(Zawgyi)
True love အပိုင္း -၄၀
အရင္ကလို ေမေမႀကီးဟာအေစာအိပ္ယာထမလာသလို ေ႐ႊကူဟင္ခ်က္ေနသည္ကိုလဲ ေဘးမွထိုင္၍ၾကည့္မေနေတာ့ေပ။ ေမေမႀကီးမသက္သာ၍ထင္ပါသည္။ ဘဘႀကီးသာေအာက္သို႔ဆင္းလာၿပီး ေမေမႀကီးကအိပ္ေနဆဲျဖစ္သည္ဟု ဘဘႀကီးကဝင္ေျပာလာေလသည္။
ေမေမႀကီးအခန္းဆီေရာက္ေတာ့ ေမေမႀကီးကအိပ္ေနေသးသည္မို႔ ေမေမႀကီးနဖူးဆီကိုယ္ေလးစမ္းၾကည့္ရသည္။ အနည္းငယ္ပူေနသလို ေမေမႀကီးကေသြးတိုးေလးလဲရွိတတ္ေသးသည္မို႔ စိတ္ေတာ့ပူရပါသည္။
"သမီး .."
"ေမေမႀကီးနိုးသြားတာလား"
"ေမေမႀကီးကမွိန္းေနတာေလ ေမေမႀကီးေနမေကာင္းဘူးထင္လို႔လား"
"ဟုတ္"
"ေမေမႀကီးဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကြယ္ သမီးစိတ္မပူနဲ႕ေနာ္"
ေဒၚမာထထိုင္လိုက္ကာ သမီးျဖစ္သူကိုၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ႏွာေလးငယ္ေနရွာေလသည္။
"သမီးသြားေလ သမီးဘဘႀကီးထမင္းစားေတာ့မယ္ထင္တယ္ လုပ္ေပးလိုက္အုံးေနာ္ ေမေမႀကီးမ်က္ႏွာသစ္ၿပီးလိုက္လာခဲ့မယ္"
"ဟုတ္ "
စကားနားေထာင္သည့္သမီးက အခန္းထဲမွထြက္သြားေလသည္ကိုၾကည့္၍ ေဒၚမာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရေတာ့၏။ ေမေမႀကီးစိုးရိမ္မိတယ္ကြယ္ ေမေမႀကီးဘယ္လိုဆုံးျဖတ္ၿပီး ဘယ္လိုစီစဥ္ရမလဲ ေမေမႀကီးလဲ လမ္းေပ်ာက္ေနပါၿပီကြယ္။
မနက္စာစားေသာ္လည္း မာမီဟာဆင္းမလာ ဒယ္ဒီႏွင့္အတူထမင္းစားေသာ္လည္း ဒယ္ဒီကစကားမေျပာ ဒီအတိုင္းသာေနေနေလသည္။ ေကာင္မေလးကလဲ ထမင္းဝင္မစား ထမင္းပြဲျပင္ၿပီး၍ ၿခံထဲထြက္သြားေလေတာ့၏။
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္သူေတြျဖစ္ေနၾကတာ မွားေနလို႔လားကြာ ကိုယ္တို႔ကအခ်စ္စစ္နဲ႕ခ်စ္ေနၾကတာေလ ဘာလို႔မာမီကလက္မခံနိုင္တာလဲကြာ။
မနက္ ၉ နာရီေလာက္တြင္ေတာ့ အိမ္ရွိလူကုန္ေလးေယာက္လုံးဟာ ဧည့္ခန္းတြင္ထိုင္၍ရွိေနၾကေလသည္။ တစ္ေယာက္မ်က္မွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ေနၾကသည္မွာ ကြန့္ျမဴးႏွင့္ေကာင္မေလးသာျဖစ္ၿပီး မာမီႏွင့္ဒယ္ဒီကေတာ့ မ်က္ႏွာေတြတည္ေနေလ၏။ ခက္ထန္ပါသည္။ ေလထုအေျခေနဟာလဲ မုန္တိုင္းက်ေရာက္မည့္အလား ညို႔မွိုင္းေနသည္ကို ကြန္းျမဴးတို႔မိသားစုေလးေယာက္သာသိပါသည္။ ေကာင္မေလးေၾကာက္ေအာင္လို႔မာမီရာ ဘာလို႔အဲ့လိုႀကီးေနေနတာလဲဗ်ာ။
