Arkadaşlar bu bölüm bir öncekinin devamıniteliğindeolacak yani günler arasında pek bir zaman farkı olmayacak. Kısa bir fic de olsa yazacağım bölümler birbiri ilebağlantılı olacak gibi durduğu için bu şekilde ilerlemeye karar verdim.
Bunu açıklamamın sebebi Love and Daddy issues'da bölümlerdeki her günü bağımsız yapmış olmamdı. Okuyanlar bilir zaten.
Her neyse bu kadardı, iyi okumalarr
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ağır ağır esen rüzgar oradan oraya durmadan koşan küçük çocuğun saçları arasından sızıyor ve sarı tutamları savuruyordu. Okulun geniş bahçesinde kendi kendine küçücük bir alanda koşturan çocuk neşeliydi. Yalnızdı, yapayalnızdı ama herkestenuzakta tek başına geçirdiği vakit onu mutlu etmeye yetiyordu.
Maalesef ki bu mutluluğu uzun sürmemişti.
Tombul bacaklarında hissettiği sert bir baskı ile öne doğrusavrulurken ellerini ileri doğru atarak yüzünü ve kafasını sert zeminden korumuştu. Dizleri ve avuçları üzerinde zemine sertçe çarpmış ve o henüz ne olduğunu kavrayamamışken arkasından o sesi işitmişti. "Noldu çekik, uf mu oldun?" Ardından ise birbirine karışan kahkaha sesleri.
Küçük çocuk gözlerini sıkıcakapatarak, göz pınarlarına toplanmak üzere tüm yaşlarıgeri göndermek için çabaladı ve acıyan dizilerini, avuç içlerini umursamadan ayağa kalktı.
Arkasına döndüğünde önündekilere bakmadan ilerlemeye başlamıştı ki kolu sıkıca kavrandığında adımlarını durdurmak zorunda kaldı. "Nereye kaçıyorsun şişko çinli?" Konuşan ve ne dediğine bakmadan ona gülen diğer kişilere bakmadan konuştu sarışın çocuk. "Çin değil, koreliyim ben." Pekte iyi olmayan ingilizcesi ile cevap verdiğinde kolunu ondankurtarmak adına sertçe kendine çekmiş ve başarmıştı, bununlaberaber de tedbir amaçlı bir kaç adımgeriye gitmişti hızla. "Nefark eder? Ucubenin tekisin sen işte Jimin. Kabul et."
Cevap vermeden oradan uzaklaşmayabaşlayacaktı ki o çocuğun arkasındakalanlar ondan hızlı davranarak sarışının etrafında halka oluşturmuş, onun için tüm yollarıkapatmışlardı. "Kabul et Jimin." Yeniden ısrarla onu sıkıştıran çocuğa karşı başını iki yana sallamıştı.
