karanlık

248 14 41
                                    



Lila Wilson

Evet bu gün o lanet olası gündü. 4 saat matematik işleyeceğim gün. O olayın üzerinden 2 gün geçmişti. Uykularım zehir oldu. Ve şuan onun arabasında evine gidiyoruz.

Ryuuji:" ne o kara denizde gemilerin mi battı? "

Bide alay ediyor. Gemilerimi batıran sen olunca gülmek kolay tabi. Sessiz kaldım.

Ryuuji:" anlaşılan konuşmayacaksın. Tamam sen bilirsin. Sonuçta bu gün kendini çok yormamalısın. Malum, bir kaç saat zaten yeterince yorulacaksın. "

Ters ters ona baktım.

Ryuuji:" ne o şaka sevemiyormusun? Halbuki geçenlerde epey eğleniyordun, şimdi noldu? "

"Şaka yapmayı sevmem. Ve ben insanları delirtmeyi ve sinir etmeyi severim. Görünüşe göre başarmışımda. "

Sesimde alay vardı. Sonlara doğru sırıttım.

Ryuuji:" evet, ne yalan söyleyeyim başardın. Ama bu sana kötü patladı. "

Cevap vermedim. Ters ters bakmaya başladım. Kollarımı göğsümde birleştirip arkama yaslandım.Yan gözle bana bakıp sırıttı. Başımı pencere tarafına çevirdim.

Ryuuji:" küçük bir çocuk gibisin. Kendimi kızından trip yiyen bir baba gibi hissediyorum."

"Aramızda 3 yaş var efendim. "

Ryuuji:" bu senin küçük bir kız çocuğu olduğun gerçeğini değiştirmez, karanlıklar kraliçesi. "

" pfff  , neyse"

Çok geçmeden yine o büyük eve geldik. Kapıyı bu sefer sarılı bir çocuk açtı. Bu üçüzlerden Kota olmalıydı.

"Merhaba efendim"

Kota:" merhaba. "

Ryuuji:" Kota, bu Lila. Benim çalıştığım lisede öğrenci. Lila, bu Kota. Üçümüz arasında en büyüğü. "

Kota:" memnun oldum"

"Bende memnun oldum efendim. "

Ouzou:" ooooooo kimler gelmiş. Merhaba sayın karanlıklar kraliçesi. Nasılsınız? "

Kota:" kim? "

"İyiyim efendim teşekkür ederim. Siz nasılsınız? "

Ouzou:" eh işte idare eder. Kardeşim pek konuşkan değil. Ve seni tanımadığı için biraz soğuk. Zamanla alışırsınız ve anlaşırsınız. Gerçi benim kadar anlaşamazsınız da neyse. Sizi içeri buyuralım, matematik sizi bekler. "

Pek anlaşacak gibi durmuyoruz da neyse.

"Anlaşırız... Galiba.... Evet bende fazla özlemiştim 'matematiği'"

Deyip Ryuuji ye baktım. Alayla ve sırıtarak bana bakıyordu. Bak hala sırıtıyor.

Ryuuji:" merak etme Lila, özleminizi çabuk giderirsiniz. O da seni özlemişti zaten. "

Ters ters ona baktım. NE KADARDA GICIK BİR İNSAN!!!

Ouzou:" davetiyemi bekliyon kardeşim gitsene! Kız senin yüzünden hala burda dikiliyor. "

Ryuuji:" tamam tamam gidiyoruz. Hadi gel Lila. "

"Geliyorum"

Ouzou:" Kota sen kimi bekliyon kardeşim, kapatsana kapıyı. "

Kota:" Ouzou biraz daha kaşınırsan seni kapı dışarı atarım. "

Biz yukarı çıkana kadar didişmelerini duyduk. İkimizde içeri geçtik. Kitapları çıkardık ve derse başladık.

...

"...O zaman cevap 56 oluyor. "

Ryuuji:" aferin. Doğru bildin. "

Diyip dışarı baktı. Hava kararmıştı. Yıldızlar pencereden bile çok güzel gözüküyordu.

