~සරාගයේ
රැයේ
පිණිබිඳුවක් වී වැටී
මා සිතේ හිඩසක් මවා
යහන් තලේ
වැතිරී
අද තනිකම ඉතුරු වී
සඳ ඇතිරිල්ලෙන් වෙලී
තනි උනා
මන් උඩ ගිහිම් ඇහැරුනේඒ අපේඒ උන් සීට් උඩ නැගන් සරාගයක් ගැන කියද්දි. එතකොට ලාවට වටිම් ගොඩින් එළිය වැටිලා තිබ්බෙහ්. ඒ උනාට මට මොලේට ලෝඩ් කරගන්න හෙන වෙලාවක් ගියා මේ උදේද නැත්තම් හවසද කියලා. කවුද දම්නෙහ් නිම්ද ගිහින් වැඩිවෙලා මුන් මාව දාලා මල්වතුත් බලලා ආවත කියලා. එහෙම උනොත් මම් නීතිමය පියවර ගන්නවා දෙයියනේහ්.
" තාම හය හමාරයි. "
ලිතිරුවා කියද්දි මම් මෙච්චර වෙලා උගෙ උරහිසින් තියාගෙන හිටපු ඔළුව ඉස්සුවා. ඉම්ස්තූතියි පනේඒඒහ් දරම් හිටියට.
" ඒ එම්ද පී එම්ද "
" ඒ එම් බන් "
එහෙම කියම්නඅහ්. බයවෙනවනෙ ඉතිම්. අයෝමි අක්කා නැගිටලා උදෑසන ආහාර ඉන්න තැන්වල ඉඳම්ම ගන්න කිව්වම අපි ඒක ක්‍රියාවට නැංවුවා. අපෙ මමා හදලා දුන්න සැන්විචසුයි ලිතිරුවගෙ අම්මගෙ සීනි සම්බල් එකත් එක්ක අමීෂයා උස්සන් ඇවිත් තිබුණු පාන් භාගෙකුත් කාලා තව වටේ පිටේ ඉන්න උන් ගෙනත් තිබ්බ ඒවත් කාලා මිහින්ස දෙයියො ඒ කියන්නෙ මේ මම් සීට් එකටත් උඩිම් පැනලා ගේමට එන්ටර් උනා.
දැම් ඉතිම් කාපුවා බහිනකම් නටන්නයි තියෙන්නෙහ්.
කොහොමහරි බස් එක දෙක වෙනකම් නටලා නටලා අපි හක්ගලට එනකොට උදේ එකොළහ හමාර විතර වෙලා තිබ්බා. ඒ අස්සෙ අමීෂයා බස් එකේ සීට් එකකුත් ගලවලා. මලෝත්තක් වෙන්නෙ අලාභහානි වලටත් එක්ක ගෙවන්න කිව්වම. යසයි මුනුත් ඉඳලා ඉඳලා කරන වැඩ. අර අපෙ අම්මා කියනවා වගේ මුන්ට අසහනේ වැඩිවෙලා තියෙන්නෙහ්.
අපි හක්ගල සිසාරා ගිහිම් නොයෙක් ජාතියෙ මලුයි ගසුයි නරඹද්දි අපේ පම්තියෙ උද්භිද විද්‍යාඥයා වෙච්ච අන්ජනයා මලුයි, කොලයි, ඒවයි තියෙන ගෙඩියි, මල් අස්සෙ තියෙන ඩිම්බ කෝෂයි, ඩිම්බ කෝෂ අස්සෙ තියෙන ඩිම්බයි, මලේ රේණුක නාලෙ ඉඳම් කීලය, කලංකය දක්වාම විස්තර කරා. ඒ උනාට අපි ඒවා අහම් හිටියෙ නෑහ් ඒක වෙනම කතාවක්. උගෙ මොලේ වැඩිඋනාට අපි පළි නෑහ්. එච්චරයි!
YOU ARE READING
❝ ɱყ ƒσ૨εѵε૨ αɱเɠσ ❞ | ONHOLD
Non-Fiction" උඹ මොකද්ද දැන් කියන්නෙ ආආ හොඳම යාළුවා වෙච්ච නිසාද උඹ මට මෙහෙම කරන්නෙ ?? " " මේ අහපන් බන්, ප්ලීස් මාව පොඩ්ඩක් තේරුම්ගන්න බලපන්. " _____________________ රැඳී සිටිම්න! මේහ් යුගයේ ආදරණීයම නවකතාව නෙමෙයි හැබැයි~ • start - 2023.10.07 • end -
