Benim ruhum bir serzenişten ibaret'

ve beni sana meyledenin ne olduğunu hiç anlamadım.

Eve gittim, yanlızdım.
Kimsecikler yoktu evde, sessizdi her taraf.
Suskundu.
Suskundum.

Sonradan öğrendim ki,
Ailecek gitmişler bir pikniğe.
Aldırmadım.

Sen kokan çizimlerimi,
Senden yana kalan şiirlerimi aldım yanıma.
Başlıksız,
Issız,
Yoksun şiirler...
Lakin asla sahipsiz değil.

Çıktım evden birden,
Ki girişimle çıkışım on dakika.
Bir gece daha sokakta olmanın bilinciyle vardım sokağına.
Yoktun.

Adın hâlâ yazılı duvar kenarında,
Bir sen, bir de sarışın.

Yüreğimde bir sızının hükmü doğmuş,
Gece çökmüş, ölüm olmuş.
Ellerimde ki kâğıtlar savrulmuş,
Savrulmuş da,
Ayak uçlarında durmuş.

Almışsın ellerine,
Okumuşsun.
Bir edebiyatçı olduğunun bilinciyle sustum,
Sen ise,
Sana adananlara hayranlık duydun.

"Çok güzeller, sen mi yazdın?" Dedin bana,
Ve ellerin titremiş, aldırmamışım.
Nutkum tutulmuş affet,
Bakakalmışım güzelliğine.

Başımı salladım saniyeler sonra,
Gülümsesin bana.

"Yanına oturabilir miyim?"

Gözlerim sulandı bir ânda,
Yutkunamadım.
Başım savrulurken,
Sen bunu onay sandın.
Birden oturuverdin yanıma,
Hâşâ lüzumsuz kalbim senden yana ne denli çırpınıyor bir bilsen,
Günahkâr derdin bana.

"Okuyabilir miyim? Rahatsız etmem seni, sessizimdir zaten."

Ve ben tüm gece yanıma oturup sana adadığım şiirleri okuyacağının bilinçsizliğiyle,
Ve sen,
Sağduyulu bir şaire rastgelmenin bilinciyle oturdun yanıma,
Mırıldandın mısralarımı.

_

  Lakin ölümü hak eden ruhlardan biriyim ben,
Sonsuzluğun nirvanasında Tanrı'nın merhametine ulaşma düşüncesiyle.

Lakin ölümsüz seven bir günahkârım ben,
Senin dudaklarında ölüp ölüp,
Yeniden,
Bıkmadan,
Severken bile.

_Ya da sen benim cezbedici yasak elmamsın?

M.J'