Suot suot ang malinis at plasiyadong uniform ko ay pumasok ako sa eroplanong sasakyan ko ngayon pauwing pilipinas. Ilang araw din kami dito sa japan, at hindi na ako makapag antay na umuwi sa condo para makita si ate clara at si lu. Nag simula ng umandar ang eroplano at nag simula na din kaming mag alok sa mga pasahero ng mga snacks. Hindi na bago sakin ang mga lalakeng pasahero na nang hihingi ng number ko. Pero laking gulat ko ng may isang taong tumawag sa pangalan ko.
“Vis.” Tawag sakin ng isang pamilyar na boses. Agad akong napatingin sakaniya ng gulat. Hindi ko alam kung anong gagawin. Sian de la cruz is in front of me. Ilang oras din akong pinagmamasdan at madalas na irequest para sa mga kailangan niya. Wala akong magawa kundi tignan nalang siya ng masama para makaganti dahil hindi ako pwedeng umangal dahil trabaho ko ito. He’s still handsome as fvck! Mas lumaki ang katawan niya at medyo nag mature ang itsura na niya pero gwapo parin. I looked at his outfit at formal attire ang suot niya. Bagay na bagay sakaniya. Lumabas lalo ang kagwapuhan niya. I wonder if he’s a lawyer now.
YOU ARE READING
Solustrance
Non-FictionMaria Allicia Solace Vis Garcia is a typical girl living in the mountain part of the Compostella and the family's youngest child. Life is filled with many dreams. There is nothing more important than family. At a young age, she was already aware of...
