Kalbin Ardı

Hayatımın Yarısı

Aden (2 hafta sonra)

Okuldan mutlu geldikten sonra nasıl bu hale geldim?Teyzem beni neden bıraktı?Hayatımın yarısını geçirdiğim insan neden annem ve babam gibi benden koptu?8 yaşımdan beri 3 kaybım oldu ama ben neden hiç biriyle vedalaşamadım? 3 Haziran'dan sonra teyzem bana annemin mezarının fotoğrafını göstermiş;oraya gitmemem gerektiğini söylemişti.Ama neden annemle vedalaşma izin vermemişti bilmiyorum.Ona mezara gitmeyeceğim diye söz vermiştim.İlk defa teyzeme olan sözümü kırdım.Annemin yanına geldim.Ama keşke gelmeseydim...

Teyzemin bana annen diye gösterdiği mezar başkasına aitti.İsim benzerliği.Küçükken tarih okumayı bilmiyordum ve hiç bakmamıştım.Şimdi büyüdüm ve öğrendim.Ama öğrenmez olaydım.

Hayat aynı günde beni 3 yerimden...2 yerimden bıçakladı.Babamı saymak istemiyorum.O bunu hak etmiyor ki.Benim ve annemin hayatını karartıp,kalbimde deprem hissi yaratıp kendi kafasına sıkıp bu hayattan defolup gitmişti.

Bize bunu neden yaptın baba?

Peki teyzem?O neden beni bıraktı?Ve lanet olsun ki üçününde mezarı ortalıkta yok.

Bazen ölmediklerini düşünüyorum.O kadar paranoyak olmuş olabilir miydim?

Annemin sözde mezarından çıktıktan sonra saat 6 olmuştu.Okula gitmem lazımdı. Teyzemi kaybettikten sonra 2 hafta geçmişti ve acımı yaşamak istemiyordum. İçimden bir ses onların acısını yaşamamam gerektiğini söylüyordu.

Bedenim 17 yaşında olabilirdi ama ruhum o gecede kalmıştı.

Peki şimdi ne yapacaktım?Hayat benden ne bekliyor?Hiç bir şey olmamış gibi devam etmemi falan mı?Annemin sözde mezarının yanına çöktüm.O olmadığını bile bile toprağın üzerine eğildim ve sessiz bir şekilde dudaklarımı oynattım."İyi ki doğdun anne."

Yerden göz yaşları içinde kalktım.Okula gittim.Okulda kitabımı ararken bir zarf buldum.İçini açtığında o zarf olduğunu gördüm.Arkasına baktığımda "Ailen seni seviyor." yazıyordu."Benim bir ailem yok ki sevsin..."diye bağırdım.Sınıfta kimse olmaması rahat olmamı sağlamış ama gene de içimdeki garip duyguyu gidermemişti.Madem ailem beni seviyordu teyzem neden beni bırakıp gitmişti?

                                    ❦︎

Aklımda bir ton soru ile bu günü de bitirmiştim.Saat gece ona geliyordu.Bir gram uykum yoktu.Ama gözlerime baksanız 'Bu kız kaç gündür uyumuyor?diye sorarsınız.

Şarkı dinlemeyi her zaman sevmişimdir.Mesela okuduğum kitaplarda yazan şarkıları o sahneyi okurken açar,dinlerken okurum.Ve genellikle ağlarım.

Evde durmaktan bıkmıştım.Teyzemin beni bırakmasından 2 hafta geçmişti.Ve ben dik durmaya çalışıyordum.Belki çocukça bir his ama hala hissediyordum.Onun hala geceleri üzerimi örttüğünü,her canım yandığında onun da canının yandığını...Canımı yakan herşeye canının sıkıldığını...

Peki canımı en çok yakanın kendisi olduğundan haberi var mıydı?

Üzerimi değiştirdim kulaklığımı takarak aşağı indim.Marketten bir kaç abur cubur alarak parka geçtim ve hem Arya'ya hem Arel'e mesaj attım ve parka gelmelerini istedim.

Onlar gelene kadar bir piknik masasına yerleştim ve oturdum.Sonra elim ister istemez cebime gitti.Belki de aylar sonra ilk defa sigara içecektim.

Ayak ayak üstüne attım ve gelmelerini bekledim.Sigaramı dudaklarımın arasına koydum ve çakmakla ucunu yaktım.İlk olarak derin bir nefes çektim.Ama hiç vermek istemedim o nefesi.O an öleyim istedim.Ama daha sonra annemin mezarını bulmadan ölmek istemediğim aklıma geldi ve isteksiz bir şekilde nefesimi verdim.

Bir süre daha bekledikten sonra Arya ve Arel geldi."Hoş geldiniz."dedim ruhsuzca."Hoş bulduk.Bir şeyler aldık."dedi ve poşeti gösterdi."E bende bir şeyler aldım?"

