Alev, ismim basitti, beş harften oluşan ve Ateş'ten bir parça demekti işte. Ailem bana bu ismi koyarken çok düşünmemiş olmalı ki, ismi Ateş olan abimle kafiyeli olması için koymuşlar sadece. Ismimi yansıtmıyordum, etrafa öfke saçmıyordum veya parlamıyordum. Normal hatta biraz deli dolu. İç sesine isim veren bir psikologdum
Güçlü değildim, güçsüz hiç değildim. Kurnazdım, ama bazen aptaldım. Hayatı sevmezdim, ama yaşamak isterdim. Psikologtum, ama hastalarımdan daha deliydim. Ben buydum işte. Sorgulamaya gerek olmayan bir kız
Ha bir de iç sesim var, ona bir isim vermem gerekir mi bilmiyordum ama bir kaç yıldır benimleydi. Bazen benim için bela oluyordu bazen ise tavsiye veriyordu, ismini de Yakamoz koymuştum. Sebebi yoktu sadece bu kelimeyi çok sevmiştim.
Önüme uzatılan hasta dosyalarını görünce hayal dünyamdan çıkıp. Karşımda duran en yakın arkadaşım ve menejerim olan Buse'ye baktım.
"Bugün gelecek tüm hastaları bu dosyalara not ettim" dedi gülümsiyerek
"Çok saol kanka var ya sen olmasan" gözlerimi ovuşturdum. Ciddi uyku problemlerim vardı. Bu yüzden yine uyumamıştım
"Kahve getireyim mi hastalar gelmeden?" dedi buse en içten şekilde
"Olur ama kendine de al" dedim ve kendimi masaya yasladım. "İşin yoksa şu dosyaları ayarla onca şeyi hallet" oflayarak doğruldum ve gelecek hastalara sadece göz gezdirdim
2 çift terapisi, 1 ailesi yeni ayrılmış çocuk, ergen çocucu olan, kamil amca ohoooo Alev senin işin zor
Evet iç sesim buydu her zaman patavazsızca konuşup beni sinir eden Yakamoz. Ona asla seslenmezdim bile
Ha bak bana kızıyosun ama eve giderken ekmek alcaksın unutma annen kızıyo sonra
"Yeter artık çıksan mı sen kafamın içinden" dedim bıkkınca
Valla sorun bende değil, bipolar olan sensin
Telefon çalinca irkildim ekranda 'Orangutan' yazısını görünce sakince telefonu açtım. Ateş abim arıyordu
"Ne var be!" dedim sinirle, abim beni sadece gevşeklik yapmak için arardı.
"Naber kız!" dedi neşeli neşeli. Ben uyumadıysam ve mutsuzsam o da öyle olmak zorundaydı
"Söyle ve siktir git" dedim ciddiyetle
"Babam işlerini halletmiş bu akşam dönüyormuş"
"İyi, kapat" telefonu yüzüne kapadım
Yanlış anlaşılma olmasın benim ailemle bir derdim yoktu. Hepsiyle iyi geçiniyordum, ama benim uykum var. Sizde beni anlayın canım.
Buse kahveyi masaya bıraktı tam kendi de oturacaktı ki kapının önünde bir hasta belirdi, ve Buse yerinden kalkıp kendi masasına geçti.
"Hoşgeldin Kamil amca" dedim ve kahvemden bir yudum aldım.
Hastalara kotü davranacak değilim, para alıyorum ayol!
"Hoşbulduk kızım" dedi adam karşımdaki koltuğa otururken "Valla ben oğlanı da getirecektim de dinlemiyor ki beni"
Hayri amcanın 17 yaşinda oğlu vardı kendisi 60 larındaydı, anlattığına göre yıllarca çocuğu olmamıştı. Şimdi ise oğlu ona iyi davranmıyordu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÜYÜK ÇIKMAZ [Psikolog'un Aşığı]
HumorAlev, ismim basitti, beş harften oluşan ve Ateş'ten bir parça demekti işte. Ailem bana bu ismi koyarken çok düşünmemiş olmalı ki, ismi Ateş olan abimle kafiyeli olması için koymuşlar sadece. Ismimi yansıtmıyordum, etrafa öfke saçmıyordum veya parlam...