ruh aşkı

korku gecesi

evet yanlış duymuyorum bu onun sesiydi kafamı kaldırdığımda gülen yüzü aniden solmuş ve yerini korkuya , endiş ve kızgınlığı bırakmıştı

ani bir hareketle kollarımı ona sardım

ve vücudu kaskatıkesildi ve yine aynı hızda bana sankiolucakmış gibi dahada
sıkı sarıldı

onun kolları bana garipderecede huzur veriyordu

kokusu mayışmama sebep oluyordu sıcaklığı beni güvende hissetiriyordu

sonra birde aklıma beni buraya getirenin de burda olmamın datrksorumlusununda o olduğu geldi

ve hemen kollarımı ondan çektim

kendimi bi an nekadar boşlukta hissetsem de bunu on farkettirmemeye çalışıp

kaşlarımı çatar ak yüzüne baktım

o ise yüzünde hem şaşkınlık hemde kızgınlıkla kollarımdan sertçe tutuğu için acımıştı çünkü sandalyeyle yeri boylamıştım, yüzümü acı çekermiş

gibi buruşturup yüzüne baktım
canımın yandığını anlamış olacak ki hemen kemikli ellerini kollarımdan çekti

ve beklemediğim bir şevkatle yüzümü ellerinin arasına aldı ve

"sana bunu her kim yaptıysa ona ölmek gibi bir kurtuluş yaşatmıycam

onu ölmek için yalvartacak dereceye getiricem" dedi

o an ki yüz ifademi görmek isterdim çünkü hem korkudan hemde acıdan

gözlerim dolmuştu bunu farketmiş olucak ki gözlerimdeki yaşı sildi

savaş nasıl bi adamdı hala çözemedim

bazen çok yumuşak ve şevkat doluyken bazen de gözü hiç birşey görmüyordu

aramızdaki yakınlık bana fazla geldiğinden hemen ondan ayrıldım veelleini itip çekip hemen ondan uzaklaştım

"beni buraya getire de acı çekmem e sebep olanda sensin bu yüzden bende uzak dur anladınmı"

alayla sırıtıp iç çekti "ben orda sana yardım etmesem şu anda yaşıycağınımı
sanıyordun sen bütün vampirler seni kanının sonsdamlasına kadar sömürür lerdi şimdi bana saygısızlık etmeyi bırak ve beni burada bekl"

bu suratsız vampir kendini ne sanıyordu böyle ve nereye gidicek amaa bana ne ya ondan.

bana son bi defa bakıp kalktı ve kapıya doğru yöneldi

meraktan çatlıyıcağımı bildiğim için tam nerye gidiceğini sorucakken
bana döndü ve

"kulaklarını kapa birazdan gelicem" dedi

ne dediğini anlamasam da dediğini yaptım ve kulaklarımı ellerimle sımsıkı

kapattım bana bakıp gülümsedi ve göz kırpıp kapıya yöneldi

ayağıyla vurduğu kapı tekhamlrde açılırken vampir hızını kullanarak uzaklaştı

ben ise mal gibi şu an onu bekliyordum

aslında burdan kurtulabileceğim aklıma gelince hemen kulaklarımı açtım ve hemen ayağı kalktım

ve kulaklarımı açtığım gibi çığlık sesleri gelmeye başladı. evet şu an korkuyu iliklerime kadar hissedebiliyordum ama şu an korkmaının zamaı değildi

belkide bu benim kaçmak için tek şansım bu yüzden değerlindirmeliydim

bunu düşünüp içimdeki korkuya bir son verdim ve kapıya doğru sessiz adımlarla ilerlemeye başladım