Öldüğüm zaman
Senden çok uzaklarda olacağım
Kara haberi
Aylarca sonra duyacaksın
Çok sevdiğin İstanbul'un
İstiklâl caddesinde
Tanıdığın herhangi kimse
—O ölmüş
—Duydum çok üzüldüm diyecek
Sen herşeyden habersiz
Bir yabancıdan bahsedercesine
—Kim diye soracaksın
Fakat sorun cevapsız kalacak
Adım söylenmeden anlayacaksın öldüğümü
Ve başka hiç bir şey sormadan
Yanaklarında iki damla yaş
İçinde bir eziklik
O anlamsız kalabalığın içinde
Ağür ağır yürüyeceksin
Sonra birden bire her şeye boş verip
Adımı ve bütün hatıramı
Taksim meydanında tüküreceksin
