Korkuyor musun?
Dedi ve hikaye böyle Başladı
Merhaba benim adım maria 16 yaşındayım bir kız kardeşim bir erkek kardeşim var kız kardeşimin adı "Ada"
Erkek kardeşimin adı "Emir" Annem "Merve"
Babam "Serkan" en yakın arkadaşım "NUR"
Yakın arkadaşımın abisi " Abdullah" işte şimdi hayatımda ne olmuş şahit olacaksınız..
Bir şubat ayı havanın soğuk olduğu dönemdi evde oturmuş tv bakıyordum bir yandan mandalina yerken bir yandan diziyi anlamaya çalışıyordum ada içeriye gelip
Ada: abla annem seni çağrıyor
-geliyorum hemen
Dedim ve üstümdeki mandalina kabuklarını toplayıp mutfağa gittim..
Annem: kızım markete gidip uzun makarna, yoğrut mercimek alıp gelirmisin..
-Tabi anne hemen giyinip geliyorum
Odaya gitmiştim gri bir eşofman takımı'mı giyip bir eşarp takıp annemin yanına gittim..
Annem: al kızım dikkatli git
-Tamam anne
Parayı alıp kapıya doğru ilerledim
Ada: Abla bende gelebilirmiyim lütfen!
-Olmaz şekerim ben sana en sevdiğin kofretten alıp hemen gelicem
Ada: Tamam ablacım bekliyorum
Kapıdan dışarı çıktım sade siyah bir spor ayakkabı giyip asansöre bindim(0) basıp aynaya doğru kendime bakmak için yöneldim aynada yorgun, susukun, hayyallerine kavuşamayan bir kız görüyordum en büyük hayalim arapça öğrenmekti
Ama bazı nedenlerden yapamıyordum her defasında bunu kendime söylerim "Senden hiç birşey olmaz kızım boşuna ümitlenme" asansörden inip binadan çıktım market okadar uzakta bile değil direk karşımızda zaten çaddede oturuyoruz herşey ayağımızın altında kendi kendime konuşa konuşa markete gelmiştim bile hiç. Oyalanmadan annemin dediklerini aldım tam kasaya gelince adanın gofretini unutmuştum hemen çikolata reyonuna gidip gofretini alıp ücreti ödeyip çıkmıştım bimin yanında bir dondurmacı vardı sıkıntı dondurmacıda değil. Orda oturan kişiydi Nur'un abisiydi Abdullah ona gözükmek bile istemiyordum gözükmememin sebebi ikimizde birbirimizden nefret ediyoruz Evine gidince rahatlık vermiyor sürekli bana vuruyordu sadece Nur için kalıyordum her neyse ona gözükmemek için elimden geleni yaptım ama malesef gördü.
Abdullah: şştt nereye
-(Hay ben böyle işin) Seni ilgilendirmez
Abdullah: gel sana bir dondurma ısmarlayayım
-İstemiyorum yüzünü bile görmek istemiyorum
Deyip sağıma bakıp. Soluma bakıp karşıya geçmiştim etrafıma bakmadan direk eve doğru yürüdüm binadan içeri girip asansörü kullanmadan merdivenlerle 3kat. Çıkmıştım 3kat. Oturuyoruz kapıyı çaldım Emir açmıştı
Emir: Abla hoşgeldin
-hoşbuldum ablacım
Diyerek mutfağa girdim
Annem: hah geldin ver kızım poşetleri
Poşetleri anneme verip gofreti adaya götürmeye gittim hay aksi! Emire almayı unutmuştum
Yarısını emire yarısını adaya verdim
Ada: teşekkür ederim ablacım
Emir: teşekkür ederim ablacım
-rica ederim güzellerim
Deyip odama gittim koltuğa oturup tv açtım ben gidip gelene kadar dizi bitmişti bile başka dizi açmak istedim ama hepsi çok sıkıcıydı annem sevgi yengeyle konuşuyordu sesleri bana çok azda olsa geliyordu Sevgi yenge NUR'un annesi anneminde en yakın arkadaşı galiba oraya gidiyorduk yerimden hızlı bir. Şekilde kalkıp mutfağa koştum sadece oraya Nur için gidiyodum annem telefonu kapatır kapatmaz
-Anne sevgi yenge gilemi gidiyoruz
Annem: Evet hadi. Hazırlanın
-Tamam ay kankamı görücem
Annem: maria!
-Efendim anne
Annem: bak maria sakın abdullah ile kavga etme uğraşma
-Anne ben uğraşmıyorum gördüğün üzere
Annem: Tamam hadi git hazırlan
Çocuk odasına gidip dolabımı açtım çok süslü bir kızım aslında ama bu aralar kendime bakmak bile istemiyorum kalın sarı bir kazak siyah ispanyol paça pantolon giyip siyah şal bağladım parfüm sıkıp ayakkabımı giyip annemi beklemeye başladım annem gelince gitmye başladık çok uzakta değiller iki mahalle ileridelerdi yolda giderken bir yandan çok gitmek istiyorum bir yandan hiç gitmek istemiyorum gitmek istemememin nedeni Abdullahın yüzünü görmek istemiyordum ben bunları düşünürken gelmiştim bile..
İkinci bölümü yayınlayacağım
