Bir zamanlar bir kasaba varmış ve bu kasabanın insanları tarım ve hayvancılıkla uğraşırmış.
ي قديم الزمان، كانت هناك بلدة وكان أهل هذه البلدة يعملون في الزراعة وتربية الحيوانات.
Kasaba çok sıradanken bazen anlamsız şeyler oluyordu.
وبينما كانت القرية عادية جدًا، كانت تحدث أحيانًا أشياء لا معنى لها.
Kasaba da iki erkek kardeş vardı ve bu kardeşler ailelerini kaybetmiş, yalnız yaşıyorlardı. Gece yarısı bu kardeşlerin kapısı çalar.
كان هناك شقيقان في القرية، وقد فقد هؤلاء الأخوة عائلاتهم ويعيشون بمفردهم. هناك طرق على باب هؤلاء الإخوة في منتصف الليل.
Küçük kardeş gecenin bu saatinde kapıyı kimin çalacağını düşündüğü için kapıyı açmaya korkar, ikinci kardeş ise pencereden dışarı bakmaya karar verir.
الأخ الأصغر يخاف أن يفتح الباب لأنه يفكر من سيطرق الباب في هذا الوقت من الليل، والأخ الثاني يقرر أن ينظر من النافذة.
Yavaşça başını pencereden dışarı çıkarır ve kapının önünde bir adam görür.Adam yavaş ve titrek bir sesle sorar: "Sen kimsin?" Adam hiçbir şey söylemeden kapıyı çalmaya devam eder.
يخرج رأسه ببطء من النافذة فيرى رجلاً أمام الباب، يسأل الرجل بصوت بطيء ومهتز: من أنت؟ ويواصل الرجل طرق الباب دون أن يقول أي شيء.
Ertesi gün bu çocuklar bir gün arkadaşlarının evinde misafir olarak kalıyorlar ve eve döndüklerinde kapı ve pencerelerin açık olduğunu görüyorlar.
في اليوم التالي، يبقى هؤلاء الأطفال في منزل صديقهم كضيوف وعندما يعودون إلى المنزل، يرون أن الأبواب والنوافذ مفتوحة.
Eve girdiklerinde her yerde kan, pençe, bıçak ve kafa izleri vardı. Bunu gören iki kardeş korktu ve evden kaçmaya çalıştı ancak arkadaşlarının evine doğru giderken kapı aniden kapandı ve... İki kardeşten biri içeride kaldı ve küçük kardeş, kardeşi için çığlık atarken, bir anda pencerede kan patladı ve çocuğun vücut parçaları birbiri ardına pencereden düşerek kardeşinin yanına düştü. Bunu gören küçük kardeş napacağını bilmiyordu arkadaşının ailesi de geldi, polis de geldi kardeşinin cessedi kalktıktan sonra çocuk arkadaşın evinde kalır ertesi gün o eve gitiğinde camda 333 kapıda 333 duvarlarda 333 yazısı görür ve ogün den bu güne kasaba terk edilir ve kimse kalmaz ama o kasabada halla biri vardı kim olduğunu bilinmiyordu Ama sorun şuydu çocuğun küçük kardeşi ona hep şunu söylerdi abi eyer ölürsek babamızın yanına gide bilecekm miyiz diye , abi babam yanıma geliyor bazen, babamı rüyamda da görüyorum gibi sorular soruyordu hergün Ve birde kardeşimin ölümün den sonra şunu fark ettim kardeşimin kolunda 333 sembolü vardı ve babam kaybetiğümizde 33 yaşında haziranın 3. Günüydü
Ve işte herşey böyle komser bey Not Evet bu okuduğunuz hikaye dediğimiz gerçek hayat ile alıntıdır bir çocuğun kendi kasabadında ki olayların komsere anlatma şekli işte böyleydi..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
