Açılış

211 16 18
                                    


Selam! Hoşgeldin

iyi okumalar


Gözlerimden akan yaşları usulca elimin tersiyle silerken işimi hızlıca bitirmeye çalışıyordum. Mutfak buram buram soğan kokuyordu ve her nefes alışımda burnumun direği sızlıyordu. Görüş açım tekrardan bulanıklaşırken iç çektim. Her ne kadar bu soğan doğrama işi birkaç saniyemi alsa da nefret ediyordum bu işten.

Sonunda işim bittiğinde derin bir nefes verdim ve elimdeki bıçağı tezgahın üzerine bıraktım. Ellerimi yıkamaya giderken mutfakta çorbayı karıştıran anneme doğru seslendim.

"Benim işim bitti ben gidiyorum!" annem ortaya onaylayan birkaç mırıltı bıraktı ve işine devam etti. Bense tuvalete gidip güzelce elimi sabunladıktan sonra odama doğru ilerlemeye başladım.

Neden mi elimi mutfakta yıkamadım? Çünkü eğer mutfakta yıkarsam ellerimi bulaşık deterjanı ile yıkamak zorunda kalıyordum ve bu benim hiç hoşuma gitmiyordu. Bulaşık deterjanını el yıkamak için üretmemişler bulaşıkları yıkamak için üretmişler! Neden ellerini onunla yıkarsın ki?

Nihayet uzun bir koridorun ardından odamın kapısını açtım ve içeriye girdim. İçeriye ilk girdiğimde gözlerime ilişen duvardaki Stray Kids posterleri ile gülümsedim. Kapıyı ardımdan kapattım ve her zaman yaptığım işimi yapmaya gittim,

Ders çalışmak!

Sandalyeme oturdum ve son derece düzenli olan çalışma masama göz gezdirdim. (benimkinin aksine) Sonunda aradığım şeyi buldum ve elime aldım.

Uğurlu kalemim.

Her zaman her yerde yanımda götürdüğüm, başarılı olmama yardımcı olan 0.7 uçlu siyah kalemime baktım ve üzerinde herhangi bir çizik ya da bir iz aradım. Yoktu.

İyi. Diye geçirdim içimden. Ona zarar gelmesini asla istemezdim. Kimsenin ona dokunmasına izin vermez, bakmasına bile kızardım. Her konuda bana uğur getirdiğini düşündüğüm için ona zarar gelirse ne olacağını düşünmek bile istemiyordum.

Sol elime kalemi aldım ve test kitabını açıp sorunun üstünde kalemi gezdirdim.


...


Neredeyse kapanacak olan gözlerim ile test kitabının kapağını kapattım. Uğurlu kalemimi kalemliğimin en güzel bölmesine yerleştirdim ve kalemliğimi çantama koydum. Bugün pazardı ve yarın okula gidecektim. Gözümdeki 3.30 numaralı gözlüğü çıkardım ve kendimi yatağa doğru adeta fırlattım. Bilincim yavaş yavaş kapanırken yastığa biraz daha sokuldum ve doğrulmaya üşendiğimden dolayı ayağımla almaya çalıştığım yorganı sonunda yakalayıp üzerime örttüm.




he bu kadar

2 tane ficim yokmuş gibi yenisini yazıyorum evet

Uğurlu kalem / MinsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin