Alme yeniden okula gitmişti.Planı çok basitti.O üçlü züppelere laf edip tenhada işlerini bitiricekti.Tıp Fakültesindeki çoğu kişide neşter taşırlardı.Bu üçlü de onu haraç kesmek için kullanırdı.Alme yavaş yavaş evden giderken aklından düşünceler,planlar geçiyordu.Ya yakalanırsa?
Bu plan birazcık durmalıydı,eğer öldürecek kadar sinirini bozacak olay olması lazımdı.
Oldu da aslında,adamlar artık sınırı aşmış dolabındaki malzemeleri kırmış en az 50 bin lira hasara yol açmışlardı.Onları öldürmese bile uyarması şarttı.
O üçlüyü koridorda gördü ve onlar yine dalga geçmeye başladılar.
Edilmeyecek laflar ettiler ama Alme'ye dokunan söz Vedat'tan gelmişti:
-Annen nerde? Aaa! doğru mezarda!
Bu lafı edebilecek kişi sonunu düşünmesi gerekir ve düşünemedi.
Alme de bunları çekmesi gerekiyordu ve dediği laf onunkine göre daha kötüydü:
-En azından benim anam ölmüşte senin hiç anan olmamış ki ölsün.
Bu laf onları çok kızdırdı ve kovaladılar Alme'yi.
Okuldan çıktı ve kamerasız bir ortamda sanki yakalanmış izlenimi verdi ve Hasan Mert:
-Yakalandın depremzede çocuk.Depremde ölmemişsin ama bizim dayağımızdan öleceksin!
Alme de neşteri çıkardı ve Vedat'a koşarak bacağına sapladı.Diğerleri tam çıkaracakken ellerini neşterledi ve üçü de birşey yapamadı ve Alme:
''Bir daha bana veya başkasına sataşırsanız bir dahakine eliniz değil kafanız kesilir'' dedi.
Sanki mafya ya salak bu çocuk,neyse.Daha sonra Alme havalı bir şekilde giderken hızlıca kaçmak aklına daha iyi geldi ve son hız kaçtı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alme'nin Yükselişi:Azılı Katil Yolunda
General FictionDikkat! Bu hikayedeki tüm olaylar,karakterler,yıllar,şehirler hayal ürünü olup herhangi bir gerçekliği yansıtmamaktadır. Aynı zamanda görüşlerinizi yorumlarda belirtmeyi unutmayın!
