Unutulan Doğum Günü

135 18 153
                                    

İzana matematik sınavı sonucunu gördüğü gibi yüzü düşmüştü. Nasıl 45 alabilirdi ki, çok çalışmıştı en az 70 alması gerekiyordu. Hoca İzana'ya öfke ile bakıyordu, sınıfta ki en düşük not onundu ve bu onu çok üzmüştü. Abisi bu kez gerçekten onu dövücekti. İzana hep sözel okumak istemişti ama Shinichiro sürekli sayısal için ona baskı uyguluyordu. İzana en sonunda dayanamayıp sayısal seçmişti ve sınıfta kalması yakındı.

Hoca:
Eee Kurokawa memnun musun sonucundan? Birde sayısal okuyorsun tch tch

İzana:
H-hocam nasıl olur? Benim en az 70 almam lazım bu imkânsız

Hoca:
Evet normalde puanın 68 ama derse katılımın çok düşük olduğu için puan kırdım

İzana:
Ama ders içi performansın kendi değerlendirmesi var ve hemen hemen her soruya ben parmak kaldırıyorum bu olamaz

Hoca:
Sordum mu sana!?

İzana:
Ama hocam-

Hoca:
KES SESİNİ! DOĞRU MÜDÜRÜN ODASINA MARŞ MARŞ!

İzana'nın gözleri dolmuştu, çaresizce müdürün odasına gitti. Abisi çoktan gelmişti. Müdür İzana'ya hüzün ile bakıyordu, hem kendi istediği bölümü seçememiş hemde boşuna puan kırılıyordu. Shinichiro öfkeden kıp kırmızı olmuştu, İzana ise pişmanlık duyuyordu. Aslında bir suçu yoktu biliyordu ama abisi onu asla dinlemezdi, İzana hâlâ daha ağlıyordu ve bu Shinichiro'yu daha da sinir ediyordu.

Shinichiro artık kardeşinin gerçek bir mal olduğuna inanmıştı. Nasıl 12. Sınıf öğrencisi bir sınavdan 45 alabilirdi? Üstelik Fen Lisesinde okuyordu! Çok gülünçtü, İzana'nın tüm sözel dersleri mükemmeldi ama sayısalda zorlanıyor, köpek gibi çalışıyor ama öğretmenleri yüzünden asla hâk ettiği puanı alamıyordu

Shinichiro:
Ne kadar gülünç değil mi İzana? FEN LİSASİNDE OKUYORSUN VE MATEMATİK PUANIN 45 Mİ!? NE BİÇİM DERS DİNLİYORSUN SEN!?

İzana:
Abi yemin ederim kendi puanım 45 değil yemin ederim inan bana lütfen

Shinichiro:
O NE DEMEK OLUYOR!?

Müdür:
Hocası ders katılımı puanından kırmış, normal puanı 68

Shinichiro:
Dersi mi dinlemiyorsun? 45 almayı bile hâk etmiyorsun Kurokawa. Evde konuşucaz seninle

Shinichiro gittiği gibi İzana yere yıkılıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Bu gün doğum günüydü, zaten kutlayan yoktu ama azar yemesi onu çok kırmıştı. Aslında herkes biliyordu ama kimse kutlamıyordu, Shinichiro bile...

İzana o kadar çok ağlamıştı ki dayanamayıp bayılmıştı, gözünü açtığında hastanedeydi. Kafasını vurup bayılmasına mı şaşırmalıydı, kimsenin onu merak etmemesine mi üzülmeliydi? Yılda bir kez doğum günü kutlayabiliyordu ama bu yıl doğum gününde ölmek istiyordu. Bir hemşire yanına geldiğinde İzana'nın bu hâline o kadar üzülmüştü ki.

Hemşire:
Ne oldu ufaklık?

İzana:
B-ben sözel okumak istiyodum. Zorla sayısal okuttular bana... Matematik hocam hiç sevmediği için sürekli puan kırıyodu. Bu gün ise notumu 68'den 45'e düşürmüş. Abim bana çok kızmıştı, hiç birşeyi umursamak istemesem bile doğum günümdü bu gün...

Hemşire donup kalmıştı, İzana'nın saçlarını okşadı "bir ziyaretçin var" dedi. İzana şok olmuştu ama gelenin abisi olduğunu biliyordu. Shinichiro odaya girdi ve kardeşine baktı

Shinichiro:
İzana...

İzana tek kelime dahi etmiyordu. Shinichiro kardeşinin doğum gününü yeni hatırlamıştı. O kadar kötü hissediyordu ki, İzana tekrar yavaşca ağlamaya başladı

İzana:
Bana hiç bir zaman kardeş gözüyle bakmadın değil mi?

Shinichiro:
...

İzana taburcu edildiği için hiç vakit kaybetmeden hastaneden çıktı, Mikey'in getirdiği motorunun anahtarını eline aldı ve Mikey'in dediği ile donup kaldı.

Mikey:
Üzgünüm, doğum gününü kutlayamadım. Ken-chin ile sana bir motor aldık, şuan onun anahtarı elinde. Eski motorun seni biraz zorluyor gibi geldi, o yüzden yeni bir motor aldık. Huh... DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN KUROKAWA İZANA-Nİİ

İzana'nın gözleri dolmuştu, koşarak Mikey'e sarılıp ağlamaya başladı. Mikey ise çok kötü hissediyordu abisi ilk kez bu kadar üzgündü.

İzana:
T-teşekkür ederim...

Draken:
Boş ver onu, daha iyisin değil mi?

İzana:
İ-iyiyim...

Mitsuya:
Abimin bir arkadaşı var, Kakucho diye. Özel matematik öğretmeni seni onunla tanıştırmak istiyorum. Durumundan bahsettim, ücretsiz ders verebileceğini söyledi

İzana:
Teşekkür ederim

Koko:
Buyur İzana-san yeni bir telefon aldım sana

İzana o kadar duygulanmıştı ki ne yapıcağını bile bilmiyordu.

İzana:
Teşekkür ederim Koko...

Herkes tek tek hediye vermişti, İzana o kadar mutlu olmuştu ki kelimelerle anlatamazdı. Yine de Shinichiro ile konuşmuyordu. Shin bu duruma çok üzülmüştü tam bir aptal gibi davranmıştı ki öyleydi de. Akşam herkes gittikten sonra İzana cumanın tadını çıkarmak adına uyumaya gitti fakat dayanamayıp alt kata indi. Shin artık kendini sorguluyordu, daha fazla dayanamadı.

İzana:
Affediyorum...

Shin:
B-ben özür dilerim İzana yemin ederim özür dilerim benim yüzümden sayısalı seçtin ve şimdi-

İzana:
Tamam abi yeter

İzana ve Shin barışıp uykuya teslim oldular

✖️❌✖️❌✖️❌✖️❌✖️❌

Kelime: 694

Tarih: 01/11/2023

Yb 6 oy ve 6 yorumda 1 oyu ben atıcam kıyak olsun diye

İlk ve son oyu atana yazarınızdan bir hediye

Benim Özel Öğretmenim? {Kakuİza}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin