Helloeee, nasılsınıızz?
Çok konuşmayacağım sadece bu bölümü okurken "Rei6- Ah canım sevgilim" dinleyin bunu en içten şekilde rica ediyorum sizden♡
___________________________________________2 Yıl Sonra
Jisung~
Üniversite sınavından yeni çıkıyordu, bu sınav için şartlar zor olsa bile çok çalışmıştı.. belki güzel bir mesleği olursa kasabaya geri dönüp oradaki okulda öğretmenlik yapabilirdi, en önemlisi de kaybettiği sevgilisini bulabilirdi belki...
Bir ihtimal diye geçirdi içinden, çünkü bu neredeyse imkansız bir hal almıştı onun için
Sevdiğini kaybedeli bir buçuk yıl oluyordu, umudu kalmamıştı artık
Her yolu denemiş fakat sevdiğine ulaşamamıştı bir türlüFlashback
Jisung görüldü bile atılmamış olan "Günaydıııınnn" mesajına bakıyordu
Minho hiç gecikmezdi mesajlarına dönmeye ama ne olduysa bugün saat 9'da attığı mesajla bakışıyordu kendi kendine
Gözleri dolmuştu ama belki de uyanmamıştır diye geçirdi içinden..
Saat öğle 3.. nasıl bu zamana kadar uyanmamıştı ki?? Normalde saat 8'de ayakta olan Minho'dan bahsediyoruzO gece Jisung ağlamaktan uyuyamamıştı
Belki de sevgilisi uyanmamıştı.. belki de bir daha asla uyanamazdi...
Çok geçmeden bir telefonla aldı acı haberi Jisung, saat sabah 6'ya gelirken Minho'nun telefonundan gelen bir arama..
Heyecanla açmıştı telefonu, demek ki kötü birşey olmadı diyerek.. demek ki boşuna endişelenmişim diyerek.. o nerden bilebilirdi ki heyecanla açtığı telefonu nefessiz kapatacağını?
~~~Bulanıklık-bir sürü düşüncenin arasından gelen o ses~~
"Kaybettik"
...
~~~~
Jisung nefes alamadığını hissediyordu,
Gözlerini açmıştı fakat nefes alamıyordu
tıpkı okyanusun dibine batıyormuş gibi..Korkunç bir kabusun sonuymuş gibi nefessiz kaldığı kısa zaman aralığından çıktığında boğulmaktan kurtulmuş gibi derin bir nefes alarak fırlamıştı yataktan
Derin bir nefes daha almıştı biraz önce olanları unutmuş gibi, birkaç dakika kendine geldikten sonra komodinin üzerinde duran telefonunu zangır zangır titreyen eline almış ve kısa bir süre kontrol ettikten sonra yaşadığı şeyin korkunç bir kabus olduğunu anlamıştı
Yatağın üzerine çökerek ağlamaya başlamıştı, evet bu bir kabus olabilirdi fakat hala Minho'sundan haber yoktu değil mi?
Çok korkuyordu..
Flashback Sonu
Jisung derin düşüncelerden çıkıp yoluna devam ederek biraz kafa dinlemek adına yeni edindiği arkadaşlarının yanına gitmişti
Birkaç saat onlarla takılıp annesini meraklandırmamak için eve dönmüştü
~~
J.a~"Ahh.. ne düşünüyorsun bu kadar derin??"
"Pek bir şey değil anne, sınavım iyi geçtii!"
J.a~"İyi geçeceğine ikimiz de emindik,.. tebrik ederim. Amacına ulaşacağına eminim. Hadi gel de yemek ye soğuyacak!"
~~
Jisung o gece, Minho'nun ilk bakmadığı geceki gibi görüldü bile atılmamış olan mesajlarıyla bakışmaktan uyuyamamıştı
Tabiki o geceden sonra çok daha fazla mesaj yazmıştı Minho'ya fakat 1 buçuk yıldır ne kimse görüyor ne de kimse cevap veriyordu...
O gece de, uyuyamadığı her gecede yaptığı gibi duyduğu özlemi bildiren bir mesaj yazmıştı çok sevgili hyunguna...
J- Seni hala çok özlüyorum Hyung.. hani beni ziyarete gelecektin? Doğum gününü bile senin yasınla kutladım, her gün mesajlarımı görmeni bekliyorum Hyung cidden desteğine ihtiyacım var. En güzel üniversitelerden birinin sınavına girdim ve çok güzel geçti.. seni göremedikten sonra pek bir anlamı var mı Hyung? Çok amacım var.. en büyüğü ise sadece sana kavuşmak, ben senden başkasını sevemem... Lütfen geri dön Lütfen... Bunun için Tanrıya kaç kere daha dua etmem gerekiyor?...
Bölüm Sonu
___________________________________________
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahalleden Aşıklar / Minsung
General Fiction"Velede bak lan Abibas ile bize hava atıyor, güzelim sen giderken biz dönüyorduk hah!"