Evet 2 sezon hebimizi çok ağlattı 🥲 ne yapalım bizde wattpad ile mutlu olacağız ama bu ikili ile çok az Türkçe hikayeler olduğunu gördüm bende ikili ile ilgili kısa ve güzel hikayeler aklıma geldiği için bu kitapı yazıyorum
Crowley sarhoş olmuştu bile ve Melek ile ilgi aklında şeytani düşünceler vardı
"Melekcim..." kulağına fısıldayan iblis ile korkmuştu "ne-ne oldu" "Canım sıkıldı" "Ne yapayım ~~ahh" Aziraphale kulak memesinin yalanması ile ağzına çıkmıştı "Crowley dur.." iblis onu dinlemiyordu bile kulağını ıstırarak yavaş yavaş boynuna inip kendine ait izler bırakıyordu "Crowley, bu taciz!!! Bırak beni" Crowley'nin göğsüne yumruklar atmaya başladı ama incitmek istemediğinden yumrukları yumuşaktı
"Ayıldım" dedi Crowley o ağzındaki iğrenç tat yüzünden yüzü ekşimişti
"Seni korkuttum mu melek?" Aziraphale evet anlamında başını salladı Crowley Aziraphale'nin kucağına oturup ona sım sıkı sarıldı ve kısıl bi sesle "özür dilerim" dedi
"Tamam Crowley affettim seni" Crowley Aziraphale'nin omzundan başını kaldırır ve o yeşil gözlere odaklanır
"Bıktım artık melek.." o kadar kısık bi sesle söylemiştiki
"Anlamadım?" Crowley ayağa kalkıp kapıya doğru adımlamaya başladı arkasında şaşkın gözler ile bakan meleğe son bi defa baktı "ben gidiyorum.. görüşürüz" dedi üzüntüsü o sesindeki kırılganlıktan o kadar belliydiki
"Crowley dur" arkasından duyduğu ses ile olduğu yerde durdu ama arkasına dönüp Aziraphale'ye bakmıyordu "Neden bıktın.?" bu soru ile Crowley dönüp meleğe baktı
"Senin bu kadar saf olmandan!!" diye tısladı artık üzüntünün yerini sinir alıyordu Meleğin hiçbi şeyi görmemesinden bıkmıştı
Crowley'nin ilk defa ağladığını gördüğü için Aziraphale ne yapacağını şaşırmıştı
"Yıllardır seni sevdiğimi anla artık! Biraz bana odaklan duygularıma odaklan KÖR OLMA etrafına dikkatli bak en çokta kendi duygularına ve hislerine bak!"
İkili arasında derin bi sessizlik olmuştu sadece Crowley'in derin nefes alış veriş sesleri vardı
Aziraphale iblise yaklaştı ve elini tutup kendi kalbinin üstüne koydu
Narin ve ince sesi ile konuştu "Belki senin duygularını anlamadım ama bu benim duygusuz olduğum anlamına gelmez, bende seni seviyorum.." Crowley duyduğu sözlerden sonra gözüne ışık tutulmuş tavşan gibi olmuştu
"Sen ciddimisin.." Crowley bi anda o yumuşak dudakları kendi dudağında hissetmişti, öpüşme dahada derinleşirken Crowley Meleği kucağına alıp duvara yapıştırmıştı bi süre sonra Crowley göğsüne değen şey ile sırıtırmıştı "Meleğim... benimle küçük bi günah işlemek istermisin" (Aziraphale'nin kulağana iyice yaklaşır) "Keşke daha önce işleseydim bu günahı diyeceksin" bu sözler Meleği iyice domates yapmıştı
"Varım Crowley.. lütfen insanların nasıl seviştiğini göster bana" bu laflar Crowley'in daha fazla azmasına neden oluyordu ilk defa masum meleği bu kadar özgüvenli ve azgın görüyordu. Aziraphale bile ağzından böyle cümleler çıktığına inanamıyordu
Crowley Aziraphale'i hiç kucağından indirmeden direk yatak odasına götürdü
Ona narin bi vazo gibi davranıyordu sanki her an kırılacakmış gibi onu yavaşça yatağa yatırıp Aziraphale'nin üstüne çıkar, Meleğin o gözlerindeki ışıltıyı ve kızarmış yanakları Crowley'in gözünde nadir bi tablo gibiydi bi süre sadece o güzelliği izledi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
