Uzun bir duştan rahatça uyuyabileceğini düşünüyordu. Odasına inerken kullandığı merdivenlerin gıcırtısı, her zaman huzursuz ederdi. Basamaklara attığı her adımda koridorun karanlığı içini ürpertiyordu.
Bütün hayatı boyunca karanlıktan korkmuştu. Ama orada ne olduğunu hiç öğrenememişti bilinmezliğin olduğu bir yere gitmek istemiyordu. O'ndan, sürekli kaçıyordu ve karanlığın düşüncesi bile korkutmaya yetiyordu.
Peki ya O kimdi? Uğursuz varlık zamanın dolmasını bekliyordu ve dolduğunda, saklandığı yerden çıkıp onu cehenneme hapsedecekti.
Karanlıkta hissettiği koşup uzaklaşma dürtüsünün sebebi aslında onu geriye doğru çeken varlığın gücüydü. Bu yüzden asla karanlıkta uyuyamazdı. Ama bilmediği bir şey vardı. Uyuduğu anda karanlığın tutsak edici kollarına kendini bırakıyordu.
O'ndan kurtulmak için tek şansı var. Karanlığa yaklaştığı zaman arkasına bakmadan kaçması gerekiyor. O'nu görürse bir daha karanlıktan kurtulamayacak.