"Yıldızlar çok güzel... "

Bana baktı.

Ryuuji;" balkona çıkmak istermisin? Oradan daha güzel gözükür. "

"Evet, olur. "

Beraber balkona çıktık. Gerçekten de buradan daha parlak ve güzel gözüküyorlardı.

Ryuuji:" beğendin mi? "

"Beğenmek az kalır. Mükemmeller."

Ryuuji:" çok farklısın... "

"Ne? Nasıl yani? "

Ryuuji:"İnatçısın. Hatta bu olanlardan sonra akıllanmayacağına eminim. Kendi bildiğini yapıyorsun. Ve söz dinlemiyorsun. Başına buyruksun, kuralları önemsemiyorsun. Sınır tanımıyorsun. İnsanların senin hakkında ne düşündüğünü önemsemiyorsun. Ama seni tanıyanların arasında öyle bir etkin varki. Bütün bunlara rağmen seni seviyorlar. Onlar için tamamen farklısın. Anlattıklarıma sahip olan bir kızın sevdikleri arasında tamamen farklı dünyanın bir insanı olması garip. Karanlık bir kızın aslında tamamen farklı birisi olması kulağa imkansız geliyor. Seni tanıyanların üzerinde farklı bir etkin var. Seni karanlığın ve aydınlığınla seviyorlar. İnsanlarla anlaşmak için bir uğraş vermiyorsun. Buna rağmen seni kısa sürelik tanısalar bile sana değer veriyorlar. Onların kardeşleri gibi oluyorsun. Bazen bir anne, abla, bazense küçük bir kız çocuğu. Evet sevdiklerine göz kulak oluyorsun, ama bazen, küçük bir çocuk gibi oluyorsun ve sana göz kulak olmak gerekiyor. Ne kadar olgunsan, okadar çocuk gibisin. Bilmece gibisin. İnsanlar ne kadar uğraşsa da seni çözemiyorlar. Zor bir kızsın. İnsanların seni karanlık birisi olarak tanıması, ama sevdiklerin seni aydınlığınla tanıması... İnsan baksa bu aynı kişi olamaz derler. Söylesene Lila kimsin sen? Nasıl bir etkin olabilir insanların üzerinde? "

Duyduğum şeylerle afalladım. Evet doğru söylüyordu. Ama ben kendim gibi davranıyorum. Özel bir uğraş vermiyorum.

"Ben, sadece kendim gibi davranıyorum. Özel bir şey yaptığım falan yok. "

Ryuuji:" hiç kimsenin çözemediği bilmece gibisin. Hiç kimsenin anlayamadığı kitap, kimsenin öğrenemediği bir dil gibisin. İnsanlar sadece seni çözmek, okumak veya öğrenmek ile sınırlanmamalı. Sende derin anlamlar bulmalı, anlamını derinlerde aramalı ve bütün bunları severek yapmalılar. Küçükken izlediğimiz hazine filmlerinde tahta bir kutunun içinde bir hazine saklı oluyor. Sende öylesin. Açılması zor ve anahtarı kimsede olmayan o kutunun içinde büyük bir servet saklı. Ama kimsenin ulaşamayacağı bir yerde. Onu açmak için bütün zorlukları alt etmek gerekiyor. Ama kimse beceremiyor. Becerenler ise parmakla sayılacak kadar az."

"Akrep burcu için aydınlığa giden yol karanlıktan geçer. Ve bu yolda acımak diye bir şey yok! "

Ryuuji:" ve akrep burcu ona ulaşanı değil, o ulaştığını sever. Yani o seçer... "

" görünüşe göre burçlarıda iyi biliyorsunuz. "

Ryuuji:" eh, her konuda mükemmel olmam lazım değil mi? "

"Evet lazım... "

Hello millet!

Bu bölüm berbat oldu biliyorum....
Ama sonraki bölümleri daha güzel yazmaya çalışacağım.

Şimdilik görüşürüzzzz 🥰😘

Sizi seviyorum 💞💞💞

rainha da noiteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin