Düş'tüm (bxbxbxg)

V

Herkese Merhaba.

Naılsınız? Umarım iyisinizdir.

Umarım bölümü beğenirsiniz.İyi okumalar.

Bölüm Şarkısı: Yaşıyorum hala seni.

Sabah telefonumun zil sesi ile uyanmıştım.

Telefona baktığımda Luke'nin aradığını gördüm.Dün telefon numaralarımızı bir-birimize vermiştik.

"Alo Luke"

"Ah Günaydın,Kumsal nasılsın?"

"İyiyim sen nasılsın,bi'şeymi oldu?"

"Hayır,hayır bir sorun yok.Sadece nasıl olduğunu merak ettim."

Dudaklarım istemsizce kıvrıldı.

"Anladım.Bert nasıl?"

"Oda iyi."

Telefonu o ucundan bir erkek sesi yükseldi 

"Sevgilim,kimle konuşuyorsun?"

Luke  "Hayatım dün sana anlattığım kızla konuşuyorum." diye cevab verdi.

"Anladım selam söyle."  "Tamam."

"Boris sevgilimiz,sana selam söylüyor."

"Teşekkür ederim,bende ona selam söylüyorum"

"Neyse senin dersin var dimi?"

"Evet"

"O zaman iyi dersler"

"Teşekkür ederim"

"Görüşürüz"

"Görüşürüz" diyib kapattım.

Yüzümde oluşan sırıtışa engel olamıyordum.Noluyo bana.

Sırıta-sırıta okula hazrlanmaya başladım.

------------------------------------------------

Hızla evden kahvaltı yapıp evden çıkmışdım.Okula yetişmem gerekiyordu.

Bir kaç dakika sonra okula varmştım.Sınıfta bir kaç kişi vardı.Dün oturduğum yere oturarak kafamı masaya dayadım ve düşünmeye başladım.

Gözümün önüne gelen anılarla gözüm dolmaya başlamışdı.

O dönemde, ailemdeki tek iyi insan benmişim gibi hissediyordum. Annem ve babam arasındaki sürekli çatışmalar ve şiddet dolu anlar beni derinden etkiliyordu. Evdeki bu negatif atmosfer, hayatımı her gün biraz daha zorlaştırıyordu.

Annem ve babamın ilişkisi kaosun ortasında sıkışıp kalmış gibiydi. Sürekli olarak birbirleriyle çatışıyorlardı ve ben, bu çatışmaların ortasında bir çıkış yolu aramak zorunda kalan küçük bir kızdım. Annem ve babamın yanlışlarını görmek beni derinden üzüyordu, ama aynı zamanda kendi içimdeki gücü de keşfetmeme yardımcı oldu.