Sobrang saya ko ngayun, bakit? Dahil kasama ko si Clark buong araw. Nasa hallway ako ngayun palabas ng school dahil uwian na.
Bago ako umuwi binuksan ko muna locker ko para ilagay lahat ng libro na dala ko, bigla namang nadanggil ng mga mata ko ang cellphone ko.
Shet sa buong araw nandito lang pala yung cellphone ko, kinuha ko ito at binuksan ang data.
Nagulat ako ng makita ang message ni Professor.
""Tanya i need you"" aniya.
Kanina pang tanghali nya pinadala ang mensahe.
❝Nako po, NAKALIMUTAN KO!❞ sigaw ko.
Agad akong nag madali para pumunta sa office nya, pabagsak kong binuksan ang pinto at nakita syang kasama si Ma'am Keith.
Walang lakas si Professor na naka sandal sa sofa at wala ng damit pang itaas pero meron pa syang suot na black pants.
Pawisan at hingal na hingal sya habang naka pikit, nasa ibabaw naman nya si Ma'am Keith at hinahalikan ang leeg ni Professor kanina.
Gulat syang naka tingin sakin at inayos ang sarili.
❝Ma'am Keith!❞ sigaw ko.
❝A-anong ginagawa mo dito? Kala ko nasa library ka?❞ kabadong tanong nya sakin.
❝Anong ginagawa mo kay Professor Alex?❞ balik kong tanong sa kanya.
❝He's in heat that's why I'm helping him.❞ aniya.
❝Tanya....❞ bulong ni Professor Alex na agad naming nilingon ni Ma'am Keith.
Ni lock ko naman ang pinto ng office para hindi maka-labas si Ma'am Keith at para narin hindi sya matakot sa gagawin namin ni Professor ngayun.
Lumapit ako kay Professor Alex pero agad akong pinigilan ni Ma'am keith.
❝What are you doing?❞ tanong nya.
❝I need to help him.❞ sagot ko naman.
❝Give him pleasure?❞ taas kilay na tanong nito.
Inalis ko ang kamay nya mula sa pag kakahawak sa braso ko at umupo sa mga hita ni Professor Alex. Binaba ko ang colar ng t-shirt ko at nilapit ito sa kanya.
❝Tanya?❞ walang lakas na sumigaw
.
° ｡𝐓𝐀𝐍𝐘𝐀 𝐏.𝐎.𝐕.° ｡
Nagising ako na nasa ibabaw parin ni Professor Alex, tulog sya habang naka hawak sa bewang ko.
Nilibot ko naman ang tingin sa paligid at nadanggil ng mata ko ang isang bintana, madilim na labas at gabing gabi na.
Hindi nalang ako gumalaw at niyakap si Professor.
❝Why did you hug me back? You supposed to be panicking right now.❞ bulong nito.
Hindi ako sumagot at malungkot na tiningnan sya, hindi kona napigilang tumulo mga luha ko habang naka titig sa kanya.
❝Sorry.❞ saad ko at umiwas ng tingin.
❝Tanya is there someone who bully you?❞
❝W-wala, napuwing lang ako. Sige bukas nalang ulit kailangan ko ng umalis.❞ tatayo na sana ako ng bigla nya akong pigilan.
❝Stay here.❞ aniya.
❝Gabi na k-kailangan ko ng umuwi.❞ diko mapigilang manginig ang boses ko habang sinasabi ang mga salitang yun.
❝Tell me what happened tanya.❞
Hindi ako sumagot at pilit na pinipigilan ang panginginig ng mga labi ko.
❝Tanya.❞ malambot nyang ani at nag aalalang naka tingin sakin.
Mga ilang sigundo lang hindi kona napigilan ang sarili ko at sinabi ko sa kanya lahat.
❝No one cares if umuwi ako ng gabi, E-even my own parents, hinahayaan lang nila ako dahil b-busy sila sa work nila. I g-grow up alone with a nanny and m-maids.❞ pinunasan ko naman mga luha ko habang naka tingin sa kawalan ❝W-wala silang pake sakin, T-they don't have time for me kahit s-simpleng birthday party wala sila.❞ dagdag kopa.
❝They work hard for you tanya, to give everything you wants and needs.❞ aniya.
❝I don't need money, i need their time as m-my parents. Ilang taon na silang hindi umuuwi because they are busy to our company outside the country.❞
❝I understand you, i don't have a mother when i grow up..❞ tiningnan ko naman sya at kitang kita sa mga mata nya ang sobrang lungkot.
❝I'm sorry to hear that
.
° ｡𝐓𝐀𝐍𝐘𝐀 𝐏.𝐎.𝐕.° ｡
Diko alam ang mga sunod na nangyare ng gabing yun, nagising nalang ako sa mismong kwarto ko at hindi na nakita si Professor Alex.
Weekend ngayun at mag titiis nanaman sya ng dalawang araw na hindi sya makaka inom ng dugo ko dahil nag promise sya sakin na bibigyan nya ako ng pahinga.
Ako tuloy ang nag aalala ngayon sa kundisyon nya.
❝Tanya!❞ sigaw ni Wendy mula sa kusina.
Nasa mansion ko sila ngayon para mag relax sa pool.
❝What??❞ sigaw ko pabalik.
❝We just heard about you hanging out with this cute boy.❞ aniya.
❝Who?❞ taas kilay kong tanong.
❝Si Clark duhh, Hindi mo mabihag si Professor at Dylan? kaya si Clark nalang?❞ tanong nya.
❝Me?❞ saad ng nasa likod namin. Lumingon kame at nakita si Dylan na may hawak na bag.❝What are you talking about?❞ dagdag pa nya.
❝Dylan anong ginagawa mo dito?❞ gulat kong tanong.
❝I wanted to talk to you.❞ aniya.
❝Uhh.. naalala ko masusunog na yung barbecue sa labas haha..❞ saad ni Wendy at awkward na lumabas.
Bakas parin sa mukha ni Dylan ang pagka gulat ng marinig ang usapan namin.
❝Do you like me?❞ tanong nya.
❝U-uhhh..❞ wala akong masabi kaya napa kamot nalang ako ng ulo ko.
❝I-i thought you're looking at me as your friend.❞ aniya
Huminga ako ng malalim at tumingin sa kanyang mga mata.
❝I do like you Dylan actually ilang taon na but you never ask me out for coffee, then i found out that you're a gay and i think that's why you never dated a women.❞ bulong ko.
❝Then you like Professor Alex?❞ tanong nya.
Bigla naman akong natigilan sa hindi malamang dahilan habang naka tingin sa kanya.
❝I'm not mad if you like Professor Alex or Clark.. haha that's kinda funny dahil pinag sasabay mo sila.❞ aniya.
❝I'm not a two timer! And what are you doing here?❞ madiin kong tanong at inirapan sya.
