Çok duygusalım şu sıra pat, bu arada oy vermeyi unutmayınn ayrica sinav haftasi aktifligim fena sikiliyor kusuruma bakmayin
Nana: Yardım et çok boşluktayım.
Georg: O kadar belli oluyor ki, betin benzin atmış.
Nana: Bazı şeyleri hissediyorum ama ne olduğunu bilmiyorum. Bir yerden kaçıyorum ama nereye olduğu belli değil, öylece uzaklaşıyorum. Bir şeylerden soğuyorum ama yaşamdan mı, insanlardan mı çözemiyorum. Birileri beni üzüyor ama sorsan adlarını bile sayamam, çok yoruldum Georg.
Georg: Nana, T-
Nana: Tom?
Tom: Nereye kayboldun? evd-
Bir anda ne yapacağımı şaşırdım ve ayağa kalkıp hızlıca ordan uzaklaştım, bu neydi şimdi? çok korktum.
...
Tom: Darlıyor muyum ben onu? neden bir anda gitti.
Georg: Morali bozuk sadece.
Tom: Hayır ben darlad-
Georg: Tom sadece morali bozuk, kafanda kurup moralinu bozma. Ondan hoşlandığını anlamadı mı sanıyorsun?
Tom: Hayır, anlamasın.
Georg: O kadar belli ediyorsun ki Mike bile anladı.
Tom: Mike zaten paranoyak deli o öyle bir şey olmasa bile düşünürdü.
Georg: Ha var yani öyle bir şey.
Tom: Hayır öyle demed-
Georg: Neden ben, Gustav ya da Bill değilde sen peki?
Tom: Aranızdan en yakışıklı benim çünkü.
Georg: Tom!
Tom: Şaka bir yana hâlâ aynı düşünüyorum. Uzaklaşmam mı gerek? Sadece hoşlandım bir şey olmaz aşık değilim.
Georg: ...
Tom: Bir şey söyle delireceğim!
Georg: Aşıksın.
Tom: Değilim.
Georg: Öylesin.
Tom: Tamam öyleyim nolcak sanki
Georg: Bir şey olmayacak
Tom: Hadi ya
Georg: Alışıksın sen tek gecelik aşklara, Nana kalbine girince şaşırdın tabi.
Tom: Stellaya noldu çok bilmiş?
Georg: Sus.
Tom: Konuş.
Georg: Korkuyorum, bilmiyorum nolucak. Yine tüylerim diken diken oldu.
Tom: Aşık olmuşsun, gerçekten aşık olmuşsun ama.
Georg: Ne olacak gerçekten aşık olsam ki?
Tom: Ben hiç konuşmayayım istersen,
Georg: Konuşsana.
Tom: Aynı şeyi bende yaşıyorum zaten şimdi gözünün önünde.
Georg: Hiç mi hatırımız yok ya, benden mi çekiniyorsun.
Tom: Çok mu istiyorsun
Georg: Sabaha kadar dinlerim seni, yeter ki bir şey söyle ne yapacağımı bilmiyorum. Aşık olduysam ne olacak?
Tom: Tam gögüsünün ortasında bir yerin acıyacak. Evinin senin içine sığdıramayacağı kadar dar olduğunu fark edeceksin. Sokağa fırlayacaksın sokaklarda dar gelecek. Tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği gibi. Ne denizin mavisi açacak içini, ne pırıl pırıl gökyüzü. Kendini taşıyamayacak kadar çok büyüyecek, bir yandanda kaybolacak kadar küçülüceksin. Birileri sana bir şeyler anlatacak durmadan "önemli olan sağlık", "yaşamak güzel", "boşver her şey unutulur". Sen hiç birini duymayacaksın. Göz yaşlarından etrafı göremiyecek hâle geleceksin. Ondan ölmesini isteyecek kadar çok nefret edecek, az sonra kollarında ölmek isteyecek kadar çok seveceksin. Hep ondan bahsetmek isteyeceksin. Ölüme çare bulundu ya da yarın kıyamet kopacak deseler başını kaldırıp "ne dedin?" diye sormayacaksın. Onunla yalnız kalmak isteyeceksin, hemde kalabalıkların arasında kaybolmak, ikiside yetmeyecek. Geçmişi düşüneceksin, neredeyse dakika dakika ama kötüleri atlayarak. Onunla geçtiğin yerlerden geçmek isteyeceksin. Gittiğiniz yerlere gitmek, bu sana hiç iyi gelmeyecek ama bunu bile bile yapacaksın. Biri sana içindeki acıyı söküp atabileceğini söylesede kaçacaksın, aslında istediğin halde o acıyı yaşamak için direneceksin. Hayatının geri kalanını onu düşünerek geçirmek isteyeceksin. Aksini iddia edenlerden nefret edeceksin. Herkesi ona benzetip kimseyi onun yerine koyamayacaksın, hiç bir şey oyalayamayacak seni. İlaçlara sığınacaksın, bir kaç saat kafanı bulandıran ama asla onu unutturmayan, sadece bir müddet buzlu camın arkasından seyrettiren, bütün şarkılar onun için yazılmış gibi gelecek, boğazın düğümlenecek, dinleyemiyeceksin. Uyanmak zor, uyumak kolay olacak, sabahı, onu görmeyi iple çekeceksin.
