzdolabını kapatarak okumaya başladı.

"Sevgili Aden'im...

Seni bu zamana kadar en iyi şekilde büyütmeye çalıştım.Hep yanında oldum.Senden başka kimsem yok bunu sende iyi biliyorsun.

Çok fazla uzatmadan konuya girmek istiyorum.8 yaşından beri hem yeğenim hem kızım hem yoldaşım oldun.Hayatın acı gerçekleri ile beraber yüzleştik seninle.O günü hatırlıyor musun?Ağlayarak bana gelmiştin.Baban anneni dövüyordu.Ben eve gittikten sonra apar topar taşınmıştık seninle. Şimdi on üç sene önceki sorularına cevap vermek istiyorum..."Aden bu satırlardan sonra takvime baktı.Bu lanet olası o gündü.Hayatının dönüm noktası olan o gün.3 Haziran...

Gözündeki yaşı silerek okumaya devam etti."O gün bana 'annem nerde?'diye sormuştun.Bunu artık kaldıramıyorum.İnan sana nasıl söyleyeceğimi bende bilmiyorum.On üç senedir her gün baban olacak o şerefsiz herife lanetler yağdırıyorum.Annen gitti Aden.Anneni hayattan kopardılar Aden.Peki baban olacak o adama ne mi oldu?Annenin canına kıydı ve kendi kafasına da o lanet silahla sıktı.Bir çocuğu annesiz ve babasız bırakmak bu kadar kolay olmamalıydı değil mi? Aden'im...Güzelim benim.Beni bu yaptığımdan dolayı affet olur mu?Bunu sana çok önce demek istedim.Ama çok küçüktün be kızım.Minnacıktın.Nasıl yapabilirdim bunu sana?Senden beni affetmen gereken bir şey daha istemek zorundayım.Söz annene onu çok özlediğini söyleyeceğim.Beni affet ve kendine iyi bak olur mu?

Seni seviyorum Aden'im...

Teyzen,Birce."

Aden okuduğu son satırlar yüzünden gözlerini irice açmıştı. Teyzesi intihar mı etmişti?Hemde ona en çok ihtiyacı olan günde...

Aden kağıdı katlayıp masanın üzerine attı.Ardından odasına gitti ve bağıra bağıra ağlamaya başladı."Söz vermiştin!"diye bağırdı aynaya."Hani beni bırakmayacaktın?Hani herşeyindim teyze!"diyerek ortalığı dağıttı."Sözünü tutamayacaksan neden verdin?Annem gitti bundan tam on üç yıl önce!Neden onca yıl sonra bana aynı acıyı yaşatıyorsun neden?Neden?"diye bağırdıktan sonra yorgun düştü.Çığlıkları duyan Arya eve daldı.Odasında baygın düşen Aden'in yanına geldi.Kafasını bacaklarına koydu.Aden kalkıp ona sarıldı."Arya o da beni bıraktı.Ben gene tek kaldım..."diyince Arya'ya mutfağı gösterdi.Arya mutfağa gitti ve zarfı aldı.Zarfın içindekini okudu ve arkasında yazan sözü dikkatle 5 defa okudu.

"Güzel kızım lütfen üzülme.Ailen seni seviyor..."Arya bu sözleri okuduktan sonra Aden'in yanına geri gitti.Aden,artık anlamıştı. Hayatının ilk dönüm noktasından 9 yıl sonra başka bir dönüm noktası onun hayatını karartmaya başlayacaktı...

❦︎

Ve bölüm sonuuuu.Sizce bölüm nasıldııı?

Aden hakkında ne düşünüyorsunuz?

Yorum ve oylarınızı bekliyorummmm.

Kalbin Ardı için çok heyecanlıyım yaaa.

Kalbin Ardı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin