˳˳.˙⋅.˳˳. ˙⋅.˳˳.˙⋅.˳˳.⋅˙.˳˳
“Did they can even hear me? Aren't they? I missed her so much. I missed. I can't hear her beautiful voice, can't feel her pale skin. I can't see her beautiful face anymore. Did any of us really deserved that?”
˳˳.˙⋅.˳˳. ˙⋅.˳˳.˙⋅.˳˳.⋅˙.˳˳
Vibe için önerilen şarkılar;
• aishite aishite aishite
• My alcoholic friends
• Waste
• help_urself
• Dark side of the moon
• 28 days later
• Spit in my face•
Kadın yavaş adımlar ile odaya girdi, elinde tuttuğu keman ile. Bugün hastanede beraber oturup vakit geçirmek için harika bir akşamdı.
Yatağın yanındaki koltuğa yerleşti zarif kadın, son zamanlarda çektiği şeyler sebebi ile göz altları makyaj yardımı ile bile kapanamayacak hâle gelmişti. Buna rağmen mutlu olmaya çalışıyordu. Yani, en azından deniyordu.
"Kemanını mı getirdin?" diye sordu yatan kadın. Sesi enerjik değildi, fakat mutlu ve heyecanlı olduğu belliydi. Heyecanı her ne kadar yorgun bedeni ya da solgun teni yüzünden anlaşılamasa bile sesinden belli oluyordu.
"Evet. Dinlemeyi sevdiğini biliyorum." dedi kadın kemanı yumuşak bir hareket ile omzuna yerleştirirken.
"Senin yapacağın herhangi bir şey benim için mükemmellik âbidesidir." dedi yataktaki kadın, ardından yorgun bir gülümseme bıraktı.