BİR DİLEĞİM OLSUN

Alıntı

Aşağıdaki yıldıza basmanız benim için büyük minnet;))

1. Bölümden alıntı.

---

Bilgisayar başında oturmuş, babamın bana yakalatacağı mafya örgüt liderinin fotoğrafını bekliyordum.

Allah aşkına, benim ne işim var mafyalarla?

Başka bir polis yapabilirdi bunu. Neden özellikle babam bu görevi bana verdi ki? İşim gücüm yok, birde Allah'ın mafyasının kendime aşık edeceğim. Telefonum çaldığında, babamın aradığını gördüm. Hemen açıp kulağıma götürdüm.

"Alo, kızım. Ben dosyayı sana mail olarak gönderdim. Kısa zaman içinde sana ulaşır." Dudaklarımdan, "Tamam." diye bir mırıltı çıktı. Sabahtan beri içimi kemiren o soruyu babama sorma zamanı gelmişti.

"Baba." Dedim. "Neden bu iş için özellikle beni seçtin? Biliyorsun ki İtalya'da da yapmam gereken işler var." Sıkıntılı bir iç çekti.

"Bu iş için sadace sana güvenebilirim canım, sende biliyorsun ki o örgütü yıkmak için yıllarımı verdim ve hep başarısız oldum." Evet bunları zaten biliyordum. "Ancak bir kadın araya girerse bulabiliriz, senin yapman gereken tek şey, o adamı kendine aşık edip, güvendirmek. Sana herşeyini anlatması için önce onun aşkını ve güvenini kazanmalısın." Hüzünle başımı salladım.

"Yani uzun bir süre daha buradayım. Böyle adamları iyi bilirim, bana aşık olması ve en önemlisi güvenini kazanmam hiç kolay olmayacak. Bana onu hatırlatan bu ülkede, hatta bu şehirde ne kadar kalabilirim bilmiyorum." Boğazından hırıltılı bir nefes verdi.

"Önce iş kızım, önce iş. Sana onu unutmanı daha ne kadar söyleyebilirim. Abuk subuk çocuk aşkın yüzünden bu işi mahvedersen, seni asla affetmem!" Diye gürleyip telefonu yüzüme kapattı. Zaten onun için, önce işi sonra ben oluyordum. Telefona burukça gülümseyip yerime tekrar oturdum. Bilgisayarıma gelen mail ile hemen bilgilere girdim. Önüme bir dosya geldi ve hemen tıkladım. Adamın bilgileri önüme çıkınca gözlerimi kısarak bilgisiyara yaklaştım.

Barlaz Karayel
1998
Adana

Adana ismini görünce dudaklarım titredi. O da Adana'lıydı. Bir dakika! 1998 doğumlu mu? Bu adam şimdi 25 yaşında mı oluyor. Ama çok garip, bu kadar genç beklemiyordum. Genellikle mafya babaları biraz yaşlı olurdu ve ben en az kırk yaşında biri beklerdim. Yaşıt olduğumuz için işler biraz daha zor olacaktı. En azından yaşlı olsaydı çok kolay kandırırdım. Mafya babaları yaşlı bir tip olurdu ve yanlarında ki sevgilileri kızları yaşında olurdu. Biraz daha aşağı kayınca fotoğrafı çıkıyordu. Fotoğrafa tıkladım ve gördüğüm şeyden dolayı çığlık atarak ayağa kalktım. Önce dizlerim titremeye başladı, sonra ellerim ve daha sonra tüm vücudum. Dudaklarımı açıp açıp kapatıyordum. Bilgisayara bakarken ağlamaya başladım ve sinirle elimin tersine ne geliyorsa hepsini yere atıyordum. Delirmiş gibi çığlık atıyordum ve bütün eşyaları yerlere saçıyordum.

Lütfen hayal görüyor olayım lütfen.

Bilgisayara tekrar baktım ve fotoğrafta ki adamı görünce elimi saçlarıma götürüp çekiştirmeye başladım. Kabuslarım hiçbir zaman peşimi bırakmayacak.

Biliyor musun, ben büyüyünce seninle evleneceğim. Babandan isteyeceğim seni.

Olmadı kaçırırsın beni.

***

Apartman kitabım sezon finaline girdiği zaman, sadace bu kitabı bitirmek için yazacağım.