Mafia Husband | Tk

18

Selamm xX

Yep yeni bir bölüme daha hoş geldiniz. Umarım bölümü seversiniz.

Bu bölüm sınırımız, 120 Oy 250 Yorum :)

Yazım yanlışları varsa kusuruma bakmayın lütfen. Keyifli okumalar dilerim<33

***

"Jungkook arabaya gel sen de ne olur!". Jungkook, Taehyung'u zorla arabaya bindirdiği gibi belindeki silahı çıkarıp Taehyung'a uzatmıştı. "Al bunu, sakın inme arabadan!". Jungkook, Taehyung'un cevap vermesini beklemeden, silahı kucağına bırakıp, kapıyı kapatmak üzereydi ki Taehyung kucağında duran Mark'ı koltuğun boş kısmına bırakıp, silahı da bir kenara attığı gibi kocasını kolundan tutup arabanın içine çekmişti.

İzin veremezdi gitmesine. Annesinden sonra kocasını da kaybedemezdi...

Jungkook o an dengesini kaybedip, Taehyung'un sarf ettiği güce yenik düşüp arabanın içine girmişti. Taehyung da hızla uzanıp kapıyı çekip kapatmıştı. "Yanımızda kal.". Korku ile ağlamaya başladığında o an ağlamaya devam eden Mark'ı bile umursayamadan sıkı sıkı Jungkook'a sarılmıştı.

"Ağlama ağlama. Şşşh bir şey yok yavrum. Bir şey yok.". Jungkook, Taehyung'un saçlarını okşayarak onu teselli etmeye çalıştığı sırada Mark daha da ağlamaya başlamıştı. Bu defa Jungkook, Taehyung'u serbest bırakıp yan tarafta duran oğlunu kucağına almıştı. Taehyung'un da başını kavradığı gibi göğsüne bastırmıştı.

Jungkook, güzelini de sıkıca kavrayıp aşağı doğru çekmişti. "Kal böyle. Dik durmayalım tehlikeli". Taehyung hızla başını olumlu bir şekilde salladığı gibi kocasının susturmaya çalıştığı ama başaramadığı oğlunu dikkatlice kocasının kucağından alıp kendi yanına almıştı. "Ağlama kuşum bir şey yok. Babaların burda oğlum.".

Jungkook sıkkın bir nefes verip dikkatlice ceketinin içindeki anahtarı çıkarıp kapıları kilitlemişti. Ancak o an Taehyung aklına gelen şeyle uzanıp kocasının elini sıkı sıkıya tuttu. "Soobin. Jungkook Soobin nerde!? Ona bir şey olmasına izin verme sakın!".

"Şşşh sakin ol güzelim. Ona bir şey olmayacak merak etme. Adamlarımdan bir kaçı otelin girişini koruyor, kimse giremez.". Taehyung usulca başını olumlu bir şekilde salladıktan sonra sert soluklar alıp vermeye başlamıştı. Sanki nefesi kesiliyordu. Burdan gitmek istiyordu fakat dışarıda yankılanan silah seslerinin ardı arkası kesilmiyordu.

Jungkook, Taehyung'un bu durumunu fark ettiği an arka koltuktan dikkatlice ön tarafa uzanıp torpido gözünden bir şişe su aldıktan sonra tekrar arkasına yaslanmış ve şişenin kapağını açtığı gibi suyu içmesi için şişeyi güzelinin dudaklarına yaklaştırmıştı.

Taehyung ise hızla sudan bir yudum alıp derin bir nefes vermişti. Jungkook böyle olaylara ne kadar alışkın olsa da bu defa yalnız olmadığı için onun içinde de bir nebze de olsa korku vardı. Ama Taehyung'u sakinleştirebilmek için sakinliğini korumaya çalışıyordu.

Bu yüzden usulca bebeğinin üzerine doğru eğilip, Taehyung'unun alnına baskılı bir öpücük bırakıp, burnunu saçlarının arasına gömmüştü. Mark'ın bile ağlaması son bulmuştu fakat Taehyung hâlâ iç çekerek, sessiz sessiz ağlamaya devam ediyordu. "Güvendesiniz güzelim. Bir şey olmayacak tamam mı? Birazdan her şey bitecek.". Taehyung başını usulca olumlu bir şekilde salladığında, Jungkook da güzelinin göz yaşlarını silmişti.

"Gidelim. Arabayı çalıştır gidelim. İstemiyorum burda ka-kalmak.". Taehyung'un ağlamaları iç çekişe dönüştüğü için konuşurken elinde olmadan kekeleyivermişti. Ama Jungkook sadece başını olumsuz bir şekilde sallamakla yetindi. "Bu çok tehlikeli olabilir. Araç seyir halindeyken tekerlere sıkabilirler.". Eğer böyle bir şey yaparlarsa kaza yapmaları kaçınılmaz olurdu. Kısaca şu an arabada mahsur kalmışlardı...