ျမတ္ဘုန္းဇိုင္းမာန္ အလုပ္ေတြအကုန္လက္စသပ္ၿပီး duty ဆင္းေတာ့မွာမို႔ locker ထဲက မိမိလြယ္ေနၾကလြယ္အိတ္ကိုထုတ္လိုက္သည္။
သို႔ေပမယ့္ သူနာျပဳ မေလး တစ္ေယာက္ ကအေရး
တႀကီး သူ႔ဆီသို႔ေျပးလာကာ
" Doctor! Doctor!"
ျမတ္ဘုန္းဇိုင္းမာန္လည္း မ်က္ခုံးမ်ားပင့္သပ္
ကာ
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
" လူနာတစ္ေယာက္ ေျခေထာက္ဒဏ္ရာႀကီးနဲ႔
ေရာက္လာလို႔ေသြးေတြနဲ႔အေတာ္မ်ားတယ္
တျခား doctor ေတြကလည္း duty လဲ ၾကခ်ိန္မို႔
ဖမ္းမရလို႔ Doctor "
ျမတ္ဘုန္းဇိုင္းမာန္ ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္ႏွင့္ လြယ္အိတ္
ကို locker ထဲ ျပန္ထည့္လိုက္သည္။ဒီည ဒီမွာမအိပ္
လိုက္ရလွ်င္ေတာင္ကံေကာင္းလွၿပီ။ ေဆးခန္းတံခါး
ကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး လူနာကိုၾကည့္လိုက္ရာ အံ့ၾသ သြား
သလိုျဖစ္သြားတဲ့မ်က္နာထားကို အလွ်င္အျမန္ ျပင္
လိုက္ရသည္။ သူနာျပဳကို ေဆးထည့္ရန္လိုအပ္
ေသာ ပစၥည္းမ်ား ႏွင့္ ကြဲေနေသာ ေျခေထာက္
အားခ်ဳပ္ရန္ လိုအပ္သည့္ ပစၥည္းမ်ားအား
ပိုးသတ္သန္႔စင္ေစ၍ယူလာေစလိုက္ၿပီး ေသြး
တိတ္ေအာင္အရင္ျပဳထားလိုက္၏။
"တခုခုနဲ႔ခိုက္မိတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး မဟုတ္လား?"
ထုံးေဆးေပးၿပီးေနာက္ေျခေထာက္ကိုခ်ဳပ္ရင္း
လူနာကိုေမးလိုက္သည္။ ျမတ္ဘုန္းဇိုင္းမာန္ ဟာ
လူနာရဲ႕မ်က္နာကို လုံးဝေမာ့မၾကည့္ပါဘဲ
ထိုးခြဲခံထားရတဲ့ ေျခေထာက္ကိုသာ မနာက်င္
ရေလေအာင္ ကြၽမ္းက်င္စြာခ်ဳပ္ေပးေနသည္။
လူနာ မိန္းကေလး သည္ ျမတ္ဘုန္းဇိုင္းမာန္ အေမး
ကိုဘာမွျပန္မေျဖဘဲ ျမတ္ဘုန္းဇိုင္းမာန္ အား
ၿပဳံးၾကည့္ေန၏။ ပတ္တီးစည္းေပးရန္အနားသို႔
ေရာက္လာေသာ သူနာျပဳ ေၾကာင့္ သူနာျပဳ
လက္ထဲက ပတ္တီးကို ျမတ္ဘုန္းဇိုင္းမာန္
ယူလိုက္ၿပီး
"ကြၽန္ေတာ္ဘဲ ဆက္လုပ္လိုက္ပါေတာ့မယ္။"
ပုံမွန္ဆိုလွ်င္ဒီလိုအေသးအမႊားပတ္တီးစည္း
တာေလာက္ကို သူနာျပဳမ်ားသာလုပ္ေပးရသည္။
doctorမ်ားမွာမူ အေရးတႀကီးကိစၥမ်ားႏွင့္ လူနာ က်န္းမာေရးစစ္ေပးျခင္း၊ေဆးေပးျခင္း၊တျခားေသာခြဲရခ်ဳပ္ရ ကိစၥမ်ားကိုတာဝန္ယူသည္။ သို႔ေပသည့္
Doctor ေျပာတာမို႔သူနာျပဳမေလးလည္းဘာမွ
ျပန္မေျပာရဲဘဲ ထြက္သြားေလသည္။
YOU ARE READING
သစ္စာကျွန်
RomanceဒီFicဟာ ဖြစ်ရပ်မှန်တစ်ချို့ကိုအခြေခံယူပြီးဇာတ်အိမ်တည်ထားတာဖြစ်တဲ့ GL×normal Ficဖြစ်ပါတယ်။ ဒီFicက ဇာတ်ကောင်တွေကိုယ်တိုင်တောင်ဘယ်လိုအဆုံးသတ်ဖြစ်မလဲမသိနိုင်တဲ့Ficမျိုးလည်းဖြစ်တယ်။နှလုံးသားရေးရာကိစ္စတွေနဲ့ပက်သပ်ပြီး အကောင်းဆုံး messages တွေပါဝင်တာကိုလည...
