Summertime Sadness | Chanmin

ocakta seungmin kalmış 😨

Felix dona kalmıştı. Tam oradan hızlıca uzaklaşacakken ayağı kayınca içinden bir siktir çekti.

"Hassiktir, boku yedim..."

Hyunjin düşme sesiyle balkondan çıkıp mutfağa geldi. Karşısında Felix'i gördüğünde hemen elini tutup onu ayağa kaldırdı.

"Felix iyi misin?"

"Eee evet evet iyiyim sadece su içecektim ama ayağım kaydı ve düştüm"

"Dikkatli ol lütfen birdahakine"

Felix onaylarcasına kafasını salladı. Hyunjin tekrardan balkona gidecekken Felix Hyunjin'in kolunu tuttu.

"Hyunjin"

"Efendim?"

"Chan... Seungmin'den mi hoşlanıyor??"

Hyunjin öksürdü.

"Sen bunu nerden biliyorsun?"

Felix dudaklarını birbirine bastırdı.

"Şey.."

"Ney?"

"ŞEY OCAKTA SEUNGMIN KALMIŞ ONU KAPATSAM İYİ OLUR"

Felix, Hyunjin'in bir şey demesine izin vermeden hemen dış kapıya çıkıp ayakkabılarını aldı ve evden koşarak gitti. Chan hemen Hyunjin'in yanına geldi.

"Hyunjin noldu lan?"

"CHAN FELIX HER ŞEYİ DUYMUŞ"

Chan düşündüğü şeyin olmamasını diledi.

"Ne? Neyi?"

"SEUNGMIN'E AŞIK OLDUĞUNU DUYDU AMK"

Chan gözlerini şokla açtı, elleri titriyordu.

"HYUN, ŞAKA YAPIYORUM DE LÜTFEN"

"HAYIR ÜZGÜNÜM CHAN"

Chanın gözleri dolmuştu, ne yapacağını bilmiyordu. Resmen eli ayağı birbirine dolanmıştı.

"HYUN NOLUR FELIX'İ DURDUR BU DEDİKLERİMİ SEUNGMIN'E ANLATIRSA BEN BİTERİM YALVARIRIM BEN SEUNGMINSİZ YAPAMAM LÜTFEN BİR ŞEYLER YAPALIM"

Chan ağlamaya başladığında Hyunjin şokla Chan'a bakıyordu. Yıllar sonra Chan ilk kez biri için ağlıyordu. Hyunjin Chan'a sıkıca sarılmıştı.

"MERAK ETME HALLEDECEĞİZ KUZEN"

Hyunjin ve Chan hızlıca kapıya çıkıp ayakkabılarını giydiler. Hyunjin anahtarını alıp cebine attı. Hızlıca apartmandan çıkıp arabaya bindiler. Hyunjin, son gaz Chan'ın evine doğru sürmeye başlamıştı.

"MUHTEMELEN YOLDA BİR YERLERDEDİR LÜTFEN SÖYLEMESİN LÜTFEN"

"HALLEDECEĞİZ SAKİN OL LÜTFEN"

Biraz daha ilerledikten sonra koşan Felix'i gördükleri gibi arabayı durdurdular. Hyunjin hemen arabadan çıkıp biraz koştu ve Felix'i kolundan tuttu.

"LIX DUR LÜTFEN KONUŞALIM"

"Ne konuşacağız zaten her şeyi biliyorum ve öğrenmesi gereken biri daha var."

"HAYIR SÖYLEME ONA BUNLARI"

"Ben söylemezsem Chan hiç söylemez."

"BAK ARABAYA BİN KONUŞALIM HADİ NOLURSUN""

Felix sinirle arabaya binmişti. Hyunjin de ardından arabaya geçti.

"Ne söyleyecekseniz söyleyin ondan sonra bırakın beni."

Chan derin bir nefes aldı ve ardından konuşmaya başladı.

"Felix bak, ben yıllardan beri Seungmin'e aşığım onu ilk gördüğüm andan beri sadece onu istiyorum, ben istemiyor muyum sanıyorsun ona aşık olduğumu söylemek? Ama onu kaybetme korkusu bedenimi o kadar sardı ki ona hiçbir şey anlatamıyorum... Sen de yaşamışsındır böyle bir durum belki, değil mi? O bana aşık değil, canımı yakan bu zaten. Kaç kez vazgeçmeye çalıştım ama olmuyor sen de duydun. Ona deli gibi aşıkken ondan vazgeçmek çok zor, onu görmezsem ölümü yaşıyorum adeta."