ლექტორი კიმ თეჰიონი(დასრულებული)

თავი 3

სანს პოვ:
როგორც კი შევედი თაემ კარები ჩაკეტა და კედელზე ამაკრა.ის ძალიან ახლოს იყო ჩემთან.
მე:ბატონო თ..თეჰიონ რას აკეთებთ?
თაე:გაკვეთილზე რატო არ მისმენ პატარავ?
მე:უკაცრავად?-გამიკვირდა და თან გავბრაზდი-რა პატარა?მე თქვენი პატარა არ ვარ
თაე:არა გეშლება შენ ჩემი პატარა ხარ

და ეგრევე ტუჩებზე მეცა.უხეშად მკოცნიდა.ცრემლები მომდიოდა და მის გაწევას ვცდილობდი.მკერდზე ხელებს ვურტყავდი მაგრამ არაფერი გამომივიდა.ხელები დამიჭირა.მოძრაობის უფლებას არ მაძლევდა.უნდოდა პირი გამეხსნა,ქვედა ტუჩზე მიკბინა,კვნესა დამცდა და ენა პირში შემისრიალა მგონი მთელი პირის ღრუ შეისწავლა.ბოლოს უჰაერობის გამო გამშორდა მე კი თვალებიდან ცრემლები მომდიოდა და ვუყვიროდი
მე:როგორ გაბედეე!შენ ჩემი პირველი კოცნა მოიპარეე!ვერ გიტან!მიშველეთთ!გამიშვი ახლავე გამიშვი!
თაე:დამშვიდდი პატარავ,შენ ჩემი ხარ და ამას ვერ შეცვლი,მიყვარხარ პატარავ მ-ი-ყ-ვ-ა-რ-ხ-ა-რ,
არ მაინტერესებს შენი აზრი შენ მაინც ჩემი ხარ გასაგებია?და ხო ტყუილად ყვირიხარ მარტო ვართ,სრულიად მარტო,არა პატარავ ნუ ტირი ვერ ვიტან შენს სახეზე ცრემლებს-თავის გრძელ თითებს ლოყებზე მიტარებდა რომ ცრემლები მოეწმინდა მე  ვეწინააღმდეგებოდი მაგრამ აზრი არ აქვს,მან კიდევ ერთხელ მაკოცა ოღონდ ეს ძალიან ნაზი კოცნა იყო რათქმაუნდა ახლაც ვეწინააღმდეგებოდი მაგრამ ის ჩემთან შედარებით ზედმეტად ძლიერია.
თაე:ახლა წადი პატარავ,მაგრამ შემდეგში გეცოდინება რომ უნდა მომისმინო თორემ მწარედ დაგსჯი-და ჩაიცინა
მე:რას ნიშნავს დამსჯი?-თეჰიონი ჩემს ყურთან მოიწია და ჩამჩურჩულა
თაე:ისე გაგჟიმავ რომ 2 კვირა ვერ გაივლი-აქ სულ მთლად გადავირიე.
მე:რას ქვია გამჟიმავ გარყვნილო იდიოტო,როგორ ბედავვ, ჩვენ ერთად ვერ ვიქნებით შენ ლექტორი ხარ მე კი უბრალო არავისგან გამორჩეული სტუდენტი
თაე:არ მაინტერესებს ვინ ვარ მე ან თუნდაც შენ
მე:შენი გარყვნილური ფიქრები შენთვის დაიტოვე თავი ვინ გგონია?
თაე:შენი შეყვარებული
მე:ნაბიჭვარო-ვიყვირე ბოლო ხმაზე ხელი ვკარი,კარი გავაღე და გავრბოდი,სახლში როგორც კი შევედი ჩემი ოთახისკენ ავიღე გეზი წამოვწექი და დავიწყე იმაზე ფიქრი რომ საშინელი ცხოვრება მაქვს

(ანუ ხალხო დრო უკან დავაბრუნოთ,ლეა და ჯანგუკი ერთად რო მიდიან სახლში იმედია გახსოვთ😉)
ლეას პოვ:
ჯკ:ლეა,ლეა დამიცადე
ლეა:გისმენ ჯანგუკ-აქ ავნერვიულდი
ჯკ:ერთად წავიდეთ სახლში,სანამ მითხრა რომ თავის კლასელთან პროექტი უნდა გავაკეთოო და დარჩა უნიში
ლეა:პროექტი? ა..აა ხო გამახსენდა.ხო პროექტი უნდა გააკეთოს-როგორც ჩანს მოუტყუებია ძმა იმ იდიოტს-კარგი კარგი ახლა წავიდეთ

ნახევარი გზა ჩუმად ვიყავით უხერხული სიჩუმე იყო.ეს სიჩუმე კი ჯკ-მ დაარღვია
ჯკ:ლეა
ლეა:გისმენ
ჯკ:აღარ შემიძლია,რაღაც უნდა გითხრა-ნეტავ რა უნდა მითხრას  -მოკლედ აღარ გავწელავ და გეტყვი რომ...რომ...მე..მ..ე
ლეა:მითხარი
ჯკ:მე..მოკლედ..ანუ..მე...მიყვარხარრ
-ბოლო სიტყვა ხმამაღლა დაიყვირა და თვალები დახუჭა.მოიცა ახლა ამან რა თქვა??ღმერთოო ვუყვარხარრრ ვუყვარხარრრრ
ლეა:მეც მეც მიყვარხარ ჯანგუკკ
ჯკ:ყველაზე ბედნიერი ადამიანი ვარ მსოფლიოშიი-ხელში ამიტაცა და დამატრიალა.მე კი ცრემლები მომდიოდა.ბოლოს ძირს დამსვა ნელ-ნელა ჩვენი სახეები ერთმანეთს უახლოვდებოდა და ვიგრძენი მისი ბაგეები როგორ შეეხო ჩემსას.ეს კოცნა არ იყო უხეში.ეს ძალიან ნაზი იყო.ამ კოცნაში იყო მთელი ჩვენი გრძნობები ჩაქსოვილი.ამ წამს ჩემზე ბედნიერი ადამიანი არ დადის მსოფლიოში.ხალხი გარშემო ტაშს გვიკრავდა.ერთმანეთს მოვშორდით თვალებში ჩავხედეთ და გავიღიმეთ.
ჯკ:მიყვარხარ
მე:მეც ძალიან
ჯკ:ახლა ჩემი ხარ
მე:შენ კი ჩემი
ჯკ:ბიჭებს 5 მეტრზეც არ მიუახლოვდე
მე:შენ კი გოგოებს

ბოლოს სახლამდე მიმაცილა.
დედა:შვილო რა ხდება რა გახარებული ხარ?
მე:დედა ჯანგუკს ვუყვარვარ.შეყვარებულები გავხდით დედააააა გაიგეეეე ვუყვარვარრრ-ვტიროდი და თან პატარა ბავშვივით დავხტოდი
დედა:მართლა??ვაიმე რა მაგარია გილოცავ შვილო-მოვიდა და ჩამეხუტა
მე: დედა ახლა ავალ დავწვები ცოტა დავიღალე
დედა:მიდი მიდი დაისვენე