Jen; sehrin en issiz yeri diye geciyo yada genellikle terk edilmis sahil derler
Lalisa; Hep duyardım, fakat hiç gelmemiştim
Jen; bosver zaten sen sevmezsin boyle yerleri
Lalisa; sahil kenarında yaşamak Zor olmuyor mu? güzelim
Jen; yoo alistim zaten kucukkende gelirdim hep aslinda hep buradaydim|
Lalisa; anladım tatlım işim çıktıı Ben şimdi kapatıyorum sonra yazarım sana
Jen; pekii gorusuruzz lalalis
Jennie koltuğunda yatarken bir yandan da yeni başladığı dizisini seyrediyordu.
Arada çok heyecanlanıyor, kucağına aldığı patlamış mısırlarla beraber yerinden zıplıyordu, Sürükleyici bir korku filmi seyrediyordu.
Aslında sevmezdi korku filmlerini, çünkü hayatının bir korku filmi olduğunu düşünürdü hep.
Dizisi bitmişti.Saat gece 03:00 sularında canı çok pis sıkılmıştı, aklına biraz hava almak geldi.
Üstüne ince bir hırka aldı ve evden çıktı, burnuna dolan deniz kokusu..
Gerçekten biraz daha rahatlamıştı, yürüdü biraz sonra uzandı kumlara.
Avuçlarına alıyordu kumları, yavaş yavaş bırakıyordu.Denize bakarak bunu yapmak düşüncelerinden ayrılmasına sebep oluyordu.
Daha sonra aklına annesi geldi. Birden bire o kanlı geceyi hatırlamaya başladı Susmuyordu kafasında hep aynı senaryo oynuyordu.
Neden ölmüştü annesi sanki? Neden biraz daha dayanamamış kızını bu adi dünyada tek bırakmıştı?
Jennie ağlamaya başlamıştı Bacaklarına vuruyordu. Kendine zarar veriyordu.
Çünkü fiziksel acı Zihinsel acıyı unuttururdu.
Jennie biraz daha devam etti kendine zarar vermeye sonra denize baktı.
Ağladığı için titreyen sesiyle konuşmaya başladı.
"neden bıraktın anne? Gitmemeliydin,hani melekler ölmezdi?Sen bana öyle öğrettin. Neden anne neden?Niye boşanmadın o şerefsizden, Niye böyle bir acıyla bıraktın beni?Bak tek başıma kaldım ben. Kimsem yok ki benim anne! Kimsem yok! Bir şu içimi döktüğüm deniz var oda benim işte.Ben denizim anne deniz benim.Kendimi denize anlatıyorum,Bir tek o rahatlatıyor çünkü. Özür dilerim anne seni koruyamadım,biraz daha hızlı koşup, komşularımıza haber verseydim şimdi yaşıyordun belki hm? Affet anne affet. Ama sana yemin ederim geleceğim yanına tek bırakmayacağım seni Yeminim denize anne yeminim size"
Arkasından bir kaç ayak sesi duyduğunda,hemen ayağa kalktı Jennie korkmuştu burayı sadece kendisi ve arkadaşları bilirdi.
Ayak sesleri daha da yaklaşmıştı. Tam evine koşacakken tanıdık bir ses duydu ve yerinde durdu.
"Güzelim?"
Lalisaydı bu, Sesinden tanımıştı Jennie onu.Olduğu yerde döndü ve kafasını sesin sahibine doğru çevirdi.
Lalisayı gördüğü gibi koşarak sarılmıştı Jennie, Ağlaması durmuyordu ve fark ettirmemek için yüzünü Lalisa'nın boynuna gömmüştü.
Fakat Lalisa inatçı idi, Fark etmişti bir kere ağladığını.
Ki zaten Jennie dışarı çıktığından beri onu izliyordu,Her şeyi görmüştü.Ağlarken yanına gelmek istedi ama durdu.
Kendide bilmiyordu Güzel kızı o haldeyken ne diye yanına gidememişti ki?
Sanki bacakları tutulmuş gibi kalmıştı yerinde.
Lalisa Jennienin yüzünü boynundan çekip kendisine bakmasını sağladı.
Güzelinin gözleri kızarmış, dudakları şişmişti, ayrıca bacakları oldukça morluğa sahipti.
Öylesine kızdı ki kendine Lalisa kafasını duvarlara vurmak istedi. Sonra saçlarını okşadı güzel kızının.
Jenniyle eve geçmişlerdi, Koltuğa oturmuş bitki çayı içiyorlardı.
Uzun bir sessizlik sonrası konuşan taraf Lalisa olmuştu.
"Güzelim, en başından beri seni izliyordum.Denize karşı konuştun hep, deniz benim dedin? Ne demek oluyor bu jennie?"
Jennie bunu ona açıklayamaz idi. ikisinin de lanetli olduğunu kendisine nasıl açıklayabilir bilmiyordu.
Bu yüzden biraz düşündü.
Daha sonra kafasını Lalisa'ya döndürdü, Ve konuşmaya başladı
"Denize kendimi anlatmak beni rahatlatıyor, Kendimi deniz gibi görüyorum"
Lalisa güzeline baktı, gülümsedi ve sonrasında ona bir lakap taktı.
Deniz hanım;)
Jennie bu lakabı sevmişti.Deniz hanım güzel bir lakaptı.Hele ki Lalisa söylüyorsa..
Artık en güzel şiirin bir mısrası idi.
Sabaha kadar konuştular öyle.. Arada bir iki şarap açıldı:)
Fakat aramızda kalsın.
Sabah gün doğumuna yakın Lalisa ile güzel bir kahvaltı hazırladılar, Kahvaltılarını yaptıktan sonra sofrayı toplayıp Biraz dinlenmek istediler.
Kendilerine güzel bir komedi filmi açtılar, Ve koltuğa ince battaniyelerini örttüler.
Sarılarak uyudular daha sonrasında.
İki aşığımız o gün birbirlerine çok büyük bir hediye vermişlerdi.
Fakat farkında değillerdi.
Peki ya
Lanetlerini öğrenecekler miydi?
Jennie Lalisa'ya bütün bu laneti anlatacak mıydı?
Yoksa ondan saklamaya devam mı edecekti?
Fakat bunları öğrenmek için ikisi içinde çok erkendi.
Çok..
YORUM YAPMAZSANİZ OLUYOMUSUM.😔
BİDE SEY OKUYAN ASKOLOGLAR LUTFEN OY VE YORUM BUTUN İSTEGİM SİKİLİYO SONRA(kufur ayib su)
nese sizi sevom🧙🏻♀️🤍💋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
