Duygu yok ×Vartoli Sadettin× √

{9} Onların affına muhtaç değiliz

Vartolu mezarlara boş bakîşlarla bakırken ellerini pantalonunun ceplerine sopuk
"Beni niye buraya çağırdın?"

Yamaç bi o tarafa bi bu tarafa volta atırken
"Neden yaptın ? Abilerime yeğenlerime neden kıydın?"

Vartolu "Bilmiyorum , yapmak istedim"

Yamaç "Babam anlatdı senin ne yaşadığını hepsini anlattı"

Vartolu afallamış olsada belli etmeden
"Dinlerken mutlu oldunuz mu?"

Yamaç durup "Ne?" dedi anlamayarak

Vartolu "Acılarımı dinlerken mutlu oldunuz mu?"

Yamaç Vartoluya sarılır aniden kollarını dolar Vartolunun ensesine

Yamaç "Tüm hatalarınla ben seni abim olarak kabul ediyorum , esgiyi değişemesekte geleceği değişe biliriz"

Vartolu ağlamamak için gözlerini kırpıştırdıktan sonra Yamaçı kendinden uzaklaştırıp
"Bi daha izinsiz bana sarılma"

Yamaç "Annem ve Paşa umrumda bile değil artık , abi_abilerimi öl- her neyse onları bile unuturum yeterki kardeş olalım"

Vartolu "Cumalide zaten onu diyo di mi?" diyip acıyla gülümser

...

Gece Sina "Efenim" der aniden , salondaki Meltem , KahSel ve Akınla Akşın ona bakar hemen

Gece "Ben kızınîz Akßına talibim ve istiyorum , onu hep mutlu etmek için elimden geleni yapacağım"

Salondaki her kes yalpalamıştı , bu genci tanıdıkları daha 2 haftaydı bu ne oluyodu şimdi

...

Bu sırada Cumali arkadan çıkıp
"Bende seni aff ede bilirim Vartolu efendi"

Vartolu hemen silahını çekip
"Tuzak mı kurdunuz lan bana?"

Yamaç "Cumali abi sen beni mi takip etdin?"

Cumali "Seni kabullenmem zor ama aff ede bilirim Ve bu konuda ciddiyim Vartolu"

Vartolu artık hiç bi şeyi umursamadan silahını indirip
"Sen şaka mısın?"

Cumali "Emin ol senin gibi bi şaka olamam"

Vartolu yeniden silahını kaldırıp
"Bu ne şamata ya ne diyonuz siz , ben aff falanda dilemiyorum"

Cumali "Başına gelenler ... yani hak etmedin hiç birini . Ama benim yeğenlerimde hak etmedi"

Cumali derin bi nefes alıp
"Gel asıl intikamını babamdan al yani İdris Koçovalının canını al ama masumları rahat bırak artık"

Salih "Ben masum değil miydim lan" diye bağırır

Hızla kendini toparlayıp Vartolu olarak
"İdrisin canına karşılık ne istiyosun?"

Cumali "Hiç bi şey"

Yamaç "Aff edicem diyo kabul et bitsin bu çile ne sen ne biz acı çekmeyelim artık"

Vartolu "Sen aff etsen diğerleri aff etmez"

Cumali "Onların affına muhtaç değiliz"

Vartolu "Yok siz böyle demezdiniz"

Cumali "Anladık lan anladık , senin yaşadıklarını azda olsun anladık"

Uzun bi sessizlik çöker etrafa

Vartolu "Tamam siz İdris beyinizi Çukur meydanında gebertin bende size mutluluğunuzu geri vereyim " diyip gider

CumYam anlamamıştı ama artık anlamayıp sadece uygulayacaklardı

...

Salih kapıyı açınca içerideki şamatayı fark etdi

İçeriye girdiğinde tüm salon dağılmıştı , Selim Meltem Akın bi tarafta kıs kıs gülerken Akşın hayatını sorguluyodu , Kahraman ise Sinayı kovalıyo eline geçeni ona fırlatıyodu

Salih "Noluyo burada?" diyip Sinayla Kahramanın arasına girer

Kahraman "Kızımı istiyomuş"

Salih "E ver sende"

Kahraman "Niye vereyim?"

Salih "Niye vermeyesin?"

Kahraman bi sürə düşünüp
"Benim kızım daha çocuk"

Salih "Sende bi kaç sene sonra evlendirirsin"

Kahraman uzunca bi düşünüyoken Sinada nefesleniyodu

Selim "Hadi abi ya ne iyi çocuk işte hem Salih kefil oluyo çocuğa ver gitsin"

Odayı "Ver ver ver" sesleri bürümeye başlar

Kahraman "TAMAM!" diye bağırıp hepsini susturur

Salih "Ne tamam?"

Kahraman "Verdim gitti" her kes seviniyoken devam eder lafına
"Amaaa kızımı üzerse canına okurum"

Salih "Okursun okursun" der ve hepsi bir birine sarılmaya bu anı kutlamaya başlarlar

Onlar bunu kutlaya dursunlar bende size bahs edeyim Çukurdan ve İdristen

Cumali hoparlörle tüm Çukura Paşanın ve Sultanın küçücük bi çocuğa nasıl kıydıklarını , İdrisin aslında ne kadar narsist bi insan olduğunu anlatır

Çukurlular İdrisi meydan boyu kovup bi güzel sopayı vermişlerdi ve en sonunda Cumali bizzat kendisi sıkmıştı bi sürü kan akmasına sebep olan bu içgici para göz narsist egoyist insanın kafasına

Bölüm sonu

14ekim2023

Finale çok az kaldı

Bi çok kitabı final yapıp yeni bi Vartolu kitabi yazcam 😁