Herseyin basında, ama aklının sonunda.

Gecmişin aynası

Öncelikle ilk bölümde sizlere hiç bişey söylemeden başlamışım burada yeniyim, nasıl kullanılır nasıl hikayem popüler olur bilmiyorum ama umarım sizler beğenirsiniz .Lütfen okuyan olursa düşüncelerini ve beğenip beğenmediklerini söylesinler sizlere katıldığım için mutluyum. Okuduğunuz ve zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.

04.11.2023

Üstümü değiştirdim , rahat seyler giyindim . Koltuğumun en köşesine oturdum ayaklarımı kendime çektim ve televizyonu açtım haber kanallarını izlemeyi seviyordum. Bu yüzden haber kanalını açıp onları dinledim.
Spiker: Dosyası yıllar sonra açılan o olay yine gündeme geldi, Antalya'nın Aksu ilçesinde gerçekleşen o cinayet hala çözülmedi, ortada suçlu yok ama 4 can kaybı olan bu olayda ölülerin otopsi sonucunda da herhangi bir delil olmadığını gösteriyordu. Yıl 2018 Ocak ın 28 ' nde gerçekleşti . Aradan 5 yıl 9 ay geçmesine rağmen süren bu dava hala çözülemedi.

Gözlerim doldu, ellerim terledi , korkuyordum geçmişteki Hersey hatırladıkça böyle acı verir miydi sürekli? Televizyonu kapattım ışıkları da koltuğa uzandım ve tavana baktım.
"Hayatta olduğum için ve yaşadığım için mutlu olduğumu düşünüyordum sahi mutlu muydum? Şükür ettim bugünde yaşadığım için en kötü günümde olsa bile bugünde yaşıyordum, yalnızdım ama yaşıyordum."
Gözlerimi kapattım , dinlenmek istiyordum saat geç olmuştu . Sımsıkı kapadım ve herzamanki yaptığımı yaptım. 10 a kadar saydım çünkü uyuyabilcektim.
1,2,3,4,5,6,7,8,9,10 -
Karanlık ve sisli bir şekilde karşımda duran aynaya baktım , yansımasında kimse yoktu , ben nerdeydim kabus muydu? Aynaya yaklaştım dokundum , tozluydu elimle tozlarını temizledim tekrar baktım , geri adim attim tekrar tekrar ve tekrar bu ayna beni göstermiyordu , yüzü belirsiz kanlar içinde kalmış 4 ınsanı gösteriyordu her yer kan oluyordu aynadan kan çıkıyordu , ne yapacağımı bilmiyordum sadece gözlerimden yaş geldiğini biliyordum.
Uzaklaşmaya çalıştım kaçmaya çalıştım ama ben ne kadar uzaklassam ayna bana yakınlaştı kaçacak yer yoktu ses yükseldi.
" Böyle yaşadığın için mutlu musun?
Geçmişine bile bakmaya cesaretin yok senin? Bu sorumluluğun ağırlığını kaldırabileceğini mi sandın? Bu kadar çaresizken, kendini bile inandıramayan sen geçmişine yara bandı sarmaya çalışıyorsun, geleceğin ve biteceğin tek yer gübre, sende gübre olacaksın . Sen bu hayattan değilsin, sen sadece yaşamak istediği için yaşayan birisin en ölümlü olanda sensin.

Okuduğunuz ve zaman ayırdığınız için teşekkür ederim , düşüncelerinizi belirtin lütfen , görüşmek üzere.