Mahalleden Aşıklar / Minsung

5. Bölüm

Selaammm
Okuyucum yok ama keyfim yerinde şu sıralarr:)
Hadi sizi çok tutmadan
bölüme geçelimm
___________________________________________

~Jisung~

"Şey.. Hyung?"

Ağladığım için net çıkmayan sesimle konuşmuştum

M~"Hm?"

"Sana yük olmuyorum değil mi?

M~"Hayır tabiki.."

"Hmh.. peki Hyung"

Bir elini belimde tutarken diğer elini saçlarıma saldırmış hafifçe okşuyordu

Bir süre öyle yürüdükten sonra hastaneye varmıştık, hastane çok büyük değildi hatta sağlık ocağı denebilirdi. Aslında bizimle eve uzaktı ama haberi gezinirken eve uzak biryerde almıştım zaten, o yüzden gelmek uzun sürmemişti

Hemen kucağından inip içeriye dalmıştım ama odasını bulamamıştım, bunun üzerine Minho Hyung yanıma gelip bir elini belime atarak yürümeye başlamıştı ve ben de onun ritminde yürürken zaten 2 katı olan hastanenin
2. Katına çıkıp 3. Odaya gelmiştik

"Burası mı?"

M~"Evet burası"

"Teşekkür ederim Hyungg"

M~"Hadi çok oyalanma da içeriye geç sen"

Kafamı sallayıp içeriye girmiştim yavaşça, annem sedyede serumla yatıyordu ve yanında tahminimce 40lı yaşlarında bir abla vardı

Eğilerek selam verdikten sonra yandaki boş sandalyeyi çekip oturmuştum

"Anne.."

J.A~"İyiyim ben iyi, endişelenme bu kadar"

Elini elimin üzerine koymuştu annem

"Nasıl oldu?"

Bu sefer yandaki abla anlatmaya başlamıştı

M.A~"Nasıl oldu pek emin değilim ama gördüğüm ve anladığım üzere annen bulaşıkları yıkarken fenalaşmış ve yere düşmüş, ama düşerken şuuru tam yerinde olmadığı için başını tezgaha çarpmış"

Dayanamayıp tekrar gözyaşı akıtmaya başlamıştım ama annem görüp üzülmesin diye başımı yere eğiyordum

"Bu arada, sizinle tanışamadım üzgünüm"

Kadın gülümseyip elini uzatmıştı

M.A~"Minho'nun annesi, Jinri"

Elini sıkıp cevap vermiştim

"Ben de Jisung, tanıştığıma memnun oldum"

M.A~"Ben de memnun oldum"

Ellerimizi ayırmıştık birkaç saniye sonra
Minho elinde 3 bardak kahveyle içeriye girmişti, birini bana uzatıp

M~"Nasıl içtiğini bilmediğim için daha hafif birşey aldım ama ayıltır tahminimce"

"Teşekkür ederim Hyung.."

Bardağı elinden alıp yudumlamaya başlamıştım sıcak kahveyi

Diğer elindeki kahveyi ise annesine uzatmıştı

M~"Afiyet olsun"

"Afiyet olsun"

Hepimiz kahveyi yavaşça yudumluyorduk ki içeriye bir hemşire girdi

H~"İyi günler dilerim,olabilecek tüm risklere karşı hanımefendinin birkaç gün daha burada kalması gerekiyor da onu haber vermeye gelmiştim. En kısa zamanda bir refakatçi de seçin lütfen"

Son kere eğildikten sonra çıkıp kapıyı hafifçe kapatmıştı

"Ben refakatçi olabilirimm"

M.A~"Olmamalısın... Sana iyi gelmeyecektir o yüzden bırak da bu işi ben üstleneyim"

"Amaa"

J.A~"Ama falan yok Jisung. Senin kendini toparlanan gerek"

Annemi kırmamak adına kafamı sallayıp durumu kabullenmiştim

"Peki öyle olsun"

Endişelendiğim tek birşey vardı... Babam işi için Seul'de kalmıştı ve ben evde tek kalmaktan korkuyordum..

Mecbur biriyle konuşup çözüm bulmam lazımdı

"Şey"

"Ben evde tek kalmaktan korkuyorum da.."

M~"Bize gel? Babam yok zatenn, pek sorun olmaz"

Minho hemen çözümü bulmuştu tabi

"Yer var mı ki?"

M~"Ya aslında ev biraz küçük ama.. benimle yatamaz mısın?"

Duyduğum şeyle içtiğim kahveyi ağzımdan püskürtmüştüm

"Niye olmasın"

Yanlış anlaşılma olmasın diye hemen bir cevap vermiştim

M~"Peki o zaman, bu iş de çözüldüğüne göre biz eve geçelim istersen? Hem yerleşirsin"

"Peki.. geçelim o zaman"

Bölüm Sonu
___________________________________________

Oyoyoyo müq olduuu
Umarım beğenmişsinizdirr?
Heyecan şu dakika başlıyor iştee
Bölüm itibariyle o sıkıcı yazardan kurtulmuş bulunmaktasınızz
Hadi hayırlısıı
Bir sonraki bölümde görüşürüzzz
<3333

*buraya kadar gelmişken oy atılmaz mı bee?*