Prenses Maya Zane
Nefesim ciğerlerime yetemez hâle geldiğinde kalenin taş duvarlarda yankı bulan tek ses topuklularıma değil, hırıltılı soluklarıma da aitti. Olabildiğince gerginleştirilmiş elbisemin içinde terden sırılsıklam durumdaydım. Ayak parmaklarım, bileklerim ve vücudumun geri kalan kısmı acıdan iki büklümdü, yine de bir an olsun durmadım ve kahkaha seslerinin kafamı zonklatmaya başladığı ortak alana hızla daldım. Yalnızca bir saniyeliğine konuşmalar durdu ve tüm gözler üzerime döndü. Ardından gürültü yeniden başladı fakat sesler tamamen endişeye bağlı olarak yükselmişti, benim yüzümden.
''Kızım!'' Annemin korku dolu çığlığı, o dibimde bittiğinde de kesilmedi. ''Ne oldu sana!'' O, ellerini omuzlarıma koyduğunda hemen yanında duran başka biri, bir parça kağıt havluyu sol şakağıma tuttu, bez birkaç saniye içinde kızıla bürünmüştü.
''Beni kandırdınız,'' diye fısıldamadan hemen önce, ağabeylerimin misafirleri göndererek tüm salonu boşalttığını hatırlıyorum. Sonrası boşluktu; sadece bana doğru koşan ama bedenimin zemine düşüşünü engelleyemeyen bir grup tanıdık yüz vardı hafızamda.
👑
18.05.2024
Herkese selamlar.
Uzunca bir süre oldu fakat geri döndük diyebilir miyiz? Sanırım. Burada ne kadar kişi kaldık bilmiyorum ama beni bekleyenleri bırakmak gibi bir niyetim yok artık.
Size yeni bir aile kurgusuyla geldim, bir tık değişik olacak ama 'bir tık'
Farklı fikirleri olan herkes benimle paylaşmaktan çekinmesin lütfen, çok mutlu olurum. <3
Sevgilerimle, Helin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR KRALİYET MESELESİ
ChickLitTaş duvarlar arasında kapana kısılmış, cenneti yaşadığımı sanırken, cehennemde iblislerle dans ettiğimin farkında değildim. Yirminci yaşım gerçekleri doğurmuştu; tahtın asıl sahibi olmadığımı öğrenmeme neden olmuş, varlığımdan habersiz olan ailemin...