Arel yanıma oturdu ve yiyecekleri çıkarmaya başladı."Hepsini yiyelim o zaman."dedi.Hafifçe kıkırdarken bir anda ağzıma kek tıkıştırdı."Oğlum yavaş ol.Boğulacağım."

Yiyecekleri yedikten sonra ikiside bana anlamsız bakışlar atmaya başladı."Ee?"Neden bana öyle bakıyorlardı.

"Ne ee?"

"Neden çağırdın kızım onu soruyoruz."

"Bilmem belki birinin yanımda olmasını istiyorumdur."dedim hissiz bir nefes vererek.Arel elini omzuma koydu ve sıvazladı."Madem öyle kalk."dedi.Elimden tutarak beni ayağa kaldırdı ve çekiştirmeye başladı.Kurunun yanında yaş da yandığı için Arya'yı da ben çekiştirdim.

Parkın oyun alanına getirdiğinde beni mor,Arya'yı sarı salıncağa oturttu ve kamerayı bir yere sabitleyim sırası ile ikimizi de sallamaya başladı.Yorulunca yere oturdu ve salıncaklarım durmasını bekledi.

"Geç oldu düşün önüme."dedi kafasıyla yolu işaret ederek.Arya yanına gittiğinde bana döndü."Sen neden gelmiyorsun."

"O ev artık bana dar gelmeye başladı."

"Gel bizde kal o zaman." dedi Arya.

"Bir süre bir yerde kalmak istemiyorum."dedim başım eğik bir şekilde.Başımı kaldıramazdım.Kaldırırsam dolu gözlerimi görürlerdi.

Arya başıyla beni işaret etti."O zaman bu gün burda sabahlıyoruz."Gözlerimi irice açarak onlara baktım.

"Yok olmaz."

"Ya kalk gidelim o zaman.Adamı deli etme."dediğinde beni öldürmesin diye zorla da olsa kalktım.Neden sadece tamam diyip gitmemişlerdi ki.

Yolda giderken telefonumun titremesiyle duraksadım.Telefona baktığımda gördüğüm ismi görünce bir küfür savurdum.Emir arıyordu ve ben tamamen unutmuştum.

"Alo.Biliyorum gelecektim ama kendimi halsiz hissediyordum.Sonra Arya ve Arel'i çağırdım kafa dağıtmak istiyordu-"Arel bizi eve kadar eşlik ettiği için o da yanımızdaydı. "Kim o?"Elimle bir dakika işareti yaptım.

"Kızım bir sus Allah aşkına.Sus motorun soğusun.Ben şey demek için aramıştım."

"Ne demek için aramıştın.Emir,lafı dolandırma da anlat lanet olası."

"Babanın mezarını buldum.O Ankara'da."Bunu biliyordum da gene de şaşırdım."Annene ve teyzene gelirsek...Onlara ait mezar yok.Ölüm tarihlerinde çok kişi ölmüş.Hepsini 3 gündür inceliyorum.Nasıl desem sana.Ölüm raporlarını inceledim.Yani ölü olarak geçiyorlar.Ama bir mezarları yok.Buda ya ölmediler yada cesetlerinin başına bir şey geldi demek.Her iki sonuca da hazır olmalıyız.Ben biraz daha bakacağım."

Duyduklarım karşısında şaşkına dönmüştüm.Ya hislerim doğruysa?Ya yaşıyorlarsa.Aman tanrım!Gerçekten yaşıyorlar.Kimse onlara bir şey yapmaz ki.

"Aden orda mısın?Daha anlatacaklarım bitmedi."Ben şaşkınlıktan cevap veremiyordum.Arel telefonu aldı ve hoparlörü açtı."Konuş."Arel onu hiç sevmiyordu.

"Babanın ölüm raporuna baktığım zaman intihar geçmesi gerekiyor.Ama babanın ölüm nedeni:kurşun ile karnından 3 darbe almış.Silah elimde olmadığı için evinize gittim ve çilingir yardımı ile kapıyı açtım ve her yeri aradım.Sonunda silahı senin odanda buldum.Onu yanıma aldım ve biraz daha araştırma yaptıktan sonra çıktım.Geri buraya geldiğimde parmak izi araştırması yaptım ve-" Hala şoktaydım,hatta bayılmak üzereydim.Ama gene de dinliyordum taki Arya telefonu kapatana kadar.

"Bunu neden yaptın!?" diye bağırdım. "Bayılma diye." dedikten sonra önce ışıklar gitti sonra bedenim soğuk, sert ve ıslak zemine düştü.Oysa Emir'in cümleyi bitirmesini bekleyeceğimden ne kadar emindim.Anne nerdesin?

❦︎

Bölüm sonu.

İyi okumalar.