didn't know it was you

5 2 1
                                    

That day, nag prapractice kame para sa isang competion sa school namin,    'jazz chant'

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


That day, nag prapractice kame para sa isang competion sa school namin,    'jazz chant'. Pauwi na kami galing sa practice, nag practice kami sa bahay ng kaklase ko since malapit ito sa school. Nakapila kami pabalik. Nitong naka pila kami pabalik sa school na pansin ko may nag "psstttt" tumingin ako sa side kung saan building ng senior highschool, nakita ko dalawang estudyante na sa may bintana, nung lumingon ako tumigil ang pag 'psst' nila at nakipagtitigan sa akin. Sa sobrang init nung time na iyon, hindi ko na napigilan ang sarili ko na mag taas ng middle finger sa kanilang dalawa. Akala ko din kase trip nila ako dahil ako lang yung nag iisang may dalang bag. Dalawa pa! Nung pinakyuhan ko sila, sila ay tumawa at nag psst ulit ng matagal at inisnaban ko na lang sila.

Nakarating na kami sa junior highschool building at naka taas na ako sa silid namin. Na realize ko na ang pinakyuhan ko pala ay si............













SI RIAN BAUTISTA! A.K.A BOY WITH GLASSES!

Wala pala siyang salamin nung time na yon, hindi ko siya na mukhaan dahil nasisilaw ako sa araw at plus hindi siya nakasalamin! and that was the time na nalaman ko na hindi na siya nagsasalamin! actually na una ito nangyari bago manyari yung na ganap na inaannounce ang mga na nalo sa election sa school. Guess what hindi talaga ako makamove on! kaya napansin ng mga kaibigan ko na namumula ako at sinabi ko na din sa kanila na pinakyuhan ko sarili kong crush.

Hours later, nag perform na kami and guess what ulit?! Tumawa lang kami halos sa stage at pinagtawanan ng audience, i bet he also laughed!!

after thoso grabe yung galit ng leaders sa mga kaklase ko. Bakit sila magagalit eh 'sila nga ang nag pasimunong magtatawa sa harap ng stage. Sobrang nakakahiya sa lower graders kase magaling sila at may nai- pakita sila na maayos na sayaw, samantalang kami hindi nakapagsayaw ng maayos at hindi pa talaga gumana yung paputok namin na confetti! sayang lang yung bili ko whatever.

After those things happened, parang wala na akong panahon lumingon kay rian, nasira kase dignidad ko don ah 💀

A month later, pauwi na kami galing school, i saw him sitting at the bench soo doon na ako at aking mga kaibigan nag hintay sa iba pa naming kaibigan. Hindi ko siya nilapitan kaya tumayo nalang ako sa tapat ng mga trycle. Iniiwasan kong tumingin sa kanya ngunit hindi ko talaga mapilit ang aking mga mata. Pag tingin ko sa kaniya, nakita ko siya focus na focus sa kanyang linalaro since naka landscape at parang focus na focus siya sa pagpipindot ay sa tingin ko ay naglalaro siya. Dumating na nga sa point na andito na ang hinihintay namin na kaibigan, kaya umalis na kami. Nag bago ang isip ko kaya lumiko ako sa opposite na dereksyon at nagpaalam sa aking mga kaibigan.

Sa opposite na dereksyon na aking pinuntahan, doon mababalikan ko at matitignan ko siya habang nag lalakad ako. Nakita ko siya ay may kalapit na babae. Babaeng secondyear highschool which is yung babaeng yon ay isa sa mga babaeng pinagchichismisan ako kaya hindi ko siya type, it's funny to the fact na nag send siya sakin ng friend request.

Sila lang dalawa ni Rian ang naiwan sa bench, kaya medyo naiingit ako at naiinis. Sa dereksyon na pinuntahan ko ay papunta sa bahay ng tita at mga pinsan ko, ito ay malapit lang naman at kayang lakarin, medyo madilim na rin at ma-puno pa ang aking mga madadaanan kaya binilisan ko nalang sa paglalakad.

-
short chapter

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Nov 18, 2023 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

'𝐌𝐫.𝐁𝐨𝐲 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐠𝐥𝐚𝐬𝐬𝐞𝐬 & 𝐌𝐫.𝐀𝐟𝐚𝐦¡ || 𝐭𝐚𝐠𝐥𝐢𝐬𝐡 Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon